The Big Cigar – Απόδειξη ότι το Χόλιγουντ δεν μπορεί να αφηγηθεί τις ιστορίες των μαύρων ριζοσπαστών
Αυτό το δράμα για μια ψεύτικη ταινία που κατασκευάστηκε για να αφήσει τον φυγά των Μαύρων Πανθήρων, Χιούι Π. Νιούτον, να διαφύγει στην Κούβα τη δεκαετία του '70, όχι μόνο αποδυναμώνει την ιστορία ενός μαύρου ηγέτη - αλλά επικεντρώνει τους λευκούς χαρακτήρες.
- Μαζική επίθεση με drones σε ρωσική πόλη 1.000 χλμ από τα σύνορα - Απομακρύνθηκαν κάτοικοι
- Τεχνητή νοημοσύνη και ωδή στο γυμνό: Αυτές ήταν οι πιο τολμηρές φωτογραφίες την χρονιά του 2024
- Στεγαστική κρίση: Οι δήμαρχοι της Ευρώπης κρούουν τον κώδωνα – «Οι πολίτες χρειάζονται λύσεις τώρα»
- Χιόνια σε ορεινές περιοχές της Θεσσαλονίκης - Πού απαιτούνται αντιολισθητικές αλυσίδες
«Σου γυρίζει το μάτι» γράφει χαρακτηριστικά η Ellen E Jones στην Guardian και συνεχίζει:
«Πριν από μερικά χρόνια, σε συζήτηση με τρεις ακτιβιστές του Black Lives Matter της περιοχής του Σικάγο, έφερα στο προσκήνιο την επερχόμενη τότε ταινία, Ιούδας και Μαύρος Μεσσίας, με πρωταγωνιστή τον Daniel Kaluuya στο ρόλο του Fred Hampton, του αναπληρωτή προέδρου του κόμματος των Μαύρων Πανθήρων στο Ιλινόις, ο οποίος δολοφονήθηκε από την αστυνομία του Σικάγο, με τη βοήθεια του FBI, το 1969, σε ηλικία 21 ετών.
»Ήταν ενθουσιασμένοι που είδαν αυτόν τον ήρωα της γενέτειράς τους να μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη; Το συλλογικό κλείσιμο των ματιών ήταν τόσο έντονο που παραλίγο να ανοίξει τρύπα στον τοίχο. “Θέλω να πω, η CIA έχει γραφείο συνδέσμου στο Χόλιγουντ”, είπε ένας. “Είναι αδύνατον να περάσεις από αυτό το σύστημα και να περιμένεις μια αυθεντική απεικόνιση ενός αντικαπιταλιστή επαναστάτη”».
Mια πλοκή με περιπέτειες στα σύνορα, με φόντο το «ριζοσπαστικό σικ» της δεκαετίας του 1970
Μια ψεύτικη ταινία για διαφυγή
Το The Big Cigar είναι η τελευταία προσπάθεια να πετύχει μια τέτοια απεικόνιση. Πρωταγωνιστεί ο André Holland του Moonlight ως ο συνιδρυτής του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων, Χέι Π. Νιούτον και αφηγείται την (περίπου) αληθινή ιστορία της φυγής του στην Κούβα το 1974 για να γλιτώσει από την κατηγορία του φόνου, με τη βοήθεια του παραγωγού του Χόλιγουντ Bert Schneider (Alessandro Nivola) και μιας εντελώς ψεύτικης ταινίας με την κωδική ονομασία The Big Cigar.
Ακούγεται παρόμοια με την πλοκή του βραβευμένου με Όσκαρ 2012, Argo, γιατί έτσι είναι, και επειδή και τα δύο αρχικά επιλέχθηκαν από άρθρα περιοδικών που έγραψε ο ίδιος καυτός και πολυδιαβασμένος δημοσιογράφος, ο Joshuah Bearman.
Η γοητεία της διασκευής είναι προφανής: μια πλοκή με περιπέτειες στα σύνορα, με φόντο το «ριζοσπαστικό σικ» της δεκαετίας του 1970. Αλλά ενώ το Argo πέρασε στο φως μέσα σε λίγους μήνες από τη δημοσίευση του άρθρου (με λίγη βοήθεια από το προαναφερθέν γραφείο της CIA στο Χόλιγουντ), χρειάστηκαν 12 χρόνια, ένα παγκόσμιο κίνημα διαμαρτυρίας και η επακόλουθη ενσωμάτωση των μέχρι πρότινος «ριζοσπαστικών» αντιρατσιστικών ιδεών για να μεταδοθεί τηλεοπτικά η επανάσταση του Χιούι.
Tο Χόλιγουντ δεν μπορεί να το εμπιστευτεί κανείς ότι θα αφηγηθεί αυθεντικά τις ιστορίες των μαύρων ριζοσπαστών- ο καταναγκασμός να επικεντρωθεί στους λευκούς είναι πολύ ισχυρός
Η βία των καταπιεσμένων μετριέται με τη βία των καταπιεστών;
Αυτό οφείλεται τουλάχιστον εν μέρει στην εκστρατεία σαμποτάζ του FBI κατά των μαύρων ηγετών του 20ού αιώνα, η οποία ήταν τόσο αδίστακτα αποτελεσματική που παραμένει σχεδόν αδύνατο να διαχωρίσουμε την αλήθεια από τις σκόπιμες διαστρεβλώσεις ή να ταξινομήσουμε αυτά τα νήματα σε οποιοδήποτε είδος ηθικής συνοχής.
