Κώστας Παπαδάκης: Στην Ευρωβουλή σφάζονται παλικάρια για λογαριασμό του κεφαλαίου

Υποψήφιος για τρίτη θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι στις εκλογές της 9ης Ιούνη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, ο νυν ευρωβουλευτής του κόμματος, Κώστας Παπαδάκης. Μετά από δύο θητείες σημειώνει πως στην ΕΕ κρίνονται τεράστια συμφέροντα από μία τροπολογία ή διάταξη, που αφορούν 27 χώρες, ενώ την ίδια στιγμή ποδοπατούνται εργασιακά δικαιώματα.

Στόχος του ΚΚΕ να ενημερώνει και να προειδοποιεί το λαό, ώστε να μπορεί να αντιπαλεύει αυτές τις αποφάσεις.

Χαρακτηρίζει την ψήφο στις ευρωεκλογές κάθε άλλο παρά χαλαρή αφού οι επιπτώσεις της ακουμπάνε σε όλα τα ζητήματα.

Αναφέρεται ακόμα στην ακρίβεια, στα προβλήματα των αγροτών, στις κινητοποιήσεις στην Παιδεία και ζητά ψήφο στο ΚΚΕ, για ενίσχυση της πάλης απέναντι στις ευρωπαϊκές και κυβερνητικές επιλογές.

Για το Ευρωκοινοβούλιο: κρίνονται τεράστια συμφέροντα δισεκατομμυρίων

Όπως λέει στις δύο θητείες του έμαθε πολλά αφού «κρίνονται τεράστια συμφέροντα δισεκατομμυρίων από μια τροπολογία ή από μια διάταξη».

Κάτι που «σημαίνει τεράστια κέρδη σε 27 αγορές ταυτόχρονα με μεγάλη κερδοφορία για τους ομίλους. Και εδώ σφάζονται παλικάρια».

Σημειώνει τους σφοδρούς ανταγωνισμούς, αλλά και το ότι ποδοπατούνται τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα. «Επειδή εκεί διακυβεύονται περίπου το 70% της νομοθεσίας που περνάει και στα κράτη μέλη, το κρίσιμο είναι ο λαός να έχει μάτια, αυτιά, νου, για να μπορεί να παρακολουθεί και τις εξελίξεις» και για αυτό χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ. Να μπορούν όπως λέει να ακούγονται τα αιτήματα του και την ίδια ώρα να παλεύει για να ανατρέψει τις αποφάσεις που λαμβάνονται ενάντια στα δικαιώματα του.

Για τη δυνατότητα παρέμβασης του Ευρωκοινοβουλίου: το κρίσιμο είναι να ακούγεται η φωνή του λαού

Κοινοβούλιο, Κομισιόν και Συμβούλιο, λέει είναι «ένα πράγμα». «Οι αποφάσεις παίρνονται και διαμορφώνονται, ζυμώνονται επί της ουσίας με μεγάλες πλειοψηφίες για αυτό βλέπουμε και μεγάλη σύμπλευση κομμάτων». Ακόμα και αν προεκλογικά στήνουν ένα «καυγά», που δεν αφορά τα βασικά αφού αυτά τα έχουν ψηφίσει.

«Για παράδειγμα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συμφωνούν κατά 94%, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά συμφωνούν κατά 75%., από δίπλα και Βελόπουλος έχει ψηφίσει ότι η Νέα Δημοκρατία στο 55%», άρα «το κρίσιμο είναι να ακούγεται η φωνή του λαού να διεκδικεί τα δίκαιά του, τα αιτήματά του και την κρίσιμη ώρα στο δρόμο του αγώνα».

Για τον χαρακτηρισμό των Ευρωεκλογών ως «χαλαρής ψήφου»: Επιχείρηση να συσκοτιστεί το ζήτημα

«Είναι μια μάχη που δίνεται απέναντι σε μια επιχείρηση να συσκοτιστεί αυτό το ζήτημα».

Όπως υπογραμμίζει η  πολιτική αυτή που χαράσσεται στο Ευρωκοινοβούλιο ή στην Επιτροπή «έχει άμεση επίπτωση σε όλα τα ζητήματα και στην Ελλάδα. Και βεβαίως είναι κρίσιμο οι εργαζόμενοι να σκεφτούν ότι η προσπάθεια να αποτρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε πλήρη εξέλιξη, χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ. Έτσι ώστε να μπορεί έγκαιρα να βάζει εμπόδια, να προειδοποιεί και πάνω απ’ όλα να οργανώνεται ένας στοχευμένος αγώνας απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, δηλαδή στην εξουσία του κεφαλαίου, στους βιομήχανους, στους εφοπλιστές, στα μεγάλα του συμφέροντα που είναι και είναι αυτοί που εξαπολύουν και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους θανάτου τους».

