Μεταξύ σφύρας και άκμονος ο Ζελένσκι σε προτάσεις για ειρήνη – «Θα κρεμαστεί από δέντρο εάν προδώσει»

Απορρίπτοντας την πρόταση του Ρώσου ηγέτη για κατάπαυση του πυρός, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι τον παρομοίασε με τον Αδόλφο Χίτλερ, που διεξήγαγε επεκτατικό πόλεμο. Κατά ειρωνεία, η ζωή του Ζελένσκι έχει απειληθεί, εάν έκανε διαπραγματεύσεις, από στελέχη που ασπάζονται εν πολλοίς τη ναζιστική ιδεολογία.

Την Παρασκευή 14 Ιουνίου ο Ζελένσκι δήλωσε ότι πιστεύει πως ο Πούτιν δεν θα σταματήσει τη στρατιωτική του επίθεση ακόμη και αν ικανοποιηθούν τα αιτήματά του για κατάπαυση του πυρός. Σημειώνεται ότι η Μόσχα είχε ζητήσει να ξεκινήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες να παραχωρούσε η Ουκρανία τέσσερις από τις κατεχόμενες περιοχές της και να μην μπει στο ΝΑΤΟ.

«Αυτά είναι μηνύματα τελεσιγράφου, που δεν διαφέρουν από τα μηνύματα του παρελθόντος», τόνισε, ο Ζελένσκι στο ιταλικό ειδησεογραφικό κανάλι SkyTG24 σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «ο ίδιος δεν θα σταματήσει».

Ωστόσο, ο πρόεδρος της Ουρανίας, στην πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να καθίσει σε τραπέζι των διαπραγματεύσεων εύκολα, γιατί θα κινδύνευε η ζωή του από τα νεοναζιστικά και ακροδεξιά στοιχεία στις ένοπλες δυνάμεις.

Έχει μάλιστα προειδοποιηθεί εδώ και χρόνια γι΄αυτό.

Σε συνέντευξή του στο ουκρανικό OBOZREVATEL ο Ντμίτρι Γιάρος, στέλεχος του Ουκρανικού στρατού και από τους σημαντικότερους ηγέτες των νεοναζιστών και ακροδεξιών (οργάνωση Δεξιός Τομέας) στην Ουκρανία, είχε προειδοποιήσει τι θα συνέβαινε στον Ζελένσκι έαν δεν έμενε σταθερός στην στρατιωτική πορεία που χάραξε το Κίεβο μετά το 2014.

«Απλώς πρέπει να καταλάβει μια αλήθεια: Οι Ουκρανοί δεν μπορούν να ταπεινωθούν» έλεγε το 2019. «Οι Ουκρανοί, μετά από 700 χρόνια αποικιακής σκλαβιάς, μπορεί να μην έχουν μάθει ακόμη πλήρως να χτίζουν ένα κράτος. Αλλά μάθαμε να κάνουμε μια εξέγερση πολύ καλά [πραξικόπημα 2014] και να απομακρύνουμε όλους εκείνους τους «αετούς» που προσπαθούν να παρασιτούν στον ιδρώτα και το αίμα των Ουκρανών».

Προσέθεσε ότι, ο Ζελένσκι είπε στην ομιλία του [όταν βγήκε πρόεδρος] ότι ήταν έτοιμος να χάσει δημοτικότητα, θέση…[προκειμένου να βρεθεί λύση στη διαμάχη με τις ανατολικές επαρχίες της χώρες] Όχι, θα χάσει τη ζωή του. Θα κρεμαστεί σε κάποιο δέντρο στο Καρστσατίκ [δρόμος στο Κίεβο], αν προδώσει την Ουκρανία και εκείνους τους ανθρώπους που πέθαναν στην Επανάσταση και τον Πόλεμο».

Το περιοδικό Time σημείωνε ότι η ιδεολογία του «Δεξιού Τομέα» συνορεύει με τον φασισμό και απολαμβάνει υποστήριξης μόνο από τους πιο σκληροπυρηνικούς εθνικιστές της Ουκρανίας».

Ο διορισμός του Ντμίτρι Γιάρος, στη θέση του συμβούλου του Στρατού, το 2015, είχε υποστηριχτεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αποτελεί «ακόμη ένα σημάδι του αυταρχικού και αντιδημοκρατικού χαρακτήρα της παρούσας κυβέρνησης στην Ουκρανία». O Γιάρος μάλιστα, μετά το 2021, είχε γίνει το δεξί χέρι του στρατηγού Ζαλούζνι, Αρχηγού του Ουκρανικού Στρατού.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Γιάρος είχε αποκαλύψει ότι οι ακραίοι εθνικιστές δεν επιθυμούσαν σε καμία περίπτωση συνεννόηση με τους συμπολίτες τους στην ανατολική Ουκρανία, πόσο μάλλον σήμερα συζητήσεις με τους Ρώσους.

Ο Γιάρος, είχε παραδεχτεί ότι οι συμφωνίες του Μίνσκ ήταν μόνο για να κερδίσει χρόνο η Ουκρανία ώστε να εξοπλιστεί και όχι επειδή απέβλεπε στην επίλυση του ζητήματος με τις ανατολικές επαρχίες.

«Το σχήμα του Μινσκ -και το μιλώ συνεχώς- είναι μια ευκαιρία να ροκανίσουμε τον χρόνο, να οπλίσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και να προχωρήσουμε στα καλύτερα παγκόσμια πρότυπα στο σύστημα εθνικής ασφάλειας και άμυνας» έλεγε επισημαίνοντας ότι «κατά τη διάρκεια αυτού του διπλωματικού παιχνιδιού, μπορέσαμε να προετοιμαστούμε καλύτερα για μια πιθανή μεγάλης κλίμακας ρωσική εισβολή» έλεγε.

Τους πολίτες μάλιστα στο Ντονμπάς, που υπέφεραν από τις βίαιες πολιτικές του Κιέβου, δεν τους θεωρούσε συμπολίτες του, καθώς για εκείνον ο πόλεμος δεν ήταν «εμφύλιος». Για εκείνον ήταν «εχθρός».

Τότε μάλιστα επέκρινε τον Ζελένσκι, όταν είχε δείξει σημάδια συνεννόησης με τους Ρωσόφωνους Ουκρανούς. «Μήπως πιστεύει [ο Ζελένσκι] ότι δεν αξίζει να εκδικηθεί; Λαμβάνει υπόψη τους εκτελεσθέντες [Ουκρανούς εξτρεμιστές μαχητές] όταν σκέφτεται για «ειρήνη με κάθε κόστος;» ρωτούσε ο Γιάρος.

Εάν οι ακραίοι στον Ουκρανικό Στρατό δεν συζητούσαν καν με τους συμπολίτες τους, τότε γίνεται αντιληπτό τι σημαίνει σήμερα, όντας σε εξέλιξη η ρωσική εισβολή.

Πως θα μπορούσαν να εμπιστευτούν οι Ρωσόφωνοι Ουκρανοί «β’ κατηγορίας» εκείνους που αξιοποίησαν τις συμφωνίες του Μινσκ για να προετοιμαστούν για νέο κύκλο αίματος; Άραγε τίνος οι θέσεις μοιάζουν με εκείνες του ναζιστικού καθεστώτος που μεταξύ άλλων, δεν τηρούσε ούτε συμφωνίες;