Ευρώπη: Σε ποια χώρα οι άνθρωποι αφήνουν τα μωρά τους στο δρόμο χωρίς να ανησυχούν;

Με την πάροδο των ετών, η Δανία έχει αναδειχθεί ως η πρωτεύουσα της καλής πίστης στον κόσμο.

Σχεδόν το 74% των Δανών πιστεύει ότι «οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αξιόπιστοι» – περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εθνικότητα.

Σε ευρύτερες μετρήσεις, όπως η κοινωνική εμπιστοσύνη (εμπιστοσύνη σε έναν άγνωστο) και η εμπιστοσύνη των πολιτών (εμπιστοσύνη στην εξουσία), η Δανία σημειώνει επίσης την υψηλότερη βαθμολογία στον κόσμο, με τις άλλες σκανδιναβικές χώρες να βρίσκονται πολύ κοντά.

Δεν κάνουν μηνύσεις και συμβόλαια

Ο πολιτικός επιστήμονας Gert Tinggaard Svendsen υποστηρίζει, σύμφωνα με τον Guardian, ότι η εμπιστοσύνη αντιπροσωπεύει το 25% του κατά τα άλλα ανεξήγητου πλούτου της Δανίας.

Σύμφωνα με τον υπολογισμό του, το ένα τέταρτο αυτού του πλούτου προέρχεται από το φυσικό κεφάλαιο (μέσα παραγωγής και υποδομές), το μισό προέρχεται από το ανθρώπινο κεφάλαιο (επίπεδο εκπαίδευσης και καινοτομίας του πληθυσμού) και το ανεξήγητο τελευταίο τέταρτο είναι η εμπιστοσύνη: δεν μηνύει ο ένας τον άλλον, δεν σπαταλούν χρήματα σε συναγερμούς διάρρηξης, οι επιχειρήσεις συνάπτουν συχνά δεσμευτικές προφορικές συμφωνίες χωρίς να χρειάζονται το συμβόλαιο.

Οι άνθρωποι που κατέχουν την εξουσία στους θεσμούς της Δανίας- κυβέρνηση, αστυνομία, δικαιοσύνη, υπηρεσίες υγείας – έχουν εμπιστοσύνη ότι ενεργούν προς το συμφέρον της κοινωνίας και η διαφθορά είναι πολύ μικρή.

«Η χώρα της εμπιστοσύνης»

Ακόμη και ο επίσημος ιστότοπος της Δανίας την αποκαλεί «η χώρα της εμπιστοσύνης», χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τις αφύλακτες γκαρνταρόμπες στην όπερα. Μάλιστα στο φιλανθρωπικό κατάστημα του Ερυθρού Σταυρού στην Κοπεγχάγη, υπάρχει ένας κωδικός QR στην πόρτα. Αν το κατάστημα είναι κλειστό, μπορείς να κατεβάσεις την εφαρμογή, να μπεις μέσα, να διαλέξεις αυτό που θέλεις και να αφήσεις τα χρήματα στον πάγκο.

Το κλισέ που έχει γίνει παγκόσμιο, βέβαια, είναι ότι οι Δανοί είναι τόσο έμπιστοι, που αφήνουν συστηματικά τα μωρά τους να κοιμούνται στα καροτσάκια τους έξω από καφετέριες και εστιατόρια.  Αν ένα μωρό κλαίει έξω, οι άνθρωποι θα αναρωτηθούν μόνο ποιανού είναι το μωρό.

Η Μόνικα, 28 ετών, έχει  τον οκτώ μηνών γιο της μέσα μαζί της, επειδή πεινάει. Μεγάλωσε κατά το ήμισυ στη Δανία και κατά το ήμισυ στις ΗΠΑ και βρίσκεται μαζί με μια φίλη της, την Τζούλι, 30 ετών, η οποία είναι από τις ΗΠΑ.

Δεν έχουν άγχος;

«Αυτή τη στιγμή, κυκλοφορεί ελεύθερος ένας κλέφτης καροτσιών», λέει η Μόνικα. «Το διάβασα στο Facebook. Αλλά εγώ θα το κλείδωνα μόνο αν ήταν άδειο- ένας κλέφτης μπορεί να θέλει το καροτσάκι, αλλά σίγουρα δεν θέλει το μωρό» συμπληρώνει.

Δεν αισθάνεται ποτέ ίχνος άγχους; «Μερικές φορές ανησυχώ μήπως μια ηλικιωμένη κυρία βγάλει το κάλυμμα για να πει ένα γεια. Υποθέτω ότι ο μεγαλύτερος φόβος μου γι’ αυτόν είναι η ανεπιθύμητη κοινωνική αλληλεπίδραση» λέει.

Η Τζούλι δεν θα άφηνε, αν είχε, το μωρό της έξω στο Μπρονξ (στις ΗΠΑ), για παράδειγμα, λέει, αλλά αυτό δεν συμβαίνει μόνο λόγω του ποσοστού βίαιων εγκλημάτων εκεί (4.839 περιστατικά για κάθε 100.000 κατοίκους- στη Δανία είναι περίπου εννέα φορές λιγότερα), αλλά εν μέρει από φόβο ότι θα συλληφθεί γι’ αυτό.