Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των «νατουραλιζέ»

Ουδείς προφήτης στον τόπο του. Πόσω μάλλον όταν παίζει ποδόσφαιρο, έλκει την καταγωγή του από γονείς μετανάστες και αναζητά τον δικό του δρόμο προς την επιτυχία και την καταξίωση σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον.

«Νατουραλιζέ» παίκτες υπήρχαν πάντα. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο έχει ενταθεί και το μέγεθος του αποκαλύπτεται σε κάθε μεγάλη διοργάνωση.

Στο 17ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου που σηκώνει αυλαία σε λίγες ώρες στην Αρένα του Μονάχου με τον αγώνα Γερμανία-Σκωτία, από τους 624 παίκτες των ρόστερ των 24 φιναλίστ οι 82 είναι «νατουραλιζέ»- ποσοστό 13,14%. Σε σχέση με την προηγούμενη διοργάνωση είναι 17 περισσότεροι.

Από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι οι 15 Γερμανοί που δεν εκπροσωπούν τη Μάνσαφτ, ανάμεσά τους ο Χοσέλου και οι 19 παίκτες της Αλβανίας που γεννήθηκαν εκτός χώρας.

Μόλις τέσσερις από τις 24 ομάδες (Αυστρία, Τσεχία, Δανία και Ολλανδία) δεν έχουν «ξένους» στο ρόστερ τους.

Οι Γερμανοί που παίζουν σε άλλες ομάδες γεμίζουν σχεδόν ένα ρόστερ. Πέντε παίκτες της τουρκικής ομάδας-Τσαλχάνογλου, Αϊχάν, Οζκάν, Τοσούν και Γιλντίζ έχουν γεννηθεί επί γερμανικού εδάφους. Επίσης ο Ορμπαν (Ουγγαρία), ο Σάμαρτζιτς (Σερβία) και ο Στάνισιτς (Κροατία) έχουν αγωνιστεί στις μικρές εθνικές ομάδες της Γερμανίας.

Ο Χοσέλου που έγινε διάσημος από την ημέρα που φόρεσε τη φανέλα της Ρεάλ και κλήθηκε στην Εθνική Ισπανίας έχει γεννηθεί και έζησε στα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του στη Στουτγάρδη όπου οι γονείς εργάστηκαν για 22 χρόνια.

Το αντίστροφο έγινε με τον Βάλντεμαρ Αντον. Γεννήθηκε και έζησε στο Ουζμπεκιστάν μέχρι τα δύο του χρόνια και στη συνέχεια μετακόμισε οικογενειακώς στη Γερμανία και σήμερα εκπροσωπεί τη Μάνσαφτ.

Το απίστευτο που συμβαίνει με την Αλβανία

Η Αλβανία αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Οι 19 από τους 26 κληθέντες για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα έχουν γεννηθεί εκτός χώρας. Οι τρεις εξ’ αυτών, ο Θωμάς Στρακόσια, ο Ενέα Μιχάι και ο Μάριο Μιτάι έχουν γεννηθεί στη χώρα μας και οι υπόλοιποι στο Κόσοβο, την Ελβετία, την Ιταλία, τη Βόρεια Μακεδονία, την Ισπανία, τη Γερμανία και την Αγγλία.

Οι μοναδικοί αυτόχθονες είναι οι Γκιασούλα, Λάσι, Μούσι, Ασλάνι, Χισάι, Καστράτι και Μανάι.

Στην ισπανική ομάδα υπάρχουν τρεις «νατουραλιζέ». Πρόκειται για τον Λαπόρτ (Γαλλία), τον Λε Νορμάντ (Γαλλία) και τον Χοσέλου (Γερμανία).

Στη γαλλική ομάδα υπάρχουν μόλις τέσσερις «νατουραλιζέ». Οι Σαμπά (Κονγκό), Μεϊνιάν (Γαλλική Γουϊάνα), Καμαβιγκά (Αγκόλα) και Τουράμ (Ιταλία).

Ο Αντρι Γιαρμολένκο εκπροσωπεί την Ουκρανία αλλά έχει γεννηθεί στη Ρωσία («μεγάλωσα στην Ουκρανία και τη θεωρώ πατρίδα μου»), ενώ ισραηλινό διαβατήριο έχει και ο Βίκτορ Τσιγκάνοφ.
Μεγάλη είναι η «νατουραλιζέ» παροικία και των Ούγγρων. Εκτός των Ορμπαν και Νταρντάι που έχουν γεννηθεί στη Γερμανία είναι ακόμα ο Κέρκεζ (Σερβία), ο Νέγκο (Γαλλία) και ο Στάιλς (Αγγλία).

Ο Μπριλ Εμπολό είχε πετύχει το μοναδικό γκολ της Ελβετίας στη νίκη επί του Καμερούν στο τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ αλλά δεν το πανηγύρισε αφού γεννήθηκε και μεγάλωσε στην αφρικανική χώρα. Εχει δηλώσει παλαιότερα πως ήταν πολύ σκληρή η στιγμή που έπρεπε να διαλέξει ποια χρώματα θα εκπροσωπήσει γιατί οι φίλοι και τα περισσότερα μέλη της οικογένειας του ζουν ακόμα στο Καμερούν. Από την ίδια αφρικανική χώρα κατάγεται και δεύτερος παίκτης της Ελβετίας, ο Εμβογκό, ο Σακίρι από το Κόσοβο και ο Ντουά από την Αγγλία.

Αίμα από τη Νότια Αμερική έχει μεταγγιστεί στο ρόστερ της Ιταλίας με τους Ζορζίνιο (Βραζιλία) και Ρετεγκί (Αργεντινή). Δύο Βραζιλιάνοι, οι Πέπε και Ματέους Νούνες, ένας Ελβετός, ο Ντιόγκο Κόστα και Ντανίλο Περέιρα από τη Γουϊνέα-Μπισάου είναι οι «νατουραλιζέ» των Πορτογάλων, ενώ έκπληξη αποτελεί το γεγονός πως το Βέλγιο, που άλλοτε πρωταγωνιστούσε σ’ αυτό τον τομέα έχει μόνο έναν «εισαγόμενο» παίκτη, τον Αμαντού Ονανά από τη Σενεγάλη.