Με μια γελοιογραφία που δείχνει το χέρι του Θεού με ένα δάκτυλο να συντρίβει το ιρανικό ελικόπτερο και το σώμα του Ραϊσί να βγαίνει από το κατεστραμμένο ελικόπτερο το Charlie Hebdo σχολίασε τον θάνατο του Εμπραχίμ Ραϊσί.

Το εβδομαδιαίο σατιρικό έντυπο που λατρεύει να προκαλεί, δημοσίευσε ένα εξώφυλλο που ήταν βέβαιο πως θα προκαλέσει αντιδράσεις εντός και εκτός της Γαλλίας.  Το εξώφυλλο του Charlie Hebdo έχει εξώφυλλο με τίτλο: «Ο Θεός υπάρχει» δείχνοντας πως ο «Θεός» τιμωρεί όσους έχουν θέση εξουσίας σε θρησκείες και δη τους πιο συντηρητικούς.

Η γελοιογραφία δείχνει το χέρι του Θεού να έχει συντρίψει με το δάχτυλο το ελικόπτερο και το σώμα του Ραϊσί να προεξέχει από τα συντρίμμια, όλόκληρος ο τίτλος αναγράφει «Ο Θεός υπάρχει. Μας απαλλάσσει από τους μουλάδες», γράφει.

Το εβδομαδιαίο θα είναι διαθέσιμο από την Τετάρτη 22 Μαρτίου. Ωστόσο, τα μέσα ενημέρωσης ανέβασαν το εξώφυλλο που εκ των πραγμάτων προδημοσιεύεται, με αποτέλεσμα να γίνει αμέσως viral.

H ανεξιθρησκεία στην πράξη: Laïcité ή αλλιώς κοσμικότητα

Η σχέση μεταξύ κυβέρνησης και θρησκευτικών οργανώσεων στη Γαλλία καθορίζεται από τον «Νόμο περί διαχωρισμού των εκκλησιών από το κράτος» του 1905. Από την πρώτη φράση αναφέρει πως «Η Δημοκρατία διασφαλίζει την ελευθερία της συνείδησης. Εγγυάται την ελεύθερη άσκηση της θρησκευτικής λατρείας υπό τους μοναδικούς περιορισμούς που προβλέπονται στο εξής προς το συμφέρον της δημόσιας τάξης. Η Δημοκρατία δεν αναγνωρίζει ούτε πληρώνει ούτε επιχορηγεί καμία εκκλησία».

Ο νόμος έχει το δικαίωμα να περιφρουρεί (απαγορεύει) μόνο τις πράξεις που είναι επιβλαβείς για την κοινωνία. Οτιδήποτε δεν απαγορεύεται από τον νόμο δεν μπορεί να παρεμποδιστεί, και κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να κάνει κάτι που δεν διατάσσει (ο νόμος). Η γαλλική κυβέρνηση δηλαδή μπορεί να ρυθμίζει τη θρησκευτική δραστηριότητα στο βαθμό που υπάρχει ανάγκη να διαφυλάξει τη δημόσια τάξη και να απαγορεύσει ενέργειες επιζήμιες για την κοινωνία.

Η γαλλική πολιτική επιμονή στην έλλειψη θρησκείας σε όλα τα δημόσια πράγματα (laïcité ή κοσμικότητα) αποτελεί αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του γαλλικού ιδεώδους της ιδιότητας του πολίτη. Αυτή η έννοια της κοσμικότητας, παίζει επίσης ρόλο στις συνεχιζόμενες συζητήσεις σχετικά με τη χρήση μαντίλας στα δημόσια σχολεία, συζήτηση που ξεκίνησε το 2004.

Charlie Hebdo και Jyllands-Posten

Το Charlie Hebdo με έτος ίδρυσης το 1992 από τον σκιτσογράφο Stéphanne Charbonnier , πάτησε ακριβώς πάνω στην κοσμικότητα, στη laïcité, για όλες τις περιπτώσεις που χρησιμοποίησε προβοκατόρικα εξώφυλλα και σκίτσα ως κριτική σε παραβιάσεις της laïcité. Σε ένα μεγάλο βαθμό έδειξε πως τα κίνητρά του ήταν λόγοι αρχής.

Μετά την δημοσίευση 12 σκίτσων από το το περιοδικό της Δανίας Jyllands-Posten το 2005 και τις φασαρίες σε όλο τον κόσμο, το Charlie αποφάσισε να κινηθεί ανάλογα to 2006, παρότι τα κίνητρα του Δανέζικου περιοδικού ήταν λίγο πιο σκοτεινά από του Charlie Hebdo, καθώς θεωρείται κεντροδεξιό προς ακροδεξιό έντυπο που δεν είχε κίνητρα υπέρ της ανεξιθρησκείας ή της αθεΐας όπως το Charlie Hebdo, αλλά ισλαμοφοβικά. Μάλιστα σε αντίθεση με το Jyllands-Posten, το Charlie Hebdo ασκούσε κριτική σε όλες τις θρησκείες πιστό στην στάση του και πάντα σύμφωνα με τον νόμο.

Η αναδημοσίευση της σειράς από καρικατούρες του Προφήτη Μωάμεθ του Jyllands-Posten, με μερικές δικές τους προσθήκες, οδήγησαν σε απειλές θανάτου κατά της ομάδας και σφοδρές αντιδράσεις στη Γαλλία και όλο τον κόσμο. Το 2011, τα κεντρικά γραφεία του περιοδικού έγιναν στόχος βομβιστικής επίθεσης. Το 2015 ομάδα ενόπλων φανατικών επιτέθηκε στα γραφεία του περιοδικού με απολογισμό 12 νεκρούς και επτά τραυματίες.

Headlines