Απόψε είναι η βραδιά τους. Οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού που μόχθησαν, ξεπέρασαν τις όποιες δυσκολίες, πίστεψαν στην υπέρβαση και εν τέλει έκαναν μια Ελλάδα «να ζει και να αναπνέει» ώστε να τους δει να σηκώνουν το τρόπαιο του Κόνφερενς Λιγκ.

Ναι, πολλοί φόρεσαν στο παρελθόν τα Ερυθρόλευκα, αρκετοί θα εμφανιστούν απόψε στη Νέα Φιλαδέλφεια, ορισμένοι θα δακρύσουν με την επιτυχία του Ολυμπιακού και με την ατμόσφαιρα που θα ζήσουν, αλλά πρωταγωνιστές είναι αυτοί που θα παραταχθούν το βράδυ στο γρασίδι ενός γηπέδου που θα πάρει κόκκινο χρώμα. Δικαιώνονται…

Η δικαίωση των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού που μόχθησαν

Ο Τζολάκης γιατί στην ηλικία των 22 ετών παίζει τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ποιος θα το έλεγε, αλήθεια; Πριν από λίγους μήνες ήταν αναπληρωματικός κι όμως δεν τα έβαλε κάτω. Ο Ολυμπιακός σήκωσε(στο παρελθόν) με τον Τζολάκη στην ενδεκάδα του Κύπελλο Ελλάδας, αλλά το εφετινό μοιάζει από τα απίστευτα. Λες και είχε ιώβειο υπομονή ο τόσο ταλαντούχος «άσος», ανέμενε την ευκαιρία του. Και την άρπαξε από τα μαλλιά, κατά το κοινώς λεγόμενο.

Ο Ροντινέι. Ενας φουλ επιθετικός μπακ, με αρετές κατευθείαν από το αλέγκρο ποδόσφαιρο της Λατινικής Αμερικής. Εψαχναν καιρό στο Λιμάνι έναν αμυντικό ώστε να σταματήσει να γυροφέρνει στο μυαλό ο Ομάρ. Το πέτυχαν. Η θέση πλέον μοιάζει από τις δυνατές της ομάδας, όταν ανεβαίνει από τα δεξιά ο Ροντινέι βγάζει τη σιγουριά και την αύρα που συνήθως εκπέμπουν οι φθασμένοι άσοι.

Ο Ορτέγκα από την άλλη πλευρά- την αριστερή. Τέκνο του αργεντίνικου ποδοσφαίρου, μιας σχολής που καμαρώνει για την κατάκτηση του τελευταίου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ας μη το λησμονεί ο οποιοσδήποτε, αυτό. Ηδη καλείται ο Ορτέγκα στην εθνική Αργεντινής και οι κλήσεις πολλά λένε για τις προοπτικές που βγάζει αυτό το παιδί που μεγαλώνει διαρκώς αποκτώντας παραπάνω εμπειρίες στα μέρη μας.

Ο Κάρμο, αυτός ο κλασάτος κεντρικός αμυντικός. Μια άκρως επιτυχημένη προσθήκη του χειμώνα. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται την αρχοντιά του Νοβοσέλατς. Ισως ο Κάρμο να μην έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά με το αριστερό του πόδι έχει πλεονέκτημα ώρες ώρες απέναντι στους αντίπαλους κυνηγούς. Δεν είναι γρήγορος, ποιος όμως λέει ότι απαιτείται σπιρτάδα και όχι έγκαιρο «διάβασμα» των φάσεων στα μετόπισθεν;

Ο Ρέτσος της προ ετών ηχηρής μεταγραφής στο γερμανικό πρωτάθλημα. Επέστρεψε στον Ολυμπιακό (του), όχι επειδή δεν άξιζε να αγωνίζεται στο εξωτερικό, αλλά κυρίως γιατί είχε τη διάθεση να κάνει από την αρχή τη διαδρομή. Με τα πάνω και τα κάτω του, όπως συχνά συμβαίνει στους οπισθοφύλακες γιατί ένα λάθος τους μπαίνει στον μεγεθυντικό φακό. Κι όμως ο Ρέτσος στην καλή του μέρα αποτελεί μπακ που το λέει η καρδιά του, βοηθά με το τρέξιμό του και «ενοχλεί» με στενό μαρκάρισμα κάθε επιθετικό που κινείται προς το μέρος του.

