Ποιος ήταν ο Χάρβεϊ Μιλκ;

Ο Χάρβεϊ Μιλκ γεννήθηκε στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, στις 22 Μαΐου 1930. Οι δύο γονείς, οι οποίοι είχαν υπηρετήσει στο Πολεμικό Ναυτικό, διατηρούσαν ένα οικογενειακό κατάστημα με την ονομασία Milk’s Dry Goods και δραστηριοποιούνταν στην εβραϊκή κοινότητα του Λονγκ Άιλαντ.

Η εκλογή του αποτέλεσε ορόσημο για το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα, καθώς συμβόλιζε την αυξανόμενη πολιτική δύναμη και ορατότητα της κοινότητας

Μεταξύ άλλων, βοήθησαν στην ίδρυση μιας συναγωγής.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970

Ο Μιλκ πήγε στο κολέγιο του σημερινού Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στο Άλμπανι, όπου σπούδασε μαθηματικά και ιστορία και αρθρογραφούσε στη φοιτητική εφημερίδα, όπου συχνά ασχολούνταν με θέματα διαφορετικότητας, σύμφωνα με το Ίδρυμα Χάρβεϊ Μιλκ. Μετά την αποφοίτησή του από το κολέγιο το 1951 κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό.

Πήγε στη σχολή υποψηφίων αξιωματικών, αλλά εγκατέλειψε το Ναυτικό το 1955, αφού άρχισαν να του κάνουν ερωτήσεις σχετικά με την σεξουαλικότητα του. Ο Μιλκ συνέχισε να εργάζεται ως δάσκαλος στο Λονγκ Άιλαντ, στη συνέχεια έγινε αναλυτής μετοχών και αργότερα συνεργάτης παραγωγής στο Μπρόντγουεϊ. Δούλεψε σε διάφορες παραστάσεις μεγάλου βεληνεκούς, όπως το Hair και το Jesus Christ Superstar.

Ο Μιλκ εισχώρησε στον ακτιβισμό και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας, συμμετέχοντας στις πορείες διαμαρτυρίες για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο και άνοιξε ένα κατάστημα φωτογραφικών μηχανών στην οδό Castro.

Το κατάστημα  έγινε τόπος συγκέντρωσης της κοινότητας και η πολιτική δραστηριότητα του Μιλκ ενισχύθηκε. Αφού ορισμένοι γκέι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων συνάντησαν την εχθρότητα των εμπόρων, ο Μιλκ βοήθησε στην ίδρυση του Castro Village Association και έγινε πρόεδρός του.

Ήταν η πρώτη κατά κύριο λόγο LGBTQ+ επιχειρηματική οργάνωση στις ΗΠΑ.

Φωτογραφία: Wikimedia Commons

Ο Χάρβεϊ Μιλκ έγραψε ιστορία το 1977

Το 1977, ο Μιλκ εξελέγη στο συμβούλιο των εποπτών του Σαν Φρανσίσκο, γράφοντας ιστορία ως ο πρώτος γκέι εκλεγμένος αξιωματούχος στην Καλιφόρνια.

«Ο Χάρβεϊ κατάλαβε ότι η πιο σημαντική πολιτική πράξη που θα μπορούσε να κάνει κάποιος ήταν απλώς να κάνει coming out – να αποκαλύψει την αληθινή του φύση στους φίλους, τις οικογένειες και τους συναδέλφους του»

Η εκλογή του αποτέλεσε ορόσημο για το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα, καθώς συμβόλιζε την αυξανόμενη πολιτική δύναμη και ορατότητα της κοινότητας. Σημείωσε επίσης τι σήμαινε για άλλες περιθωριοποιημένες ομάδες. «Δεν είναι δική μου νίκη, είναι δική σας και δική σας και δική σας», δήλωσε μετά την εκλογική του επικράτηση. «Αν ένας γκέι μπορεί να κερδίσει, σημαίνει ότι υπάρχει ελπίδα το σύστημα να μπορέσει να λειτουργήσει για όλες τις μειονότητες, αν αγωνιστούμε. Τους δώσαμε ελπίδα».

