Σεξουαλική εκμετάλλευση και εθισμοί κρατούν γυναίκες αιχμάλωτες – Το σκοτεινό μονοπάτι των ναρκωτικών στην Ευρώπη

Παγιδευμένες σε έναν ατέρμονο κύκλο σεξουαλικής εκμετάλλευσης βρίσκονται οι γυναίκες στην πόλη Αγκαντέζ του Νίγηρα, οι οποίες έχουν βρει  έναν νέο τρόπο για να σβήσουν τον πόνο της ζωής τους. Κρακ κοκαΐνης.

Το Agadez αποτελεί εδώ και καιρό σημείο διέλευσης για ανθρώπους που προσπαθούν να περάσουν από τη Βόρεια Αφρική και τη Μεσόγειο προς την Ευρώπη. Τώρα η πόλη της Νιγηρίας είναι κόμβος για τη μεταφορά ναρκωτικών που κατευθύνεται επίσης προς την Ευρώπη.

«Όταν πληρώσουν αυτό το χρέος, οι γυναίκες αυτές περνούν σε άλλον διακινητή. Ακόμα και αφότου φύγουν από έναν διακινητή, οι γυναίκες είναι παγιδευμένες σε έναν κύκλο εξάρτησης»

Για όσους, όπως ο Αζίζου Σεχού, προσπαθούν να παράσχουν υποστήριξη στους όλο και πιο απελπισμένους μετανάστες που περνούν από την πόλη, ο αντίκτυπος της μεγαλύτερης διαθεσιμότητας κοκαΐνης στους δρόμους είναι σαφής.

Ο κύκλος εξάρτησης

Το Αγκαντέζ βρίσκεται στη δίνη μιας κρίσης εθισμού και τα μεγαλύτερα θύματά του, λέει ο Σεχού, είναι οι γυναίκες μετανάστριες.

Αφού αναγκάστηκαν να πληρώσουν το χρέος της μεταφοράς τους με σεξουαλική εργασία, λέει, οι γυναίκες βρίσκονται παγιδευμένες σε έναν κύκλο σεξουαλικής εκμετάλλευσης, ναρκωτικών και χρεών.

«Οι γυναίκες κρατούνται από τους διακινητές σε σπίτια όπου περνούν άνδρες και τις χρησιμοποιούν», λέει ο Σεχού στον Guardian, ο οποίος διευθύνει μια νιγηριανή αναπτυξιακή οργάνωση στην πόλη Αγκαντέζ. «Όταν πληρώσουν αυτό το χρέος, οι γυναίκες αυτές περνούν σε άλλον διακινητή. Ακόμα και αφότου φύγουν από έναν διακινητή, οι γυναίκες είναι παγιδευμένες σε έναν κύκλο εξάρτησης από την απόκτηση χρημάτων από την εργασία στο σεξ και τη χρήση ναρκωτικών για να μπλοκάρουν τους εφιάλτες».

Αναζητούν διέξοδο μέσω του κρακ

Ο Chehou και άλλοι στην Agadez λένε ότι η πρόσφατη αύξηση της ποσότητας κοκαΐνης στον Νίγηρα ευθύνεται για την κρίση του εθισμού, την οποία το τοπικό σύστημα υγείας δεν είναι καλά εξοπλισμένο για να αντιμετωπίσει.

Ένας κλινικός ψυχολόγος που εργάζεται σε κέντρο υποστήριξης μεταναστών, λέει ότι οι γυναίκες που βρίσκονται θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ή αντιμετωπίζουν την απογοήτευση που προκαλεί η αδυναμία εύρεσης εργασίας για να πληρώσουν το ταξίδι τους χρειάζονται μακροχρόνια θεραπεία και υποστήριξη για να μπορέσουν να σταματήσουν τη χρήση κοκαΐνης.

«Πολλές είναι πολύ αγχωμένες και βαθιά τραυματισμένες από τις εμπειρίες βιασμού και trafficking κατά τη διάρκεια της μετακίνησής τους και αναζητούν διέξοδο μέσω του κρακ», λέει.

