Ο παλαίμαχος παίκτης του Ολυμπιακού και εκ των αρχηγών της ομάδας στην κατάκτηση της Euroleague το 2012 Παναγιώτης Βασιλόπουλος μίλησε στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Πειραιά «Κανάλι Ένα 90,4» για τις εμπειρίες του από τα Final Four που έπαιξε, τονίζοντας ότι δεν μπορούν να γίνουν προβλέψεις σε αυτά τα παιχνίδια.

«Όταν θες να σηκώσεις τον τίτλο θα πρέπει να τους κερδίσεις όλους, δεν επιλέγεις ποτέ αντίπαλο, όποιος το κάνει νομοτελειακά θα την πατήσει», ανέφερε.

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος:

Για το ότι από τα χέρια σου έγινε η τάπα στο σουτ του Μπούλοκ για να πάρει ο Ολυμπιακός την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ του Βερολίνου το 2009 για να ακολουθήσει εκείνο του 2010 στο Παρίσι, και τι θυμάται από τότε: «Προερχομασταν από μια περίοδο πολλών ετών που δεν είχαμε φέρει κάποια ευρωπαϊκή επιτυχία, οπότε ήταν πάρα πολύ σημαντικό για εμάς να σπάσουμε τα 10 δύσκολα χρόνια κ να επιστρέψουμε στο φάιναλ φορ. Είχαμε φτάσει κοντά το 2006 με τον Γιόνας Καζλάουσκας αλλά δεν μπήκε το σουτ του Παπαμακάριου στο Τελ Αβίβ, μάλιστα δεν μας περίμενε κανείς τότε, ήμασταν εκτός προγνωστικών. Το 2008 και πάλι φτάσαμε κοντά με το break στη Μόσχα, αλλά μας έσπασαν την έδρα μετά. Είναι τρομερό συναίσθημα η πρόκριση στο Φάιναλ Φορ για έναν αθλητή είναι μεγάλη υπόθεση”.

Για το τι άλλαξε το 2009: «Δεν είναι εύκολο να βρίσκεσαι εκεί, το να μπορέσεις φτάσεις εκεί είναι και θέμα εμπειρίας, στη κανονική διάρκεια είναι ένα απλό παιχνίδι από εκεί και πέρα στα playoffs είναι ένας τελείως διαφορετικος και απαιτητικός κόσμος, μετράνε οι προσωπικότητες, ο χαρακτήρας, το σθένος, το μέταλλο της ομάδας, δεν παίζει ρόλο μονο το ποσό πλούσια είναι μια ομάδα».

Για το ότι έχει ζήσει την πλευρά του ηττημένου και του νικητή, και ποια είναι η διαφορά για να φτάσεις από τη μια πλευρά στην άλλη: «Είναι ξεκάθαρα θέμα συγκέντρωσης και απόλαυσης, να το βλέπεις σαν ένα παιχνίδι όπως τα άλλα, απλά είναι τόσο μεγάλη η πίεση και ο κόσμος που περιφέρεται γύρω από το γήπεδο και η ενέργεια που παίρνεις από τους πάντες που δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι εύκολο να συγκεντρωθεί κάποιος όταν φτάνει εκεί για πρώτη φορά. Η πρώτη εμπειρία σε κάνει να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ένα all star game, νιώθεις ότι είσαι σε έναν άλλο κόσμο, οπότε είναι πολύ δύσκολο να απομονώσεις τον κόσμο και τους δημοσιογράφους, τον χαμό που γίνεται και δεν υπάρχει χρόνος να δουλέψεις στο γήπεδο για αυτό επιμένω ότι παίζει ρόλο η εμπειρία και ο αριθμός των παρουσιών εκεί».

