τῶν ἐν Θερμοπύλαις θανόντων
εὐκλεὴς μὲν ἁ τύχα, καλὸς δ᾽ ὁ πότμος,
βωμὸς δ᾽ ὁ τάφος, πρὸ γόων δὲ μνᾶστις, ὁ δ᾽ οἶκτος ἔπαινος·
ἐντάφιον δὲ τοιοῦτον οὔτ᾽ εὐρὼς
οὔθ᾽ ὁ πανδαμάτωρ ἀμαυρώσει χρόνος.
ἀνδρῶν ἀγαθῶν ὅδε σηκὸς οἰκέταν εὐδοξίαν
Ἑλλάδος εἵλετο.

Εκείνων που σκοτώθηκαν στις Θερμοπύλες είναι
τρισδοξασμέν᾽ η τύχη τους κι ωραίος ο θάνατός τους.
Ο τάφος τους είναι βωμός, κι αντί για θρήνους έχουν
τη θύμηση· και γίνεται η λύπη παίνεμά τους.
Και τέτοιο σάβανον αντρών γενναίων μήτε η μούχλα,
μήτε κι ο παντοχαλαστής καιρός θα το αφανίσει.
Το μνήμα τους για κάτοικον επήρεν της Ελλάδας
τη δόξα.

Επίγραμμα του Σιμωνίδη του Κείου (μτφρ Ηλία Βουτιερίδη, πηγή: greek-language.gr), στο οποίο ο μεγάλος ποιητής εκφράζει γνήσιο δέος για το μέγεθος της θυσίας των πεσόντων, συνενώνει με αξιομνημόνευτο τρόπο το θρήνο με το εγκώμιο, με άλλα λόγια μετατρέπει το θρηνητικό ποίημα σε εγκωμιαστικό.

Η 23η Μαΐου είναι για την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία εδώ και 18 χρόνια μια ξεχωριστή ημέρα, ημέρα μνήμης και τιμής.


Και τούτο, διότι στις 23 Μαΐου 2006 έχασε τη ζωή του στη θαλάσσια περιοχή της Καρπάθου ο χανιώτης σμηναγός (Ι) Κωνσταντίνος Ηλιάκης, έπειτα από αερομαχία μεταξύ ελληνικών και τουρκικών αεροσκαφών.


Κάθε χρόνο τα στελέχη της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και η ελληνική πολιτεία φροντίζουν να αποδίδουν τις οφειλόμενες τιμές στον Ηλιάκη, ένα ακόμα στέλεχος των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων που έπεσε κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, ενόσω υπερασπιζόταν τον εθνικό εναέριο χώρο και ακολουθούσε το δρόμο της πολεμικής αρετής.


Στις 28 Δεκεμβρίου 2006, στην καθιερωμένη τελετή απονομής μεταλλίων και βραβείων από την Ακαδημία Αθηνών, απονεμήθηκε στον αποθανόντα αξιωματικό της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και πατέρα δύο παιδιών το αργυρό μετάλλιο αρετής και αυτοθυσίας.


Στις 23 Μαΐου 2007 έλαβαν χώρα τα αποκαλυπτήρια μνημείου προς τιμήν του Κώστα Ηλιάκη στην Κάρπαθο.


Headlines