Λέγεται ότι οι νέοι θεωρούν εαυτούς άτρωτους και αιώνιους. Ότι δεν σκέπτονται ότι τα χρόνια περνούν, ότι κάποτε μοιραία θα μεγαλώσουν και θα αρρωστήσουν (στα 64,8 χρόνια του βίου τους, σύμφωνα με τις σημερινές στατιστικές). Ότι δεν περνά από το μυαλό των 20άρηδων ότι όταν γεράσουν ίσως αδυνατούν να εργαστούν για να κερδίσουν τη ζωή τους. Και όμως: ένας στους τρεις Γάλλους από 18 έως 24 ετών έχει ξεκινήσει ήδη να βάζει κάτι στην άκρη για τα γεράματά του!

Δεν είναι όλοι οι νέοι «στον κόσμο τους». Αυτό δείχνει η τελευταία έρευνα Insurance Barometer που διεξήγαγε στη Γαλλία η εταιρεία BPCE για λογαριασμό του περιοδικού «L’Observateur», αποκαλύπτοντας ότι ένας στους δύο Γάλλους εργαζόμενους (το 48% για την ακρίβεια), ανησυχεί για το βιοτικό του επίπεδο κατά τη συνταξιοδότηση και βάζει γι’ αυτό τακτικά χρήματα στην άκρη.

Αυτά ισχύουν στη Γαλλία, αλλά υποθέτει κανείς ότι λίγο ως πολύ και στην υπόλοιπη Ευρώπη ισχύουν ανάλογα, διότι ανάλογες είναι οι προσλαμβάνουσες και ανάλογα τα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα για όλους τους Ευρωπαίους.

Εντύπωση προκαλεί, όπως σημειώνουν ο «Observateur» και η εφημερίδα «Le Figaro» που επίσης αναλύει την έρευνα, ότι τα ποσοστά των νέων που ανησυχούν για το μελλοντικό οικονομικό και κοινωνικό τους status αυξάνονται διαρκώς. Η διαπιστωμένη αποδυνάμωση του κράτους πρόνοιας στην Ευρώπη και ολόκληρο το δυτικό κόσμο και επίσης η ορατή φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης και δη των μεγαλύτερων ηλικιών τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν αυξήσει την ανησυχία των νέων για το βιοτικό τους επίπεδο κατά τη συνταξιοδότηση.

Έτσι, στο αντιπροσωπευτικό δείγμα των 2.000 ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα της BPCE, το 46% των νέων από 25 έως 35 ετών αποταμιεύει συστηματικά για τα γεράματά του. Ακόμα και στη χαμηλότερη ηλικιακή ομάδα από 18 έως 24 ετών το αντίστοιχο ποσοστό έχει φθάσει στο 37%, αυξανόμενο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες κάθε έτος τα τελευταία χρόνια.

Αγχωτικό μέλλον

Σε γενικές γραμμές οι εργαζόμενοι έως την ηλικία των 40 ετών εξακολουθούν να αποταμιεύουν για να χρηματοδοτήσουν κομβικές και ακριβές αγορές στη ζωή τους, όπως είναι η αγορά μιας πρώτης κατοικίας, ενός εξοχικού ή και ενός αυτοκινήτου. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ωστόσο, και κυρίως μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2009, οι Γάλλοι φαίνεται να ανησυχούν όλο και περισσότερο για το ύψος της σύνταξης που τους περιμένει όταν φτάσει ο χρόνος να αποσυρθούν από τον εργασιακό βίο.

Κάτι που πιστεύουν ότι θα συμβεί στα 62 χρόνια τους, καθώς με τις μαζικές κινητοποιήσεις τους ακύρωσαν τα σχέδια του Εμανουέλ Μακρόν να αυξήσει το όριο συνταξιοδότησης. Ακύρωσαν τα σχέδια του σημερινού προέδρου και της σημερινής κυβέρνησης, αλλά μάλλον ανέβαλαν την προοπτική αυτή για αργότερα…

Εν πάση περιπτώσει, η έρευνα έδειξε ότι σε ποσοστό 43% οι Γάλλοι εργαζόμενοι (νέοι και μεσήλικες) ανησυχούν μήπως χάσουν την οικονομική δυνατότητα να «ζουν σωστά», ενώ σε ποσοστό 37% φοβούνται μήπως δεν καταφέρουν τα επόμενα χρόνια να παραμείνουν «οικονομικά ανεξάρτητοι».

