Μελόνι: Κανονικοποίησε την ακροδεξιά και τώρα κάνει… «φροντιστήρια» δημοκρατίας

Αν και την επομένη των ευρωεκλογών πανηγύριζαν οι δυνάμεις της ακροδεξιάς σε Γαλλία και Γερμανία, μια γυναίκα μπορεί να επαίρεται ότι κατάφερε να κάνει τη διαφορά, κάνοντας μαθήματα δημοκρατίας και σταθερότητας αν και η ίδια χρωστά την πολιτική της εκίννηση στον…. φασισμό.

Πρόσφατα, η Ιταλίδα πρωθυπουργός, Τζόρτζια Μελόνι, έκανε προεκλογική εκστρατεία παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως «αυτή η σκύλα Μελόνι», έτσι όπως την είχαν αποκαλέσει αντίπαλοί της.

Σήμερα φιλοξενεί τις εργασίες την G7, τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και άλλους ηγέτες της Ομάδας των Επτά μεγάλων οικονομιών στη Σύνοδο Κορυφής.

Όπως αναφέρει η Wall Street Journal, οι καλές επιδόσεις της Μελόνι στις ευρωεκλογές την επιβεβαίωσε ως έναν από τους ανερχόμενους μεσάζοντες της εξουσίας της Ευρώπης και ως το πιο σπάνιο φαινόμενο στην Ιταλία: επικεφαλής μιας σταθερής κυβέρνησης.

«Είμαι περήφανη που αυτό το έθνος θα παρουσιαστεί στη G-7 και στην Ευρώπη με την ισχυρότερη κυβέρνηση από όλες», είπε η Μελόνι στους υποστηρικτές του κόμματός της Brothers of Italy την Κυριακή, σημειώνοντας την καινοτομία.

Το αμερικανικό δημοσίευμα υπενθυμίζει ότι η Ιταλίδα πολιτικός υπήρξε μέλος του Ιταλικού Κοινωνικού Κίνηματος, ένα κόμμα που είχε ιδρυθεί από πρώην μέλη του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι.

Ανέβηκε στις τάξεις των διαδόχων κομμάτων της MSI, ιδρύοντας τελικά τους Αδελφούς της Ιταλίας, διατηρώντας το σύμβολο του φασιστικού κόμματος. Η ίδια βέβαια, σήμερα ισχυρίζεται ότι ο φασισμός ανήκει στην ιστορία και ότι το κόμμα της είναι δημοκρατικό, ενώ επαίρεται ότι έχει την πιο σταθερή κυβέρνηση στην Ευρώπη.

Το κόλπο της Μελόνι

Πολλοί δυτικοί ηγέτης της G-7 τα έχουν βρει σκούρα στις χώρες τους. Ο πρωθυπουργός του Ην. Βασιλείου, Ρίσι Σούνακ, αναμένεται να συντριβεί στις βρετανικές εκλογές τον Ιούλιο. Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς υπέστησαν μεγάλες απώλειες στις ευρωεκλογές. Ο δε πρόεδρος Μπάιντεν αντιμετωπίζει μια πολύ δύσκολη προεκλογική εκστρατεία εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ.

Ενώ λοιπόν, οι ψηφοφόροι τιμωρούν τους πολιτικούς του κατεστημένου στη Δύση, στην Ιταλία η Μελόνι φαίνεται να έχει βρει τα βήματά της.

Οι Αδελφοί της Ιταλίας σημείωσαν ένα 29% στις ευρωεκλογές, το καλύτερο αποτέλεσμα ποτέ σε ψηφοφορία σε εθνικό επίπεδο, και η συνολική κεντροδεξιά συμμαχία του Μελόνι έφτασε το 47%. Και τα δύο αποτελέσματα ήταν σαφής βελτίωση από τις εθνικές εκλογές του 2022.

Αν και πρώην φασίστρια, η Μελόνι, όπως σημειώνει το αμερικανικό δημοσίευμα, στη σύνοδο Κορυφής θα προβάλει την πιο ομαλή πλευρά της πολιτικής της προσωπικότητα.

