Ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν συμβεί όσα είδαμε το δεύτερο μισό της εφετινής σεζόν. Λες και έπιασε ένα μαγικό ραβδάκι ο Μεντιλίμπαρ, βελτίωσε θεαματικά τον Ολυμπιακό και έκανε μια ομάδα που δεν ενθουσίαζε, να κατακτήσει το Κόνφερενς Λιγκ. Ασφαλώς και δεν είναι μάγος ο προπονητής. Απλά, έχει αύρα, γνώση και έφερε ενθουσιασμό στο Λιμάνι με όσες κινήσεις επιχείρησε.

Γιατί ισχύει το «ποτέ στο παρελθόν»;

Ιδού ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα που δικαίωσαν στο 100% τον προπονητή.

Παρέλαβε μια ομάδα μετά το φινάλε των χειμερινών μεταγραφών. Δηλαδή, δεν είχε την παραμικρή άποψη για τη στελέχωση του ρόστερ της, δεν επέλεξε κανέναν παίκτη, δεν είχε για να ειπωθεί η πλήρης αλήθεια, κάποιο στήριγμα, αυτό που συνήθως λέμε «ποδοσφαιριστή δικό του». Δεν το σκέφθηκε διόλου και βάδισε στον δικό του δρόμο. Τον ακολούθησαν, ωστόσο, οι πάντες πιστά. Γιατί τους έπεισε για το σχέδιο.

Είδε όταν ήρθε βασικό «άσο» τον Πασχαλάκη. Δεν είναι κακός ο πολύπειρος γκολκίπερ. Αλίμονο αν ειπωθεί κάτι τέτοιο. Ρίσκαρε ο κόουτς, έριξε στα βαθιά τον Τζολάκη που δεν αγωνιζόταν καθόλου και ο πιτσιρικάς …κολύμπησε καταπληκτικά, βγάζοντας ασπροπρόσωπο τον προπονητή. Και ουδέποτε άλλαξε τον τερματοφύλακα.

Εμπιστεύτηκε τον Ρέτσο κόντρα στην γκρίνια πολλών. Ακόμη και όταν ο Ελληνας μπακ έκανε λάθη, ο Μεντιλίμπαρ τον στήριξε, απέφυγε να του κλονίσει την αυτοπεποίθηση και να τον αντικαταστήσει και στον τελικό είδαμε έναν κεντρικό μπακ που μολονότι τραυματίστηκε, επέστρεψε άμεσα στη δράση και λησμόνησε κάθε πόντο. Παίζοντας για τον Ολυμπιακό και δίνοντας τα πάντα ασφαλώς και για τον άνθρωπο που ήταν στον πάγκο και απολάμβανε την απόδοσή του.

Βρήκε τον ξεχασμένο Ιμπόρα στα πιτς. Σχεδόν οι περισσότεροι τον είχαν λησμονήσει. Του βρήκε θέση. Ας μην ειπωθεί μόνο πως τον έβαλε απλά στην ενδεκάδα. Του έδωσε ρόλο σαφή, πόνταρε στις ηγετικές ικανότητες του Ισπανού μέσου και ο ηλικίας 36 ετών ποδοσφαιριστής στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν αυτός που λες και …«χτύπησε» το όνομα του Ολυμπιακού στο κύπελλο του Κόνφερενς. Τόσο αξιόπιστος και κομβικός.

Ο Κάρμο ήρθε ως επιλογή του Καρβαλιάλ. Και τι μ’ αυτό; Η αξία δεν φαίνεται από το ποιος σε έφερε κάπου αλλά από το τι δίνεις εσύ. Ο λίμπερο ήταν υπέροχος σε ένα ακόμη παιχνίδι των Ερυθρόλευκων, έχει δέσει με τον Ρέτσο, δεν ανακατεύει χωρίς λόγο την τράπουλα στα μετόπισθεν ο προπονητής, το αποτέλεσμα μοιάζει φανταχτερό. Ενας τοπ επιπέδου οπισθοφύλακας.

Επί των ημερών του Μεντιλίμπαρ, ο Γιόβετιτς σχεδόν …ξανάνιωσε. Τον έβλεπαν οι πρώην φίλοι του στη Φλωρεντία και κάποιοι θα σκέφτονταν πως ο επιθετικός είναι έτοιμος ξανά για το Καμπιονάτο! Υπερβολές; Καθόλου. Ο Γιόβετιτς βρήκε χρόνο συμμετοχής, έδωσε ανάσες στους βασικούς, καθόρισε κάποια παιχνίδια με την κλάση του, έπαιξε ακόμη και στη μεσαία γραμμή φανερώνοντας άλλη πτυχή του ταλέντου του και παραλίγο να πετύχει και γκολ στον τελικό.

Συμπέρασμα: ο Μεντιλίμπαρ με μια ομάδα που «δεν ήταν δική του», πέτυχε κάτι που μένει στην Ιστορία. Και έδωσε στον κόσμο του Ολυμπιακού χαρά που θα τη θυμάται για πολλά πολλά χρόνια.

Headlines