«Τα άγχη αυτά είναι η αιτία όλο και περισσότεροι Γάλλοι να επενδύουν στο συνταξιοδοτικό αποταμιευτικό πρόγραμμα (PER), που εγκαινιάστηκε το 2019 στη χώρα με στόχο να δημιουργούν οι εργαζόμενοι ένα μελλοντικό πρόσθετο εισόδημα», όπως γράφει ο «Figaro». «Τα κεφάλαια των επενδύσεων αυτών μπορούν να αποδεσμευτούν μόνο στο τέλος της επαγγελματικής τους ζωής», εξηγεί η εφημερίδα.

Ανεπαρκή εισοδήματα

Αν οι νέοι ανησυχούν για τα γηρατειά τους, αυτό οφείλεται στην υποψία (έως και βεβαιότητα) ότι το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων θα βαίνει επιδεινούμενο. «Σίγουρα, αν συγκρίνουμε το μέσο βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων με το σύνολο του πληθυσμού, εμφανίζεται ελαφρώς υψηλότερο, καθώς σε καθένα συνταξιούχο αντιστοιχούσαν μηνιαίως 2.132 ευρώ το 2019, έναντι 2.099 ευρώ που ήταν ο μέσος μισθός των εργαζομένων», γράφει ο «Figaro» επικαλούμενος στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας Drees που ελέγχεται από τα «κοινωνικά» υπουργεία.

Όμως, σύμφωνα πάντα με την Drees, ο πληθωρισμός που ακολούθησε τα επόμενα χρόνια έχει ήδη αρχίσει να ροκανίζει την αγοραστική δύναμη των συνταξιούχων, παρά τις αυξήσεις στις συντάξεις. «Η αγοραστική δύναμη των συνταξιούχων μειώνεται κατά 1,3% ετησίως μετά το 2020 σε αποπληθωρισμένα ευρώ, λαμβανομένων υπόψη των ανατιμήσεων των αγαθών και των υπηρεσιών κατά 2,8% και την αναπροσαρμογή των συντάξεων το 2022, η οποία δεν καλύπτει τη διαφορά», επισημαίνει η Drees.

Στη συνειδητοποίηση των νέων Γάλλων για τις δυσκολίες που έρχονται συνέβαλαν πολύ οι συζητήσεις για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος που διεξήγαγε η κυβέρνηση και σημαδεύτηκαν από πολυάριθμες διαμαρτυρίες, σημειώνει η γαλλική εφημερίδα. Η όλη πολεμική αποκάλυψε σε πολλούς το δημογραφικό πρόβλημα σε συνδυασμό με τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Ένα πρόβλημα που σημειωτέον είναι πολύ μικρότερο στη Γαλλία συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι η Ελλάδα και η Ιταλία.

Ανεξαρτησία και ταξίδια

«Ευτυχώς η συνταξιοδότηση δεν φέρνει μόνο συναισθήματα ανησυχίας», σημειώνουν οι ερευνητές. Πέρα από τις προληπτικές αποταμιεύσεις, πολλοί ερωτηθέντες αποταμιεύουν για να έχουν τη δυνατότητα, όταν συνταξιοδοτηθούν, να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στον εαυτό τους (σε ποσοστό 50%) και στα αγαπημένα τους πρόσωπα (σε ποσοστό 45%).

Τέλος, ένα μεγάλο ποσοστό 45% των ερωτηθέντων εργαζομένων σχεδιάζει επίσης να επωφεληθεί κατά τη συνταξιοδότησή του ώστε «να ταξιδέψει στον κόσμο». Είναι κι αυτό ένα κίνητρο για να αρχίσει κανείς να αποταμιεύει από νωρίς. Για τους αποταμιευτές είναι βέβαια κι ένα κίνητρο για να παλεύουν ώστε να μη φτάσει η ώρα αυτή σε ηλικία που ένα «ταξίδι» τους από το σαλόνι στην κουζίνα θα έχει εξελιχθεί σε πραγματική περιπέτεια.

Πηγή: ΟΤ

Headlines