«Έχει τοποθετηθεί πολύ έξυπνα ως η αξιοσέβαστη ριζοσπαστική δεξιά και ως κάποια με τον οποία η Ευρώπη και οι ΗΠΑ μπορούν να συνεργαστούν»

«Αυτή μιας αξιοσέβαστης πολιτεύτριας που διαπραγματεύεται με συμμάχους για το παγκόσμιο εμπόριο και γεωπολιτική. Η πολιτική δεξιά της ηπείρου σημείωσε ισχυρή απόδοση στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά είναι γεμάτη διαιρέσεις, ειδικά μεταξύ μετριοπαθών συντηρητικών υπέρ των επιχειρήσεων και εθνικιστών με αυταρχικές τάσεις. Λίγοι πολιτικοί έχουν καταφέρει ακόμη το κόλπο της Μελόνι να συμπεριλαμβάνει και τις δύο ομάδες ψηφοφόρων».

«Έχει τοποθετηθεί πολύ έξυπνα ως η αξιοσέβαστη ριζοσπαστική δεξιά και ως κάποια με τον οποία η Ευρώπη και οι ΗΠΑ μπορούν να συνεργαστούν», δήλωσε ο Ντανιέλε Αλμπερτάτζι, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Surrey.

Η Μελόνι όχι μόνο έβαλε τέλος στον παραδοσιακό θαυμασμό της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά υποστήριξε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και τη δυτική βοήθεια στην Ουκρανία. Ενώ άλλοι δεξιοί λαϊκιστές στρέφονται κατά της ΕΕ και του ευρώ, η Μελόνι έχει αγκαλιάσει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και προσπάθησε να αλλάξει τις πολιτικές εκ των έσω, συμπεριλαμβανομένης της μετανάστευσης.

Συνέχισε το έργο του Μπερλουσκόνι

Ο συνασπισμός της έχει ωφεληθεί από το ότι είναι σχετικά ενωμένος σε σύγκριση με τη διχασμένη κεντροαριστερή αντιπολίτευση της Ιταλίας. Μέχρι την έλευση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην ιταλική πολιτική τη δεκαετία του 1990, η Ιταλία κυβερνιόταν από ασταθείς συνασπισμούς της κεντροδεξιάς, με έντονο του στοιχείο του αντικομουνισμού.

«Η διαίσθηση του Μπερλουσκόνι ήταν ότι θα μπορούσατε να σχηματίσετε μια συμμαχία που θα κυμαίνεται από τη μετριοπαθή κεντροδεξιά έως τους μεταφασίστες», δήλωσε ο Λορέντζο Πρεγλιάσκο, ερευνητής στην εταιρεία κοινής γνώμης Quorum.

Η Μελόνι έχει καταλάβει τη σκηνή που έστησε 0 Μπερλουσκόνι, είπε ο Πρεγλιάσκο. «Παρά τις διεθνείς επιφυλάξεις για αυτήν, αντιπροσωπεύει ένα κυρίαρχο είδος ηγεσίας, όχι πολύ διαφορετικό από έναν τυπικό κεντροδεξιό πρωθυπουργό στην Ιταλία».

Ακολούθησε σε γενικές γραμμές παρόμοιες πολιτικές με τον Μπερλουσκόνι, με επίκεντρο τη μείωση των φόρων εισοδήματος και των επιδομάτων πρόνοιας, χωρίς να πιέζει για φιλόδοξες οικονομικές μεταρρυθμίσεις για να τονώσει τη χρόνια χαμηλή ανάπτυξη της Ιταλίας.

Κατά ειρωνικό τρόπο, η υποστήριξη στο πρόσωπο της Μελόνι παραμένει σταθερή, παρά το γεγονός ότι δεν τα πήγε πολύ καλά στον περιορισμό του μεταναστατευτικού, όπως ανέμεναν οι ψηφοφόροι της.

Μπορεί πολλοί να τη βλέπουν με καχυποψία, λόγω το φασιστικών ριζών της, αλλά η ίδια φαίνεται να κερδίζει έδαφος.