Τα μάτια στραμμένα στην… παράνομη μετανάστευση

Ενώ οι πολιτικοί στην Ευρώπη έχουν εμμονή να σταματήσουν τους μετανάστες, λένε οι παρατηρητές, έχουν δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του εθισμού της ίδιας της Ευρώπης στην κοκαΐνη σε χώρες διέλευσης.

«Όλη η συζήτηση επικεντρώνεται στο πώς μπορούμε να σταματήσουμε τους διακινητές ναρκωτικών στα ευρωπαϊκά λιμάνια», λέει ο Ulf Laessing, ειδικός με έδρα το Μάλι στην περιοχή Σαχέλ για το Ίδρυμα Konrad Adenauer. «Δεν υπάρχει μεγάλη επίγνωση του καταστροφικού αντίκτυπου που έχει το εμπόριο ναρκωτικών στις χώρες της Αφρικής και πώς η κατανάλωση και ο εθισμός έχουν ριζώσει σε χώρες όπως ο Νίγηρας».

«Είναι μια μεγάλη επιχείρηση που καθοδηγείται από την κατανάλωση στην Ευρώπη. Κάθε φορά που πηγαίνω στον Νίγηρα, οι αξιωματούχοι παραπονιούνται περισσότερο γι’ αυτό».

Τα καρτέλ ναρκωτικών

Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η συνολική ποσότητα κοκαΐνης που διακινείται μέσω του Νίγηρα, αλλά το μέγεθος των κατασχέσεων ναρκωτικών στην περιοχή Σαχέλ, η οποία εκτείνεται σε όλη την Αφρική από τη Σενεγάλη έως το Σουδάν, έχει αυξηθεί ραγδαία από το 2020, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, από 13 κιλά κατά μέσο όρο ετησίως που κατασχέθηκαν μεταξύ 2015 και 2020 σε 1.466 κιλά το 2022.

Οι γυναίκες βρίσκονται παγιδευμένες σε έναν κύκλο σεξουαλικής εκμετάλλευσης, ναρκωτικών και χρεών

Τα βραζιλιάνικα καρτέλ ναρκωτικών έχουν αποσπάσει τον έλεγχο της μεταφοράς της κοκαΐνης που καλλιεργείται στο Περού, την Κολομβία και τη Βολιβία, εκμεταλλευόμενα τη σχετικά μικρή απόσταση μέχρι τις ακτές της Αφρικής στον Ατλαντικό. Στη συνέχεια, σημαντικές ποσότητες διακινούνται χερσαία μέσω του Μάλι και του Νίγηρα. Από εκεί η κοκαΐνη μεταφέρεται στη Λιβύη, την Τυνησία και την Ευρώπη, η οποία δεν φαίνεται να την χορταίνει.

Οι διακινητές πληρώνουν τους τοπικούς μεταφορείς σε κοκαΐνη, την οποία στη συνέχεια πρέπει να μετατρέψουν σε χρήμα, συνήθως μετατρέποντάς την σε πιο προσιτή κοκαΐνη κρακ, την οποία στη συνέχεια μπορούν να πουλήσουν σε τοπικούς χρήστες. Το 2020, αξιωματούχοι στον Νίγηρα ανέφεραν την εξάρθρωση δύο παράνομων εργαστηρίων ναρκωτικών που παρήγαγαν κρακ κοκαΐνης που προοριζόταν για την τοπική αγορά.

Ορισμένοι άνθρωποι στον Νίγηρα πιστεύουν ότι οι λαθρέμποροι ναρκωτικών καθιστούν επίσης τους μεταφορείς εξαρτημένους από τα ναρκωτικά για να τους κρατήσουν στο εμπόριο.

Επιστρέφοντας στο Αγκαντέζ, ο Σεχού λέει ότι προσπαθούν να στηρίξουν τις γυναίκες όσο καλύτερα μπορούν. Θέλουν να συγκεντρώσουν χρήματα για να χτίσουν ένα κέντρο υποστήριξης των τοξικομανών στην πόλη, λέει, αλλά «δεν έχουν τα χρήματα» και η στρατιωτική κυβέρνηση που διοικεί τον Νίγηρα από το περσινό πραξικόπημα «δεν ασχολείται».