Ήταν πράγματι ένοχος ο Νιούτον για τα σοβαρά εγκλήματα για τα οποία κατηγορήθηκε (αλλά δεν καταδικάστηκε) το 74, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας ενός 17χρονου κοριτσιού; Επιπλέον, μπορεί η βία των καταπιεσμένων να μετρηθεί ποτέ με νόημα σε σχέση με τη βία των καταπιεστών τους;
Όποια και αν είναι η προσωπική σας θέση σε αυτό, μην περιμένετε αυτό το δράμα να σηκώσει τα φουστάνια του και να μπει στο τέλμα της διαμάχης. Το The Big Cigar παρακάμπτει εστιάζοντας στενά στη σχέση του Νιούτον με τον αληθινό παίκτη του Χόλιγουντ Σνάιντερ, τον καλά δικτυωμένο γιο ενός πρώην επικεφαλής της Columbia Pictures, ο οποίος, άκαυτος από την επιτυχία του κλασικού Easy Rider του 1969, το κλασικό έργο της αντικουλτούρας, θέλει να συνδεθεί με έναν δίκαιο σκοπό.
Δείτε το τρέιλερ του The Big Cigar
Ο ρόλος του Χόλιγουντ σε όλα αυτά
Υπάρχουν αναδρομές σε άλλες σημαντικές στιγμές του παρελθόντος του Νιούτον, οι οποίες όμως προσφέρουν ελάχιστα στοιχεία για τον χαρακτήρα του. Αντιθέτως – τα άλματα μπρος-πίσω μας στερούν την αίσθηση του πώς συσσωρεύτηκαν οι πιέσεις που μπορεί να τον έστειλαν εκτός πορείας.
Το The Big Cigar δεν έχει την αίσθηση του ιστορικού διακυβεύματος (οι μυστικοί πράκτορες του FBI απεικονίζονται ως μπάτσοι του Keystone με παντελόνια και ερωτικές χάντρες), αλλά ασχολείται με ενδιαφέροντα τρόπο με το ζήτημα του ρόλου του Χόλιγουντ σε όλα αυτά.
Όταν ο Νιούτον και ο Σνάιντερ συναντιούνται για πρώτη φορά, είναι σε ένα λαμπερό πάρτι της σόουμπιζ που διοργανώνει ο τελευταίος, όπου -ανάμεσα σε ατάκες και γέλια με τον Τζακ Νίκολσον- υποστηρίζει με προθυμία τη δύναμη του κινηματογράφου που αλλάζει τον κόσμο. Ο Νιούτον είναι επιφυλακτικός. Τον έχουν προειδοποιήσει ότι «το Χόλιγουντ είναι μια γρήγορη διαδρομή προς την καπιταλιστική συνυποδοχή», και γενικά έχει τις ίδιες επιφυλάξεις που εκφράζουν οι φίλοι μου από το Σικάγο BLM, μισό αιώνα μετά.
«Το κατεστημένο της λευκής φυλής»
Ο Σνάιντερ δεν το βάζει κάτω, όμως, ούτε και ο Big Cigar. Υπάρχει μια σκηνή πολύ αργότερα στη σειρά, όπου οι δύο άντρες κάθονται δίπλα στην πισίνα με μια γραφομηχανή, σφυρηλατώντας το σενάριο για τη βιογραφία του Νιούτον, όταν ο Ρίτσαρντ Πράιορ (Ίνι Κλέμονς) μπαίνει στη μέση:
«Ξέρεις κάτι, Μπερτ; Θα έπρεπε να συμμετέχεις κι εσύ! Το κατεστημένο της λευκής φυλής!» Ο Μπερτ υποχωρεί σεμνά: «Μη με βάλεις μέσα. Δεν είναι δική μου ιστορία». Αλλά ο Πράιορ επιμένει: «Έχω περάσει αρκετό καιρό στο Χόλιγουντ για να ξέρω ότι δεν πρόκειται να γυριστεί αν δεν βάλεις έναν λευκό μέσα».
«Αν είναι αυτό που φαίνεται – οι σεναριογράφοι να βάζουν τις δικές τους προληπτικές απαντήσεις στην κριτική στο στόμα ενός διάσημου μαύρου κωμικού – τότε πρέπει να θαυμάσετε το θάρρος» σχολιάζει η Ellen E Jones στην Guardian.
Ενοχλητικά, βλέπουμε την ομφαλοσκοπική εξέταση των αυτοπροσδιοριζόμενων «καλών λευκών ανθρώπων» (αλτρουισμός, ναρκισσισμός, ενοχή) που εξυφαίνονται στα πιο συναρπαστικά θεματικά νήματα αυτής της μίνι σειράς.
Δίνοντας στον Σνάιντερ τον τίτλο του συν-πρωταγωνιστή σε αυτό που θα έπρεπε να είναι η ιστορία του Χιούι Π. Νιούτον, το The Big Cigar έδωσε μια αποκαρδιωτική απάντηση στο δικό του ακόμα επίκαιρο ερώτημα: όχι, το Χόλιγουντ δεν μπορεί να το εμπιστευτεί κανείς ότι θα αφηγηθεί αυθεντικά τις ιστορίες των μαύρων ριζοσπαστών- ο καταναγκασμός να επικεντρωθεί στους λευκούς είναι πολύ ισχυρός.
*Το The Big Cigar είναι τώρα διαθέσιμο στο Apple TV+.
*Με στοιχεία από theguardian.com
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις