Γράφαμε πριν λίγες μέρες για τη δύσκολη εξίσωση της Κεντροαριστεράς μετά τα αποτελέσματα της Κυριακής. Για το κύμα που διαφαίνεται στην κοινωνία «από τα κάτω» και το οποίο ενδεχομένως να δρομολογήσει εξελίξεις φέρνοντας σε δύσκολη θέση τις ηγεσίες, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. όσο και του ΠΑΣΟΚ. Για τις δυνάμεις εκείνες που επιθυμούν κάτι παραπάνω από τη μιζέρια των ποσοστών που θα κινούνται εσαεί μεταξύ 10 με 15% την ώρα η Ν.Δ., παρά τις μεγάλες της απώλειες, παραμένει πρώτη και με διαφορά.

Οι καμπάνες χτύπησαν πρώτα στο ΠΑΣΟΚ με την ευθεία αμφισβήτηση του Νίκου Ανδρουλάκη, από έναν παλιό, στενό συνεργάτη του, τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο. Ο βουλευτής Αρκαδίας και αντιπρόεδρος της Βουλής έβαλε μπουρλότο στη Χαριλάου Τρικούπη με την επιστολή του με την οποία ζητούσε επίσπευση των διαδικασιών για εκλογή νέας ηγεσίας, η οποία ήταν προγραμματισμένη για την επόμενη χρονιά.

Από τις εξελίξεις που ακολούθησαν φαίνεται ότι ο κ. Κωνσταντινόπουλος λειτούργησε περισσότερο ως «λαγός», καθώς το μενού περιλάμβανε κι άλλες παρεμβάσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες πάνω κάτω λένε τα ίδια πράγματα. Για παράδειγμα ο πρώτος σε σταυρούς προτιμήσεις στις κάλπες, ο Νίκος Παπανδρέου σε άρθρο του σημείωνε μεταξύ άλλων ότι για το πολιτικό αποτέλεσμα «την ευθύνη έχει η ηγεσία de facto και είναι αυτή η οποία απορρίφθηκε από το πολιτικό σώμα», προσθέτοντας ότι «σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για το κόμμα μας, τον λόγο πρέπει να έχουν άμεσα οι φίλοι και τα μέλη, η αληθινή βάση του ΠΑΣΟΚ. Τα προβλήματα μεγαλώνουν και η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει. Η ιστορία τους απρόθυμους τους αφήνει πίσω».

Δυσαρέσκεια

Να σημειωθεί ότι οι σχέσεις Κωνσταντινόπουλου-Παπανδρέου είναι εξαιρετικές από παλιά. Αν στην εξίσωση προσθέσουμε κι άλλα στελέχη που είναι δυσαρεστημένα όχι τόσο από το αποτέλεσμα (άσχετα τι λένε δημόσια), αλλά αναφορικά με το πως λειτουργεί η ηγεσία, τότε το πράγμα αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Οι μουρμούρες για απαξίωση των οργάνων του κόμματος, η απόλυτη στήριξη Ανδρουλάκη στον γραμματέα του κόμματος Ανδρέα Σπυρόπουλο για την υποψηφιότητά του στις πρόσφατες ευρωεκλογές είναι ορισμένα μόνο δείγματα μιας γενικότερης δυσαρέσκειας που δείχνει να εκφράζεται τώρα.

Οι εκτιμήσεις λένε ότι όλοι οι ανωτέρω θα συσπειρωθούν -αν τα πράγματα φτάσουν ως εκεί- πίσω από τον Μανόλη Χριστοδουλάκη, τον οποίο θεωρούν ως τη μοναδική, ικανή επιλογή αυτή τη στιγμή να κοντράρει τον Νίκο Ανδρουλάκη. Ο κ. Χριστοδουλάκης έπεσε σε δυσμένεια ήδη από τον Χειμώνα όταν και συμμετείχε στην εκδήλωση για την Κεντροαριστερά, μαζί με τον Διονύση Τεμπονέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και την Έφη Αχτσιόγλου από τη Νέα Αριστερά, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος επιχείρησε στη συνέχεια να «στρογγυλέψει» την παρουσία του εκεί.

Εν ολίγοις, αυτό που δείχνει να επιχειρείται αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ έχει δύο στόχους: Γκρέμισμα του Νίκου Ανδρουλάκη από την ηγεσία (το καλύτερο σενάριο για όσους το επιθυμούν) ή έστω ψαλίδισμα της δύναμής του έως την ώρα που θα επιχειρηθεί εκ νέου η αποκαθήλωσή του.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει -τουλάχιστον στην παρούσα συγκυρία- ότι απειλείται πραγματικά. Η αντίδραση κύκλων πέριξ της ηγεσίας ήταν πολύ συγκεκριμένη: «Δεν θα επιτρέψουμε να βυθιστεί η παράταξη στην εσωστρέφεια».

