Το «Liza: A Truly Terrific Absolutely True Story» (που κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Tribeca στις 12 Ιουνίου) ξεκινά με την εικόνα του σκεπασμένου με τριαντάφυλλα φέρετρου της μητέρας της, Τζούντι Γκάρλαντ, που προσπερνά χιλιάδες θλιμμένους θαυμαστές της στη Νέα Υόρκη το 1969.

«Όταν η συναυλία της «Liza’s at the Palace…» ήρθε στο Μπρόντγουεϊ το 2008, είχε μόλις βγει από έναν άγριο γάμο και είχε υποβληθεί σε εγχείρηση ισχίου. Υπήρχαν πολλά ερωτήματα σχετικά με την υγεία της»

Με αυτό το ζοφερό ξεκίνημα, ο σκηνοθέτης Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν κάνει μια δήλωση. Αντί να σταθεί στα παιδικά χρόνια της Μινέλι στην τροχιά της χαρισματικής μητέρας της, θέτει ως στόχο να δείξει ότι η Μινέλι, 78 ετών, απέκτησε δόξα σχεδόν αμέσως μετά τον θάνατο της μητέρας της – σαν να ήταν καταλύτης της επιτυχίας της.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Liza Minnelli (@officiallizaminnelli)

Ο Κλάιν περιλαμβάνει συνεντεύξεις με τους καλλιτεχνικούς μέντορες της Μινέλι, τους συνεργάτες της στη σκηνή και τους στενούς της φίλους, συμπεριλαμβανομένης της ηθοποιού Μία Φάροου, η οποία μιλάει γι’ αυτήν με στοργή και κατανόηση.

«Μια μέρα μετά τα γυρίσματα, η Λάιζα έπιασε το χέρι μου, μου χάιδεψε το χέρι και με κοίταξε με αυτά τα μάτια. Και είπε: «Μπρους, μην βάλεις τίποτα ψεύτικο στην ταινία. Μην με κάνεις να φαίνομαι ψεύτικη»

Υπάρχουν επίσης αναλαμπές από την κακεντρέχεια των μέσων ενημέρωσης που αντιμετώπισε καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της, όπως ο άντρας δημοσιογράφος που ρώτησε: «Γράφουν για σένα ότι είσαι άσχημη;». Η απάντησή της: «Δεν με νοιάζει. Όταν βρίσκομαι στη σκηνή, απλώς κάνω τη δουλειά μου».

«Το κοινό ήταν τόσο ήσυχο»

«Πάντα με γοήτευε η Λάιζα. Ήμουν πολύ μικρός για να δω το «Cabaret» στο θέατρο, αλλά είχα απόλυτη εμμονή με την άτακτη αφίσα της ταινίας. Μου έμοιαζε με κάτι που δεν επιτρεπόταν να δω» δήλωσε ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ σε πρόσφατη συνέντευξη του στους New York Times και την δημοσιογράφο Farah Nayeri.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Liza Minnelli (@officiallizaminnelli)

«Όταν η συναυλία της «Liza’s at the Palace…» ήρθε στο Μπρόντγουεϊ το 2008, είχε μόλις βγει από έναν άγριο γάμο και είχε υποβληθεί σε εγχείρηση ισχίου. Υπήρχαν πολλά ερωτήματα σχετικά με την υγεία της και αν την είχε ακόμα. Κανείς δεν ήξερε τι να περιμένει.  Το κοινό ήταν τόσο ήσυχο».

»Βγήκε έξω και έκανε μια από τις χαρακτηριστικές κινήσεις των χεριών της. Και δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Μεγάλοι άντρες και μεγάλες γυναίκες όχι απλώς χειροκροτούσαν, αλλά στέκονταν στο Μπρόντγουεϊ με δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπό τους».

»Όταν αρχίσαμε να μιλάμε με τους ανθρώπους της Λάιζα, είχαν μόλις βρει περίπου εικοσιπέντε ώρες παλιού υλικού που δεν είχε ξαναδεί κανείς – στην ντουλάπα της Λάιζα. Μας έπεσαν τα σαγόνια. Συνειδητοποιήσαμε ότι υπήρχε μια ιστορία εδώ μέσα για αυτή τη μαγική εποχή της δεκαετίας του ’70, όταν εκείνη μεταμορφώθηκε. Η μητέρα της πέθανε και μέσα σε τρία με πέντε χρόνια κέρδισε ένα Tόνι, ένα Όσκαρ και πολλά άλλα: ένα συγκλονιστικό επίτευγμα».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Liza Minnelli (@officiallizaminnelli)

»Θα μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία. Μια μέρα μετά τα γυρίσματα, η Λάιζα έπιασε το χέρι μου, μου χάιδεψε το χέρι και με κοίταξε με αυτά τα μάτια. Και είπε: «Μπρους, μην βάλεις τίποτα ψεύτικο στην ταινία. Μην με κάνεις να φαίνομαι ψεύτικη». Όλα αυτά τα χρόνια που κάνω ντοκιμαντέρ, τα πρόσωπα συνήθως θέλουν να χειραγωγούν και να ελέγχουν την αφήγηση».

»Νομίζω ότι αισθάνεται πολύ άνετα με αυτά που έχει κάνει και με τα λάθη που έχει κάνει. Η ιδέα του «μη με κάνεις να φαίνομαι ψεύτικη» είναι πραγματικά η απόλυτη εικόνα για το πώς βλέπει την κληρονομιά της, η οποία είναι: Είμαι 100 % καλά με τον εαυτό μου».

«Οι σπουδαίοι είναι σπουδαίοι για κάποιο λόγο»

«Γιατί η Λάιζα Μινέλι είναι ο κολοσσός που είναι;» ρώτησε σε κάποιο σημείο της ενδιαφέρουσας συζήτησης η Farah Nayeri τον συνεντευξιαζόμενο σκηνοθέτη.

«Ένας φίλος, μου είπε κάποτε, όταν δουλεύαμε μαζί σε ένα πρότζεκτ ότι οι σπουδαίοι είναι σπουδαίοι για κάποιο λόγο. Αυτό ακούγεται τόσο κοινότυπο, αλλά καθώς αρχίζεις να εμβαθύνεις στο έργο ζωής ενός πραγματικά σημαντικού ανθρώπου και σε όλα τα υπόλοιπα, είναι τόσο προφανές. Κραυγάζει».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Liza Minnelli (@officiallizaminnelli)

»Η Λάιζα είναι μοναδική επειδή ήταν influencer πριν υπάρξουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν νομίζω ότι ο κόσμος καταλαβαίνει τι ήταν το 1972 να είσαι στο εξώφυλλο του Time και του Newsweek την ίδια εβδομάδα. Αυτό συνέβαινε σε προέδρους, σε πάπες, όχι σε μια σταρ του κινηματογράφου. Ήταν το σημαντικότερο γεγονός».

»Η Λάιζα διατηρεί μια μοναδική θέση στην ιστορία της ποπ κουλτούρας επειδή άγγιξε τη μόδα- άγγιξε την τέχνη, με τη σχέση της με τον Άντι Γουόρχολ- τη μουσική- το χορό – επειδή ήταν πραγματικά ταλαντούχα σε όλα αυτά τα πράγματα και ήταν μούσα για λαμπρούς επαναστάτες. Το πιο σημαντικό, πιστεύω ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος σαν αυτήν. Είναι μοναδική».

*Με πληροφορίες από: New York Times

Headlines