Αν ταΐζετε αδεσποτάκια μην τους δίνετε το μαγειρευτό σας φαγητό – Γνωρίζετε γιατί;

Αν όχι σε όλες τις γειτονιές, στις περισσότερες τουλάχιστον, βλέπεις στους δρόμους αποφάγια για τα αδεσποτάκια.

Άνθρωποι που νοιάζονται, τούς αφήνουν ό,τι έχει απομείνει από το φαγητό της ημέρας.

Ίσως δεν γνωρίζουν, όμως, πόσο κακό κάνει στην υγεία τους, και ότι και τα αδεσποτάκια πρέπει να τρέφονται με τροφές που απευθύνονται σε κατοικίδια ζώα.

Επίσης, ίσως να μην έχουν ιδέα ότι τα κόκκαλα είναι «θανάσιμοι εχθροί».

Τα αδεσποτάκια έχουν τις ίδιες διατροφικές ανάγκες, απαγορεύσεις και περιορισμούς με τα δεσποζόμενα ζωάκια

Το έντερό τους είναι φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο, που δεν μπορεί να πέμψει τις ίδιες τροφές, όπως ο άνθρωπος

Όσα θα πει ο κτηνίατρος, Γιώργος Ηλιόπουλος, αφορούν, τόσο τα αδεσποτάκια όσο και τα δεσποζόμενα ζωάκια.

Ο σκύλος και η γάτα είναι σαρκοφάγα ζώα

Αναφέρει, λοιπόν, ότι τα φαγητά που μαγειρεύουμε, απευθύνονται σε ένα παμφάγο, όπως είναι ο άνθρωπος. Ο σκύλος και η γάτα δεν είναι παμφάγα. Είναι σαρκοφάγα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι τρώνε μόνο κρέας. Κάθε άλλο. Απλά, το έντερό τους είναι φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο, που δεν μπορεί να πέμψει τις ίδιες τροφές, όπως ο άνθρωπος.

Τα συστατικά που δεν μπορούν να χωνέψουν

«Το μήκος του εντέρου στα σαρκοφάγα είναι μικρότερο από ό,τι στα παμφάγα, και πολύ μεγαλύτερο στα μηρυκαστικά. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται πολύ περισσότερος χρόνος για να γίνει η επεξεργασία της τροφής στα παμφάγα, από ό,τι στα σαρκοφάγα. Για παράδειγμα, ο σκύλος μπορεί να φάει μοσχαρίσιο κιμά. Όταν, όμως, τον μαγειρέψουμε προκειμένου να τον καταναλώσουμε εμείς, προσθέτουμε κρεμμύδι και μυρωδικά. Ο σκύλος δεν μπορεί να πέψει το κρεμμύδι, που σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να του προκαλέσει αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία», τονίζει ο κ. Ηλιόπουλος.

Επίσης, σύμφωνα με τον κτηνίατρο, όταν δίνουμε στα αδεσποτάκια οτιδήποτε με περισπέρμιο, π.χ αρακά, φασόλια, φακές, δεν θα τα «σκοτώσουν». Αλλά, θα τα ταλαιπωρήσουν. Το τσόφλι που τα περιβάλλει, μπορεί να τους προκαλέσει κολίτιδα, διάρροιες, εμετούς.

Επιπλέον, όταν δίνουμε στα αδεσποτάκια μακαρόνια με κιμά, τους κάνουμε διπλό κακό, καθώς καταναλώνουν κρεμμύδι, αλλά και άμυλο.

«Η τροφή του σκύλου, επίσης δεν πρέπει να είναι πλούσια σε άμυλο, καθώς δεν μπορεί να το πέψει, όπως ο άνθρωπος. Το πάγκρεας, η παγκρεατική λιπάση, αλλά και αμυλάση, όπως είναι φτιαγμένα, δεν τον βοηθούν να το χωνέψει», διευκρινίζει ο κ. Ηλιόπουλος.

Και δίνει ένα παράδειγμα, λέγοντας ότι εάν ο άνθρωπος τρώει καθημερινά μία ολόκληρη τούρτα, θα ανέβει λίγο το ζάχαρό του. Άντε, και να χαλάσει και κανένα δόντι.

Επίσης, εάν τρώει πάρα πολύ λίπος, δηλαδή καταναλώνει κάθε μέρα λουκάνικα, θα πάθει έμφραγμα.

«Ο σκύλος, ακόμη και… με τον κουβά να τρώει το λίπος, δεν θα πάθει ποτέ τίποτα. Τα αμυλούχα, όμως, δεν μπορεί να τα πέψει. Θα του δημιουργήσουν παγκρεατίτιδα», τονίζει ο κτηνίατρος.

Άκρως επικίνδυνα τα κόκκαλα για τα αδεσποτάκια

Αστειευόμενος ο κ. Ηλιόπουλος λέει ότι το μεγαλύτερο «κακό» στα ζώα το έκανε ο Disney, καθώς έβαλε στο στόμα του Πλούτο ένα κόκκαλο. Από τότε ο κόσμος θεωρεί ότι ο σκύλος πρέπει να τρώει κόκκαλα.

Και κατηγορηματικά λέει: «Όχι! Ο σκύλος δεν πρέπει να τρώει κόκκαλα».

