«Θρυλικός» ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη

Ο στόχος δεκαετιών έχει πάψει να είναι όνειρο για τους «ερυθρόλευκους». Ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη για πρώτη φορά στην 100χρονη ιστορία του βρίσκεται τόσο ψηλά. Εκεί που δεν είχε φτάσει ποτέ μέχρι σήμερα. Στον τελικό μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, στον τελικό του Europa Conference League.

Μια δικαίωση, για όλους εκείνους που πάλεψαν, παλεύουν και πάντα θα παλεύουν. Για κάποιους που έφτασαν μια ανάσα. Για μορφές θρυλικές που δεν πρόλαβαν να ζήσουν το ραντεβού της ομάδας με την ιστορία. Άλλωστε, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού αφιέρωσε την πρόκριση σε δύο «σπουδαίους Ολυμπιακούς» όπως τους χαρακτήρισε μετά την αναμέτρηση με την Άστον Βίλα. Στον πατέρα του Μιλτιάδη Μαρινάκη και στον Σάββα Θεοδωρίδη.

Για όλους εκείνους που αγωνίστηκαν κι μεγάλωσαν το brand του συλλόγου. Για εκείνους που όχι μόνο δεν σταμάτησαν να το πιστεύουν και να ονειρεύονται, αλλά έμαθαν να βάζουν πλάτη στα δύσκολα. Να κρατούν το τιμόνι του συλλόγου και να εμπνέουν.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης συγκινημένος και δικαιωμένος. Σε μια χρονιά που έδειχνε χαμένη, γεμάτη εμπόδια, αποτυχίες και δυσκολίες, δεν σταμάτησε να επενδύει, να διορθώνει και να σχεδιάζει την επόμενη μέρα.

«Πρόσω ολοταχώς» για την μεγάλη επιτυχία. Γι’ αυτό που ονειρευόταν και ο ίδιος από τότε που ανέλαβε τον Ολυμπιακό.

Τίποτα δεν ήταν εύκολο. Ο πήχης επί ημερών του, έμπαινε κάθε χρόνο όλο κι πιο ψηλά. Παρά τα δύσκολα χρόνια της κρίσης, παρά τις κάθε είδους αντιξοότητες. Ο κριτής είναι αυστηρός. Ένας λαός εκατομμυρίων που ζει και αναπνέει για την ομάδα του.

Δίπλα σε ΠΑΕ και Ερασιτέχνη

Άνθρωποι κάθε ηλικίας που τον βλέπουν δίπλα στην ΠΑΕ αλλά και στον Ερασιτέχνη, που επί δικής του προεδρίας γιγαντώνεται και γίνεται πανίσχυρος.

Επί ημερών του, ο Ερασιτέχνης δείχνει το δρόμο και κατακτά 8 ευρωπαϊκούς τίτλους. Με συνέπεια, σκληρή δουλειά και σωστές επενδύσεις.

Πίσω από τους τίτλους και τις επιτυχίες, ένας οργανισμός με κοινωνικές δράσεις που δεν σταματούν. Στήριξη και βοήθεια μετά από φυσικές καταστροφές για όλους όσοι βρίσκονται σε ανάγκη και αδυναμία.

Έργο κοινωνικής ευθύνης, όπως χαρακτηρίζουν στελέχη της ΠΑΕ. Από τον αγώνα κατά της φτώχειας το 2010 με θρύλους του παγκόσμιου ποδοσφαίρου μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στη Μάνδρα, τους σεισμούς σε Κρήτη και Ελασσόνα και τη φωτιά στο Μάτι της Αττικής, ο Ολυμπιακός ποτέ δεν μένει αμέτοχος.

Τα βήματα της επιτυχίας στο λιμάνι της ζωής του

Ήταν καλοκαίρι του 2010 όταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης έδινε μια υπόσχεση: «Η συμφωνία αυτή θα είναι ό,τι καλύτερο για τον Ολυμπιακό στα χρόνια που έρχονται» είχε πει βγαίνοντας από τα γραφεία της ΠΑΕ στην πλατεία Αλεξάνδρας.

Το status του συλλόγου στην Ευρώπη αλλάζει πλήρως και σε αυτό βοηθούν οι επενδύσεις τόσο στο γήπεδο «Γ. Καραϊσκάκης» όσο και στο προπονητικό του Ρέντη που 12 χρόνια μετά, είναι ενταγμένο στα κορυφαία προπονητικά κέντρα της Ευρώπης.

Η φιλοσοφία δεν αλλάζει και οι επιτυχίες συνεχίζονται. Εντός αλλά και εκτός συνόρων.

Ο Ολυμπιακός μάχεται, διεκδικεί και κάνει εμφανίσεις που δεν περνούν απαρατήρητες. Από τον Ιμπαγάσα και τον Βαλμπουενά, μέχρι τον Ριέρα και τον Ποντένσε που σε λίγες ώρες θα προσπαθήσει να οδηγήσει την ομάδα του, στην κατάκτηση του τροπαίου.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να φτάσει στην 21η θέση της Ευρώπης, στην υψηλότερη της ιστορίας του και στοχεύει πλέον ακόμα ψηλότερα.

Με την ίδια συνταγή. Τον ίδιο καπετάνιο και μια σειρά από όλο και μεγαλύτερα στοιχήματα. Με την ίδια δίψα όπως και τότε, εκείνη την Παρασκευή του 2010 στα γραφεία της ΠΑΕ, όταν άνοιγε για τον Ολυμπιακό ένα νέο κεφάλαιο.

Για την Ελλάδα, τον αθλητισμό και την κοινωνία, τα όνειρα δεν έχουν ταβάνι.