Αναφερόμενος στον πόλεμο στη Γάζα, μιλά για γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. Καταγγέλλει την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα που «κοστίζει μισό εκατομμύριο ευρώ την ημέρα» προκειμένου όπως λέει να κρατούν ζεστή την πλάτη στο Ισραήλ και την ίδια ώρα να κάνουν τον «σεκιούριτι των εφοπλιστών που κερδίζουν από τη γύρα της Αφρικής πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ το καράβι».

Για τη συζήτηση περί ευρωπαϊκής άμυνας: κονιορτοποιεί το επιχείρημα ότι η ΕΕ είναι το απάνεμο λιμάνι

Αυτή η συζήτηση «κονιορτοποιεί το επιχείρημα ότι η ΕΕ εξασφαλίζει σταθερότητα, ασφάλεια, ότι είναι το απάνεμο λιμάνι. Γιατί θυμόμαστε όλα αυτά τα μεγάλα λόγια που συνόδευαν υποτίθεται την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ μέσα στην ΕΕ, αλλά και κάθε βήμα βαθύτερης εμπλοκής σε αυτά τα εγκλήματα ανά την Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και κάθε φορά στο όνομα των συμμαχικών υποχρεώσεων».

Όπως λέει «αυτό που φαίνεται και αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι αυτοί οι εξοπλισμοί δεν έχουν καμία σχέση με την άμυνα της χώρας».

Αυτή λοιπόν τη σταθερότητα, την αστάθεια υποτίθεται, όπως λέει, «δηλαδή τους μεγάλους κινδύνους και τις περιπέτειες που έχει εμπλακεί ο λαός μας να τις ξανά πληρώσουμε στο όνομα ακόμα μεγαλύτερης θωράκισης, πότε iron dome, πότε με φαραωνικούς θα λέγαμε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, οι οποίοι αποδεικνύουν ότι ο λαός μας είναι εκτεθειμένος καθημερινά όλο και περισσότερο».

Ο λαός μας «πρέπει να επαγρυπνεί». Όπως υπογραμμίζει «από τη μια οι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, από την άλλη καπιταλιστική Κίνα και Ρωσία. Απέναντι λοιπόν σε αυτούς που τσακώνονται για τα δικά τους συμφέροντα, ο λαός πρέπει να χαράξει δική του αυτοτελή δράση και παρέμβαση απέναντι στα σχέδια τα ιμπεριαλιστικά, απέναντι στα σχέδια των πολέμων που όλοι οι υπόλοιποι συμφωνούν, συναινούν και συμπλέουν και ο λαός πληρώνει».

Για τα Βαλκάνια: αγώνας δρόμου ποιοι θα ελέγχουν τις εξελίξεις

Είναι ένας αγώνας δρόμου σημειώνει ποιοι θα ελέγχουν τις εξελίξεις και κάθε μεγάλο πρότζεκτ.

Βλέπουμε «με πρόταση μάλιστα της ελληνικής κυβέρνησης στο Συμβούλιο της Ευρώπης να αναγνωρίζεται το ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο του Κοσσόβου και ταυτόχρονα να υπάρχουν τέτοιου είδους αποφάσεις, όπως αυτή της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, που να ανακινούν και να αναμοχλεύουν ακριβώς εθνικιστικές εξάρσεις και προσπάθεια ακριβώς να αξιοποιούν το διαίρει και βασίλευε στα Βαλκάνια».

«Να μην ξεχάσουμε ότι όλα ξεκίνησαν από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία» τονίζει και προσθέτει πως τα πάντα θα στρατικοποιούνται ακόμα περισσότερο, με το λαό να «πληρώνει αυτή τη λεγόμενη πολεμική οικονομία, γιατί σε αυτήν πλέον τρέχουν οι σχεδιασμοί». Όπως λέει ο λαός μπορεί να καταλάβει ότι και η ακρίβεια και η αντιλαϊκή πολιτική είναι «η άλλη όψη αυτών των της κούρσας πολεμικών εξοπλισμών, των σφοδρών ανταγωνισμών που ο ίδιος είναι σε κάθε περίπτωση το θύμα».

Για την ψήφο στη ΝΔ: Να ρίξει και άλλο λάδι στη φωτιά των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων

«Ισχυρή εντολή σημαίνει επί της ουσίας ότι η κυβέρνηση ζητάει να ρίξει και άλλο φωτιά στην πυρκαγιά που έχει ξεκινήσει με τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις» που όπως λέει γίνονται κατά παραγγελία των επιχειρήσεων, της ΕΕ, των επιχειρηματικών λόμπι, αυτών δηλαδή των κατευθύνσεων που μας έφεραν στην ακρίβεια. «Γιατί εδώ η ακρίβεια δεν φύτρωσε. Υπάρχουν συγκεκριμένες αποφάσεις» που την προκάλεσαν, όπως λέει.