Για το αν πιστεύει ότι θα ήταν καλύτερο ο τίτλος να κρίνεται σε μια σειρά αγώνων ή να παρέμενε ως έχει ο θεσμός: «Σίγουρα δεν είναι τόσο δίκαιο γιατί σε μια σειρά αγώνων ο καλύτερος θα κερδίσει, σαν χαρά όμως και σαν ευκολία για ξεκούραση δεν είναι βολικό να κρίνεται ο τίτλος σε σειρά».

Για το τι προβλέπει και αν θα προτιμούσε Ρεάλ ή Φενέρ για τον ημιτελικό: «Όταν θες να σηκώσεις τον τίτλο θα πρέπει να τους κερδίσεις όλους, δεν επιλέγεις ποτέ αντίπαλο, όποιος το κάνει νομοτελειακά θα την πατήσει. Η άποψη μου είναι ότι αν θες να είσαι πρωταθλητής θα πρέπει να κερδίσεις τους πάντες, το να κάτσεις να διαλέξεις με συμφέρον τα κάνουν όσοι δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους, την ομάδα και τις δυνατότητες της».

Για το αν βλέπει εμφύλιο τελικό: «Το θεωρώ άκυρο να κάνει κάποιος προβλέψεις σε ένα φάιναλ φορ, έχει πολύ μεγάλη σημασία το πώς θα πάνε οι παίκτες, μπορεί να έρθει ένας τραυματισμός και να χαλάσει το πλάνο, είναι ένα παιχνίδι και ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει, μπορεί να σε λυγίσει το άγχος».

Για το αν η κερκίδα και η παρουσία του κόσμου παίζει ρόλο: «Σίγουρα παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο, βέβαια έχει διττό πρόσημο, αν κάτι στραβώσει και δεν πάει καλά αρχίζεις να νιώθεις πίεση, ωστόσο όταν βρεις ρυθμό η βοήθεια που παίρνεις από τον κόσμο είναι πολύ σημαντική».

Για το αν θυμάται μια ιστορία ή κάτι που να σου έχει μείνει από αυτά που πήγε: «Θυμάμαι το παιχνίδι με την Παρτιζάν στον ημιτελικό το 2010 με το πόσο πολλοί ήταν οι Ολυμπιακοί και τα πανηγύρια μετά την πρόκριση και το κάρφωμα του Τσίλντρες ήταν μαγικά».

Για το άλμα του Τσίλντρες και αν οι προπονήσεις μαζί του ήταν δυνατές: «Είχε τρομερά προσόντα, βέβαια ήταν πολύ αδύναμος για εμένα δεν είχα θέμα να τον μαρκάρω, ήταν τρομερό παιδί, αυτός που ήταν για εμένα ο πιο δύσκολος αντίπαλος ήταν ο Γουντς».

Για εκείνα τα χρόνια του Ολυμπιακού και τον τραυματισμό του Ματσιγιάουσκας που άλλαξε την ιστορία: «Μας πήρανε και το πρωτάθλημα τότε με το non call, όλα αυτά αλλάζουν τις ισορροπίες, θα είχανε αλλάξει τα πάντα, θα είχε σπάσει το κατεστημένο και θα κινούσουν διαφορετικά».

Για το που θα κριθεί ο κάθε ημιτελικός: «Η άποψη μου είναι ότι αυτά τα ματς δεν τα κρίνει το ποιος τα θέλει περισσότερο, ούτε η πυγμή, αυτά γίνονται στους πολέμους και τις μάχες σώμα με σώμα, αυτός που έχει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι ο πιο χαλαρός, με το πιο καθαρό μυαλό που θα καταλάβουν οι παίκτες ότι δεν κερδίζεις με ένα σουτ ή στα πρώτα δέκα λεπτά του αγώνα και ότι πρέπει για 40 λεπτά να παίξεις το ίδιο συγκεντρωμένος, όποιος καταφέρει να έχει την μεγαλύτερη διάρκεια καλού μπάσκετ, χωρίς σκαμπανεβάσματα στην απόδοση και την ψυχολογία θα καταφέρει να κερδίσει».

Headlines