Ο Ιμπόρα στο δεύτερο μισό της σεζόν παίρνει ρεβάνς για όσα (δεν) έκανε στο πρώτο. Στα 36 του χρόνια αυτός ο πολύπειρος Ισπανός μέσος με τη θριαμβευτική συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς τελικούς και τη μεστή πορεία σε κάθε ομάδα που αγωνίστηκε, δεν δίνει μόνο ύψος με την παρουσία του στο ερυθρόλευκο σύνολο. Προσδίδει οντότητα στη γραμμή των χαφ, ηρεμία και η ηγετική του στόφα παραμένει ένα ζητούμενο που πολλές ομάδες ανά την Ευρώπη θα το ήθελαν.

Ο Εσε, η μεταγραφή του περασμένου καλοκαιριού που βγήκε στο 100%. Ακάματος ο νεαρός μέσος, έχουμε …βαρεθεί να μετράμε πόσα ματς έπαιξε και πόσα χιλιόμετρα κάνει κάθε φορά. Ένα …ζιζάνιο που βρίσκεται παντού, συμμετέχει σε κάθε τομέα, ο ρόλος του είναι απολύτως ενεργός και σημαντικός σε αυτή την εκτόξευση του Ολυμπιακού και όταν μπορεί, δεν διστάζει να δοκιμάσει τα πόδια του.

Ο Τσικίνιο, μια μεταγραφή του Ιανουαρίου που αμέσως έδειξε πολλά. Γιατί ο αληθινά καλός παίκτης δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής: μπαίνει και δίνει όσα έχει. Ο Τσικίνιο, καταλύτης στα χαφ, συνδετικός κρίκος κέντρου και επίθεσης, από τον άξονα μπορεί είτε να αναχαιτίσει τους αντιπάλους είτε να μοιράσει την τελική πάσα με ένα στυλ που γοητεύει. Ακόμη και με τακουνάκι έχει βγάλει ασίστ!

Ο Ποντένσε, στην ίσως καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Επανήλθε στο Λιμάνι γιατί το ήθελε πολύ. Δηλώνει οπαδός του Ολυμπιακού και αυτά δεν είναι λόγια που τα παίρνει ο άνεμος. Ο Πορτογάλος εξτρέμ τα πιστεύει, το επιβεβαιώνει με το πάθος που βγάζει, το απρόβλεπτο στο παιχνίδι μοιάζει με το σήμα κατατεθέν του και μένει να φανεί τι θα σκαρώσει απόψε σε ένα ματς ορόσημο και για τον ίδιο.

Ο Φορτούνης, ο μεγάλος αρχηγός της ομάδας. Χρόνια και χρόνια αφιέρωσε την ποδοσφαιρική του ζωή στην ομάδα που αγαπά πάρα πολύ. Δύο χιαστούς έκανε , πλην όμως δεν σταματά να τρέχει σαν άτι και να ζωγραφίζει στον χορτάρι λες και βλέπουμε τον καλύτερο ζωγράφο να δημιουργεί στον καμβά. Ανεξάντλητο το ρεπερτόριο του Φορτούνη σε πάσες κοντινές ή μακρινές, δημιουργία, σουτ και απαράμιλλη τεχνική, εφάμιλλη των κορυφαίων της μπάλας.

Ο Ελ Κααμπί, ένας σκόρερ ολκής. Η ικανότητά του να σημειώνει γκολ με τη μια επαφή, τον έχει κάνει ξακουστό στη Γηραιά. Οι πάντες έχουν δει τον επιθετικό από το Μαρόκο να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα, να επιχειρεί το δύσκολο και να του πιάνει, να συνδυάζει ρέντα και κλάση, στοιχεία που πάντα βλέπουμε μπροστά μας όταν μιλάμε για καταξιωμένους κεντρικούς επιθετικούς.

Και ο Μεντιλίμπαρ, ο άνθρωπος στην άκρη του πάγκου. Με τη χαρακτηριστική ηρεμία, αυτή που μεταδίδει σε όλη την ομάδα του Ολυμπιακού. Γιατί κάποιες στιγμές η ένταση πάει στην άκρη και χρειάζεται ο προπονητής να κατευθύνει χωρίς να μιλά πολύ και απλά με την όλη παρουσία του να εμπνέει.

Headlines