Σημειώνει την λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, την οποία χαρακτηρίζει κοροϊδία. Αναφέρεται στους πολέμους, που είναι αιτία καταστροφής του περιβάλλοντος, αλλά και στην ακρίβεια, για την εισαγωγή του «πανάκριβου» φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, στους αγώνες των αγροτών και την Κοινή Αγροτική πολιτική που δεσμεύει την παραγωγή και την ίδια ώρα οι αγροτο – βιομήχανοι θησαυρίζουν.

Υπενθυμίζει ότι χρήματα από μηχανισμούς όπως το Ταμείο Ανάκαμψης που προέρχονται από τον ιδρώτα του λαού καταλήγουν επίσης στους μεγάλους ομίλους, «σε ποσοστό 86%, κατά 16% στις λεγόμενες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που στην Ελλάδα είναι δεκάδες εργαζόμενοι αυτοί που απασχολούνται, δηλαδή επί της ουσίας είναι και αυτές μεγάλες επιχειρήσεις και μόνο το 0,4% πηγαίνει στους αυτοαπασχολούμενους. Και αυτό γιατί; Για να συνδεθούν με το ποσό και την ΑΑΔΕ, προκειμένου να τους ξεπαστρέψει και με τη νέα φορολεηλασία που ήδη ψήφισαν».

Όπως λέει «πλέον μπορεί να βγει ένα συμπέρασμα ότι αυτή η πολιτική σήμερα χρειάζεται απάντηση και η απάντηση βγαίνει στους δρόμους». Υπενθυμίζει ότι έγιναν οι μεγαλύτερες απεργίες της εικοσαετίας σε Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία και αλλού, τις αγροτικές κινητοποιήσεις στην Ευρώπη, αλλά και τις διαδηλώσεις των φοιτητών.

«Άρα λοιπόν λέμε ότι ο δρόμος του αγώνα είναι τελικά αυτός που παλιότερα φαινόταν ξεπερασμένος, αναποτελεσματικός και σήμερα τον επιλέγουν ακόμα και λαοί και σε άλλες χώρες. Που δείχνει ακριβώς πόσο μπροστά από την εποχή του ήταν τότε το ΚΚΕ, όταν έδινε τη μάχη αυτή, οι αγώνες να στεριώσουν, να συνεχιστούν, να αποκτήσουν διάρκεια, συνέχεια και προοπτική. Και πιστεύουμε ότι σήμερα, με αυτή την εμπιστοσύνη, ότι το ΚΚΕ διαβάζει καλά τις εξελίξεις, όλα τα κόμματα αυτόδιαψεύδονται».

Το πραγματικό πεδίο όπου θα κριθούν τα πάντα, εκεί που όλα μπορούν να αλλάξουν και που όλα μπορούν να ανατραπούν είναι ο «δρόμος του αγώνα» όπως αναφέρει και σημειώνει ότι ακόμα και ένας κόσμος που δεν συμφωνεί απόλυτα με το ΚΚΕ, πρέπει να το ψηφίσει γιατί θα αποτελέσει ένα αξιόπιστο στήριγμα που δεν θα τον γελάσει και δεν θα τον εγκαταλείψει. Υπογραμμίζει ότι το ΚΚΕ  «θα είναι δύναμη και πολλαπλασιαστής της δικής του πάλης που πρέπει με κάθε τρόπο να δυναμώσει, να πολλαπλασιαστεί το επόμενο διάστημα».

Για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης: το ΚΚΕ δεν τη θυμάται μόνο στις εκλογές

«Το ΚΚΕ δεν τη θυμάται μόνο στις εκλογές» όπως λέει αντίθετα αναδεικνύει συνολικότερα την ανάγκη οι Έλληνες πολίτες της περιοχής να απολαμβάνουν το σύνολο των δικαιωμάτων τους. Υπογραμμίζει ότι η «η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα αξιοποιούν κάθε φορά με χυδαίο τρόπο θα λέγαμε τη μουσουλμανική μειονότητα» και με προεκλογικά παιχνίδια».

Τονίζει ότι είναι γνωστή η δράση του τουρκικού προξενείου και της τουρκικής κυβέρνησης που θέλει να αξιοποιήσει και να ανακινήσει και εθνικισμούς και μια σειρά συμφέροντα που μπορεί να οδηγήσουν σε αποσταθεροποίηση.

Για το ΚΚΕ το κλειδί είναι «να μην υπάρξει καμία αλλαγή συμφωνιών, διεθνών συμφωνιών». Όπως επισημαίνει ωστόσο επικίνδυνες εξελίξεις θα πριμοδοτούνται «ακριβώς επειδή η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αξιοποιούν τέτοια στοιχεία και τα κόμματά τους, έτσι ώστε να οξύνονται οι ανταγωνισμοί και τελικά οι λαοί να βγαίνουν ζημιωμένοι». Αφού τελικά αντί οι λαοί να μονιάζουν μεταξύ τους, οι μειονότητες να είναι γέφυρα φιλίας να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και πολύμορφων προβλημάτων.