Ο Μιλκ χρησιμοποίησε τη θέση του για να υπερασπιστεί ποικίλες προοδευτικές πρωτοβουλίες, όπως η οικονομικά προσιτή στέγαση, οι δημόσιες συγκοινωνίες και τα πολιτικά δικαιώματα. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόρριψη της Πρότασης 6, γνωστής και ως Πρωτοβουλία Briggs, ενός εκλογικού μέτρου του 1978, το οποίο επεδίωκε να απαγορεύσει στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να εργάζονται στα δημόσια σχολεία της Καλιφόρνιας.

Πολιτική πράξη

Ο Μιλκ συχνά τόνιζε τη σημασία του να βγαίνει κανείς στο φως και να αποκαλύπτει την αλήθεια του.

«Βγαίνουμε στο φως για να πολεμήσουμε τα ψέματα, τους μύθους, τις διαστρεβλώσεις», είπε σε μια από τις ομιλίες του. «Βγαίνουμε στο φως για να πούμε τις αλήθειες για τους γκέι, γιατί έχω κουραστεί από τη συνωμοσία της σιωπής, γι’αυτό θα μιλήσω. Και θέλω να μιλήσετε κι εσείς γι’ αυτό. Πρέπει να βγείτε στο φως».

«Ο Χάρβεϊ κατάλαβε ότι η πιο σημαντική πολιτική πράξη που θα μπορούσε να κάνει κάποιος ήταν απλώς να κάνει coming out – να αποκαλύψει την αληθινή του φύση στους φίλους, τις οικογένειες και τους συναδέλφους του», δήλωσε ο ακτιβιστής Cleve Jones στο NBC News το 2018. «Ο Χάρβεϊ καταλάβαινε ότι αυτό ήταν σημαντικό, γιατί καταλάβαινε ότι το μίσος εναντίον μας βασιζόταν στον φόβο και ότι αυτός ο φόβος θα εξανεμιζόταν μόλις οι άνθρωποι μπορούσαν να καταλάβουν ότι στην πραγματικότητα είχαν γκέι ανθρώπους στις οικογένειές τους, στις κοινότητές τους και στις γειτονιές τους».

«Αν μια σφαίρα μπει στον κεφάλι μου»

Η ζωή του Μιλκ διεκόπη βιαίως στις 27 Νοεμβρίου 1978, όταν ο Νταν Γουάιτ, δημοτικός σύμβουλος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος δολοφόνησε τον Μιλκ και τον δήμαρχο Τζορτζ Μοσκόουν.

Οι δολοφονίες συγκλόνισαν το έθνος και προκάλεσαν εκτεταμένη οργή και ακτιβισμό. Στον Γουάιτ απαγγέλθηκαν κατηγορίες  για δύο δολοφονίες και παράνομη κατοχή όπλων.

Ο Μιλκ είχε δεχτεί πολλές απειλές θανάτου λόγω του ακτιβισμού του. Άφησε μια ηχογράφηση που θα παιζόταν μετά το θάνατό του, στην οποία έλεγε: «Αν μια σφαίρα μπει στον κεφάλι μου, ας καταστρέψει αυτή η σφαίρα κάθε «κλειστή ντουλάπα» στη χώρα» (με το να λέμε ότι κάποιος βγαίνει από την ντουλάπα, εννοούμε ότι αποκαλύπτει τη σεξουαλικότητά του ή την ταυτότητα φύλου του, αφού προηγουμένως το είχε κρατήσει μυστικό).

Ο Γουάιτ καταδικάστηκε το 1979 για ανθρωποκτονία και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης οκτώ ετών, η οποία θεωρήθηκε πολύ μικρή. Οι εξοργισμένοι κάτοικοι του Σαν Φρανσίσο ξέσπασαν σε αυτό που έγινε γνωστό ως ταραχές της Λευκής Νύχτας τον Μάιο του 1979. Ο Γουάιτ αποφυλακίστηκε τον Ιανουάριο του 1984, έχοντας εκτίσει μόνο ένα μέρος της ποινής του, και αυτοκτόνησε το 1985.

*Με πληροφορίες από: The Advocate | Κεντρική φωτογραφία θέματος: The Times of Harvey Milk | Ντοκιμαντέρ