Ηρεμία (;) στον ΣΥΡΙΖΑ

Ο Στέφανος Κασσελάκης φρόντισε να ρίξει λίγο λάδι στη φωτιά που έχει ανάψει δίπλα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Πρότεινε -γι’ αρχή- τη συνεργασία των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων σε κάποια ζητήματα πρώτης γραμμής. Εννοείται πως στην πρότασή του δεν υπήρχε καν το όνομα Ανδρουλάκης. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει ξεκαθαρίσει πως δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συνεργασίας με τον κ. Ανδρουλάκη. Τα αισθήματα είναι αμοιβαία και για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Ωστόσο ο κ. Κασσελάκης έχει τους δικούς του πονοκεφάλους. Μπορεί να μην απειλείται ευθέως, καλείται ωστόσο να βρεθεί αντιμέτωπος με πρωτοβουλίες στελεχών του κόμματος που μοιραία τον οδηγούν σε δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Με απλά λόγια, όπως φαίνεται υπάρχουν εντός ΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις με άποψη και προτάσεις οι οποίες και εκδηλώνονται χωρίς να περιμένουν την όποια «προεδρική» γραμμή.

Η πρόταση που ανακοίνωσαν ήδη ότι θα καταθέσουν στα όργανα οι Θεοχαρόπουλος-Ραγκούσης περί «εσωτερικού δημοψηφίσματος» από τα μέλη και ενδεχομένως τους φίλους του κόμματος ώστε να υπάρξουν πρωτοβουλίες ανασύνθεσης του χώρου της Κεντροαριστεράς φέρνει τον Πρόεδρο αντιμέτωπο με το αφήγημά του για τον «κυρίαρχο λαό» του ΣΥΡΙΖΑ και για τη σημαντικότητα του ρόλου του.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα συγκεκριμένα στελέχη κάνουν λόγο για την ανάγκη διεργασιών στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Σε παρέμβασή τους τον προηγούμενο Ιανουάριο (μαζί με τον Κώστα Ζαχαριάδη) κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στη δίνη της εσωστρέφειας, είχαν ζητήσει την «μετακόμιση» του κόμματος από την Ευρωπαϊκή Αριστερά στην ομάδα των Σοσιαλιστών. Ήταν κάτι που ο κ. Κασσελάκης ξέκοψε στη συνέχεια. Βέβαια, από τότε πολλά έχουν αλλάξει, κυρίως, το αποτέλεσμα που κατέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη Κυριακή.

Παρόμοια πρόταση συνεργασιών και ανοίγματος σ’ έναν ευρύτερο χώρο «από τα κάτω» επανέλαβε γι άλλη μια φορά και ο Διονύσης Τεμπονέρας, για τον οποίο ο κ. Κασσελάκης δεν έχει και την καλύτερη άποψη και το έχει δείξει. Κάπως έτσι απάντησε με νόημα και στη συνέντευξη που έδωσε στα «Παραπολιτικά», χρησιμοποιώντας τη φράση «όποιος δεν θέλει, δεν μένει στον ΣΥΡΙΖΑ».

Ο κ. Τεμπονέρας μόνο κατάκαρδα δεν πήρε την προεδρική σπόντα και απάντησε ανάλογα: «Ήμουν πολλά χρόνια πριν από εκείνον, είμαι και θα παραμείνω ενδεχομένως και μετά από αυτόν στο αξιακό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ».

Ο κ. Κασσσελάκης δύσκολα θα απαντήσει «επιθετικά» στην πρόταση των Θεοχαρόπουλου-Ραγκούση, οι οποίοι εμφανίζονται ως οι πρώτοι μιας σειράς στελεχών που έχουν την ίδια άποψη για το μέλλον. Συν τοις άλλοις, η πρόταση των δύο δεν περιλαμβάνει το ενδεχόμενο συνεργασίας με τη Νέα Αριστερά, κάτι που θα αποτελούσε «κόκκινη γραμμή» για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλει να έχει καμία σχέση μαζί της. Κατά συνέπεια δύσκολα ο κ. Κασσελάκης θα μπορούσε να απορρίψει από την αρχή αυτή την πρωτοβουλία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πρόσφατο παρελθόν με τους Ραγκούση-Θεοχαρόπουλο τασσόταν και ο Κώστας Ζαχαριάδης. Ο ίδιος δεν περιλαμβάνεται αυτή τη φορά στην πρόταση των δύο, κατέθεσε ωστόσο τη δική του άποψη στο in για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς:

«Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από την Κυριακή το βράδυ έχει ξεκινήσει ένας διάλογος για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Είναι η ώρα να ξεκινήσει η συζήτηση πολιτικά και προγραμματικά στην κοινωνία, αλλά και μέσα στα κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. οφείλει να πρωταγωνιστήσει και με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα και με βάση την τελευταία συνεδριακή του απόφαση αλλά και με νεότερες επικαιροποιημένες αποφάσεις των συλλογικών οργάνων που θα συνεδριάσουν την επόμενη περίοδο. Οι εξελίξεις στη Γαλλία είναι ενθαρρυντικές. Οι εκπρόσωποι των Σοσιαλιστών, των Οικολόγων, της Ανυπότακτης Γαλλίας και των Κομμουνιστών, συμφώνησαν στη δημιουργία ενός «Λαϊκού Μετώπου»».

Τούτων δοθέντων αντιλαμβάνεται κανείς πως αν πέρυσι ζήσαμε το μακρύ καλοκαίρι του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., -τις συνέπειες της ήττας, την παραίτηση Τσίπρα, τις εσωκομματικές εκλογές- φέτος η βεντάλια ανοίγει και είναι η σειρά του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς να έρθει αντιμέτωπη με το μέλλον της.

Headlines