Τα τεράστια θαλάσσια θηρία ΗΠΑ και Κίνας «συγκρούονται» – Ποιός ο νικητής;

Ο σινοαμερικανικός ανταγωνισμός στη θάλασσα είναι αδιαμφισβήτητος, ειδικά μετά τις νέες εξελίξεις στη Σαγκάη, όπου απέπλευσε πρόσφατα το νεώτερο υπερ-καμάρι του κινεζικού ναυτικού, το αεροπλανοφόρο Fujian, για να κάνει το πρώτο ταξίδι.

Άραγε, έχουν να φοβηθούν κάτι οι Αμερικανοί από την αναδυόμενη κινεζική ναυτική δύναμη;

To Fujian, είναι το μοναδικό αεροπλανοφόρο της κατηγορίας Type 003 της Κίνας, που δεν έχει καμία σχέση τα προηγούμενα σοβιετικής κατασκευής αεροπλανοφόρα της.

Με εκτόπισμα άνω των 80.000 τόνων, έρχεται να κοντράρει τον άμεσο αντίπαλο του, που δεν είναι άλλος από τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ, τα οποία θεωρούνταν εδώ και καιρό ως οι κύριοι των θαλασσών.

Το Fujian αντιπροσωπεύει την πιο πρόσφατη εξέλιξη στο πρόγραμμα αερομεταφορέων της Κίνας, το οποίο, παρά την κλίμακα και την εντυπωσιακή ταχύτητα με την οποία έχει αναπτυχθεί, έχει θεωρηθεί ότι δεν έχει συνολική δύναμη και ικανότητα σε σύγκριση με εκείνα του Ναυτικού των ΗΠΑ.

«Η Κίνα σημειώνει πρόοδο, αλλά είναι αργή και εξακολουθεί να υστερεί σημαντικά από τις ΗΠΑ»

Φαινομενικά η Κίνα δείχνει να έχει κατασκευάσει ένα τρομερό πλοίο, αλλά ανασκόπηση των δυνατοτήτων του που πραγματοποίησε το Business Insider, δείχνει ότι ο κινεζικός γίγαντας στερείται ορισμένων βασικών πλεονεκτημάτων της νεότερης κατηγορίας υπερ-αεροπλανοφόρων των ΗΠΑ, καθώς και της υποδομής που απαιτείται σε μακρινές επιχειρήσεις, περιορίζοντας τις δραστηριότητές του κοντά στην… ηπειρωτική Κίνα.

Πράγματι, η ταχύτητα και η κλίμακα της ανάπτυξης του στόλου των μεταφορέων της Κίνας είναι εκπληκτική, αλλά οι περιορισμοί του είναι επίσης σημαντικοί σε σύγκριση με το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό, παρά τα όσα λένε τα γεράκια στην Ουάσινγκτον προκειμένου να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες.

Μια ξεκάθαρη σύγκριση

Σε ηλικία μόλις 11 ετών, ο στόλος των αεροπλανοφόρων της Κίνας είναι ακόμα αρκετά εκκολαπτόμενος σε σύγκριση με το Ναυτικό των ΗΠΑ, το οποίο έχει κλείσει 100 χρόνια από τότε που παρήγγειλε το πρώτο του αεροπλάνο.

Κατά συνέπεια, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ διαθέτει πλούσια εμπειρία σε αεροπλανοφόρα, συμπεριλαμβανομένου του έμπειρου προσωπικού και εκπαιδευτών που μαθαίνουν στις νέες γενιές ναυτικών και μαχητικών του πολεμικού ναυτικού.

Αντίθετα, η Κίνα έχει μόνο λίγα χρόνια εμπειρίας στις επιχειρήσεις αεροπλανοφόρων, δεν έχει ιστορική ή πρακτική εμπειρία στην προστασία των αερομεταφορέων από αντιπλοϊκά όπλα ή εχθρικά υποβρύχια και δεν έχει εμπειρία χειρισμού ναυτικών αεροσκαφών AEW&C.

Όπως και ο μεγαλύτερος στόλος της, έτσι και τα τρία αεροπλανοφόρα της Κίνας δεν διαθέτουν εμπειρία μάχης.

Το θέμα της εμπειρίας είναι επίσης σχετικό όταν πρόκειται για ανάπτυξη. Η Κίνα δεν έχει εμπειρία από τη λειτουργία καταπελτών πλοίων, αν και μελέτησε τους καταπέλτες αεροπλανοφόρων όταν αγόρασε το παροπλισμένο αυστραλιανό πλοίο HMAS Melbourn από την Καμπέρα το 1985 με το πρόσχημα της διάλυσης.

Παρόλα αυτά, επέλεξε να παραλείψει την ανάπτυξη ενός συστήματος καταπέλτη ατμού προς όφελος ενός ηλεκτρομαγνητικού, κάτι το οποίο μάλλον θα δυσκολέψει τους Κινέζους.

Χρειάστηκαν χρόνια για να λυθούν τα προβλήματα με τους καταπέλτες EMALS της αμερικανικής κλάσης αεροπλανοφόρων Φορντ και δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι η πρώτη και μοναδική άλλη χώρα που λειτουργεί το νέο σύστημα, η Κίνα δεν μπορεί να μάθει πώς να αναπτύσσει ή να χειρίζεται τέτοιους καταπέλτες από κανέναν άλλο.