Εξηγεί ότι ο σκύλος σε άγρια κατάσταση -στη φύση- θα κυνηγούσε, για παράδειγμα, ένα κουνέλι και θα το έτρωγε. Όμως, το γεύμα του θα περιλάμβανε τη σάρκα του και θα έπαιρνε την πρωτεΐνη που χρειάζεται. Τα έντερα του για τις φυτικές ίνες και τους υδατάνθρακες, που του είναι απαραίτητα.
Το κουφάρι του, όμως, τον σκελετό, θα το άφηνε. Δεν θα έτρωγε τα κόκκαλα. Μπορεί να τα έγλυφε ή, ακόμη, να τα έσπαγε, για να πάρει το μεδούλι. Αλλά μέχρι εκεί.

«Τα σκυλιά που τρώνε κόκκαλα, είναι εκείνα που δεν ξέρουν να κυνηγούν. Γι’ αυτό, όταν πάμε στην ταβέρνα και τους πετάμε κόκκαλα, τα μασάνε μέχρι τελικής πτώσεως, επειδή είναι νόστιμα. Δεν ξέρουν τι να κάνουν τα κακόμοιρα. Δεν πετάμε, λοιπόν, κόκκαλα. Το ότι θα τα φάνε, δεν σημαίνει ότι θα τα αντέξουν, κιόλας.
Είναι σαν την στάμνα που πηγαίνεις στη βρύση 100 φορές, και τη μία θα σπάσει. Δηλαδή, κάποια κόχη από το κόκκαλο θα τους καρφωθεί, θα τους κάνει περιτονίτιδα και θα πεθάνουν. Δεν παίρνουμε αυτό το ρίσκο», υπογραμμίζει ο κτηνίατρος.

Η σοκολάτα μπορεί να αποβεί μοιραία για τον σκύλο

Σύμφωνα με τον κ. Ηλιόπουλο, ο άνθρωπος, μπορεί να φάει άνετα μεγάλες ποσότητες σοκολάτας -άσχετα εάν παχαίνει, επειδή έχει πολλές θερμίδες. Για τον σκύλο, όμως, πάνω από ένα όριο είναι θανατηφόρα. Δεν μπορεί να την πέψει και προκαλεί τοξίκωση. Παρουσιάζει νευρολογικά συμπτώματα, «χτυπά» στην καρδιά, στα νεφρά κτλ.

Ποια φρούτα είναι «απαγορευμένος καρπός» για τους σκύλους

«Τα σκυλιά δεν πρέπει να τρώνε φρούτα που έχουν νήματα, όπως είναι τα μανταρίνια, τα πορτοκάλια. Απαγορεύεται να τρώνε σταφύλι, όπως και καρπούζι καθώς περιέχουν πολύ ζάχαρη και έχουν κουκούτσια», τονίζει ο κ. Ηλιόπουλος.

Αδεσποτάκια και αποφάγια: Η καθημερινή κατανάλωσή τους κάνει κακό στην υγεία τους

Όπως προανέφερε ο κ. Ηλιόπουλος, και τα αδεσποτάκια έχουν τις ίδιες διατροφικές ανάγκες, απαγορεύσεις και περιορισμούς με τα δεσποζόμενα ζωάκια.

Θα πρέπει πάντα «να σκεφτόμαστε τι είναι καλύτερο για το ζώο. Πολλές φορές αυτό που έχω στο σπίτι μου είναι χειρότερο από το να μείνει νηστικό το ζώο. Πρέπει λοιπόν, να προσέχουμε και να διαλέγουμε τι θα δώσουμε ή να το αναβάλουμε μέχρι να βρούμε κάτι κατάλληλο για την υγεία του ζώου.
Έτσι, δεν δίνουμε συνέχεια τα αποφάγια μας στα αδεσποτάκια επειδή σίγουρα θα τους κάνουμε κακό στην υγεία τους», τονίζει ο κ. Ηλιόπουλος.

Ο κτηνίατρος, Γιώργος Ηλιόπουλος

Κατανοεί ότι υπάρχουν κάποιες στιγμές που δεν μπορείτε να βγείτε από το σπίτι για να τούς πάρετε την κατάλληλη τροφή. «Κάτι όμως, θα βρεθεί στο ράφι ή στο ψυγείο που θα είναι σχετικά ανώδυνο. Για παράδειγμα, λίγο μέλι ή μια μπουκιά ψωμί. Δεν είναι τόσο επικίνδυνα, όσο να τούς δώσουμε κόκκαλα ή όσπρια.

Πρέπει, λοιπόν, να προγραμματίζουμε και να προσέχουμε τι δίνουμε στα αδεσποτάκια, για να τούς κάνουμε καλό. Και όχι για να έχουμε μόνο ήσυχη τη συνείδησή μας», υπογραμμίζει ο κτηνίατρος.

Και κάτι τελευταίο για τις αδέσποτες γατούλες

Οι δήμοι, αναφέρει ο κ. Ηλιόπουλος, στειρώνουν τις γάτες, και τις επανεντάσσουν στον χώρο όπου τις βρήκαν.

Η γάτα, εάν δεν τρώει συγκεκριμένης σύνθεσης τροφή μετά τη στείρωση, κάνει ουρόλιθους. Έμμεσα, λοιπόν, καταδικάζουμε ένα ζώο σε μικρή ζωή. Να μην μπορεί, δηλαδή, να ουρήσει και στο τέλος να πεθαίνει, επειδή δεν τρώει αυτό που πρέπει. Στη φύση δεν θα στείρωνε κανένας το ζώο. Εμείς το στειρώνουμε, εμείς παρεμβαίνουμε. Και επειδή αρκετοί δήμοι έχουν στειρώσει γάτες, το να τις ταΐζουμε με αποφάγια ή κονσέρβες, τούς κάνουμε κακό».