Βασίλης Μπισμπίκης: «Ανακάλυψα ότι δεν φοβάμαι το θάνατο, η ζωή μου ήταν μέσα στις καταχρήσεις»

«Με βοηθάει αυτό γιατί δεν λειτουργώ με την λογική αλλά νιώθω παιδί. Υπάρχουν φάσεις που το έχω  αγαπήσει το παιδί μέσα μου και φάσεις που δεν το αγαπάω. Είμαι αυτοκαταστροφικός. Το ταλαιπωρώ το παιδί που έχω μέσα μου, δεν είναι ότι το νοιάζομαι και πολύ».

Ο Βασίλης Μπισμπίκης είναι γνωστό πως κατεβαίνει να διαδηλώσει στις πορείες και όπως λέει, έχει κατέβει σε όλες, ειδικά όταν απαξιώθηκε ο χώρος της υποκριτικής  με τον νόμο που όπως χαρακτηριστικά θα πει, «έκανε Λύκειο το Εθνικό».

 Το κίνημα #metoo

«Δεν με στενάχωρή ότι με το #metoo, έσπασε το κακό… σπυρί στο θέατρο αλλά ότι έμεινε μόνο στον χώρο μας, ο οποίος στοχοποιήθηκε λες και δεν συμβαίνει σε άλλα επαγγέλματα».

Αναφερόμενος στο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, είπε πως δεν φοβάται.

«Καπνίζω και πίνω αλλά πολύ λιγότερο. Δεν φοβάμαι όμως. Ανακάλυψα ότι δεν φοβάμαι το θάνατο, μετά το περιστατικό. Η ζωή που έκανα, ήταν μέσα στις καταχρήσεις από μηδέν ηλικία έως τώρα, τον έχω πιέσει τον οργανισμό μου. Θα ήθελα να ζήσω ξανά τη ζωή μου, αλλά αν το έκανα, με λιγότερες απώλειες. Έχασα πολλούς φίλους σε μικρή ηλικία, αλλά η ‘’αλητεία’’ που έζησα μου άρεσε».

Η σχέση με το παιδί του

«Δουλεύω πολλές ώρες και δεν έχω πολύ χρόνο για το παιδί μου και αυτό το βιώνω ενοχικά. Πιστεύω στους ανθρώπους, τους αγαπώ. Θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό με κοινωνική ευαισθησία. Οι καλλιτέχνες ήμασταν πάντα… κότες σε θέματα όπως το Παλαιστινιακό και άλλα. Δεν κατεβαίνουν στους δρόμους.

Παλαιότερα όταν συνέβαινε κάτι, έβλεπες τον Μάνο Χατζιδάκι, να κατεβαίνει στο δρόμο. Μαζευτήκαμε λίγο, όταν συνέβη το πρόβλημα στον κλάδο μας. Όλοι πια είμαστε παρτάκηδες. Όλοι κοιτάνε τον πωπό τους εξαιτίας της επιβίωσης.

Δεν βρίσκω στέγη στην Αριστερά σήμερα. Είμαι άστεγος πολιτικά αυτή τη στιγμή. Δεν μπορώ να ταυτιστώ πολιτικά με κανένα κόμμα, δεν ακούω αριστερό λόγο».

Ο Βασίλης Μπισμπίκης για τη Δέσποινα Βανδή

«Είμαι ευτυχισμένος και ερωτευμένος. Όπως έχει γράψει ο Μαγιακόφσκι, πάσχω από πυρκαγιά στην καρδιά.

Στο παρεκκλήσι της καρδιάς μου, τα ψαλτήρια καίγονται. Έτσι νιώθω. Η ζωή μου χρωστούσε έναν τέτοιο έρωτα και τον απολαμβάνω. Δεν βάλαμε ταμπέλες, τι εικόνα θα δείξουμε, αν μας τραβήξουν φωτογραφία.

Από ένα σημείο και μετά το ζούσαμε όπως οι κανονικοί άνθρωποι.

Σε κάποια ‘’πεσίματα’’ δεν υπήρχε ηθική, ήταν χυδαία. Πρόκειται για παρασιτικούς οργανισμούς που ζουν μέσα σε άλλους, κριτικάρουν και σχολιάζουν τις ζωές τους. Αυτό είναι κάτι που δεν θα ήθελα να ξαναζήσω. Με ποιο δικαίωμα να έρχονται έξω από το σπίτι σου, όταν δεν τους το δίνεις καν. Σήκωσα το τηλέφωνο αλλά παραλ΄8ιγο να σηκώσω και το χέρι μου σε κάποιον».

«Ο Σάββας Πούμπουρας με νευρίασε γιατί βγήκε και έκανε σόου σε βάρος μου»

«Έβλεπα μία εκπομπή, είχαν βάλει κοιλιές και έκαναν εμένα, αν ρουφιέμαι και αναρωτήθηκα: ‘’ξέρουν αυτοί γιατί μπορεί να έχω κοιλιά, μπορεί να παίρνω φάρμακα’’. Από τη μία κάνουν body shaming και από την άλλη ηθικολογούν στις πρωινές εκπομπές τους.

Αυτός που νεύριασε ήταν ο Πούμπουρας γιατί βγήκε και έκανε σόου σε βάρος μου, ενώ τον γνώριζα και αυτό το εισέπραξα ως χυδαιότητα. Προσπάθησε να πουλήσει κάτι σε σχέση με την προσωπ0ικότητά μου. Για τις αποκριάτικες στολές Μπισμπίκη, γέλασα. Δεν έχω καμία ανάγκη υποδοχής από τον έξω κόσμο».

Έρχεται ο γάμος;

«Αποδοχή επιζητώ από τη Δέσποινα, τον γιο μου, την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Όταν άκουσα την Δέσποινα να λέει ότι με θέλει, μου άρεσε πολύ. Θέλω να με θέλει και να την θέλω, υπάρχει πάθος.

Θέλω να την βλέπω, να την ζω, να την μυρίζω, να την αναπνέω.

Η ερώτηση για το εάν θα παντρευτούμε, είναι χαζή. Αν θα το κάνουμε, θα το πούμε. Σε δέκα χρόνια ελπίζω να έχω ένα σπίτι στην Κρήτη, το θέατρο και το παιδί μου χαρούμενο και ευτυχισμένο. Η Δέσποινα υπάρχει στα μακρινά μου όνειρα. Το σπίτι στην Κρήτη το φτιάχνουμε με την δέσποινα. Κάνουμε μία ‘’φωλιά’’ για να είμαστε μαζί».