Δεν έχει πυρηνοκίνητα πλοία

Ένας άλλος μεγάλος περιοριστικός παράγοντας είναι το γεγονός ότι όλα τα πλοία της Κίνας μέχρι στιγμής τροφοδοτούνται συμβατικά, που σημαίνει ότι οι ατμοστρόβιλοι τους τροφοδοτούνται με καύση καυσίμου. Αυτό σημαίνει ότι το βεληνεκές τους είναι πολύ πιο περιορισμένο καθώς θα πρέπει να ανεφοδιαστούν, κάτι που γίνεται πιο δύσκολο από την έλλειψη της Κίνας ενός δικτύου αποκλειστικών υπερπόντιων ναυτικών βάσεων, όπως του Ναυτικού των ΗΠΑ.

Η Κίνα ελέγχει τα λιμάνια κατά μήκος της λεγόμενης «Σειράς Μαργαριταριών», δηλαδή ένα δίκτυο κινεζικών στρατιωτικών, εμπορικών εγκαταστάσεων και σχέσεων κατά μήκος των θαλάσσιων γραμμών που ξεκινάν από την Κίνα και φτάνουν στο Κέρας της Αφρικής.

Αυτές οι βάσεις, μπορεί μεν να παρέχουν  ανεφοδιασμό στα αεροπλανοφόρα, αλλά είναι απίθανο να είναι σε θέση να παρέχουν άλλου είδους απαραίτητη υποστήριξη, όπως συντήρηση αεροσκαφών, και μπορεί επίσης να μην είναι σε θέση προσφέρουν προστασίαφύγια όπως θα έκαναν οι αποκλειστικές στρατιωτικές βάσεις, καθώς είναι περισσότερο προσανατολισμένες προς την πολιτική χρήση.

Η Κίνα έχει όντως μια δύναμη πλοίων αναπλήρωσης, αλλά θα απαιτούσε συνοδεία για προστασία.

Η έλλειψη πυρηνικών αντιδραστήρων μπορεί επίσης να περιορίσει τον ρυθμό παραγωγής πτήσεων του Fujian, καθώς είναι άγνωστο πόσο καλά οι συμβατικοί ατμοστρόβιλοι και οι γεννήτριες ντίζελ μπορούν να παράγουν την ισχύ για τους καταπέλτες EMALS και τα υπόλοιπα συστήματα του πλοίου.

Είναι ακόμα πίσω

«Η Κίνα σημειώνει πρόοδο, αλλά είναι αργή και εξακολουθεί να υστερεί σημαντικά από τις ΗΠΑ», δήλωσε στο Business Insider ο Τίμοθι Χιθ, ανώτερος αμυντικός ερευνητής στην RAND Corporation.

Ο Χιθ σημείωσε ειδικότερα ότι οι κινεζικοί αερομεταφορείς «σπάνια προσπαθούν να εκμεταλλευτούν αεροσκάφη σε γαλάζια νερά (εκτός της εμβέλειας προσγείωσης αεροσκαφών χωρίς καύσιμα σε αεροδρόμιο εκτροπής στην ξηρά)» και ότι ο συνολικός αριθμός των πτήσεων τους είναι πολύ μικρότερος — περίπου μια ντουζίνα την ημέρα σε σύγκριση με 170 από τις ΗΠΑ.

Ωστόσο, ο Χιθ είπε ότι ο απόπλους  του Fujian «δείχνει ξεκάθαρες φιλοδοξίες για τη λειτουργία των αεροπλανοφόρων  σε μεγάλη απόσταση και αυτό θα ξεπερνούσε τουλάχιστον μερικά από τα ζητήματα της έλλειψης βάσεων και καυσίμων».

Η συνεχιζόμενη επένδυση της Κίνας στο πρόγραμμα αεροπλανοφόρων της, η πρόοδος που έχει σημειώσει μέχρι τώρα στη ναυτική αεροπορία και το μέγεθος και η πολυπλοκότητα της Fujian δείχνουν ότι η δέσμευση της Κίνας για έναν στόλο αεροπλανοφόρων μεγάλης εμβέλειας και ετοιμοπόλεμου είναι πραγματική και θα έχει περισσότερα αποτελέσματα στο μέλλον.

«Αυτό θα χρειαστούν χρόνια εξάσκησης και εκπαίδευσης για να ξεπεραστεί τελικά, αλλά το Fujian δίνει στην Κίνα τη δυνατότητα να το κάνει μόλις κατακτήσει τις πτητικές λειτουργίες», είπε ο Χιθ.

Η Κίνα σχεδιάζει να κατασκευάσει έναν στόλο έξι αερομεταφορέων μέχρι το έτος 2035. Ένα τέταρτο αερομεταφορέα, το πρώτο από τα πιθανώς ονομαζόμενα Type 004-class, βρίσκεται υπό ανάπτυξη, αν και οι Κινέζοι αξιωματούχοι έχουν σιωπήσει σχετικά με τα στοιχεία του, συμπεριλαμβανομένου του αν θα είναι πυρηνοκίνητο.