Ιστορική σύμπραξη της γαλλικής αριστεράς για τις εκλογές

Η γαλλική αριστερά, από τους ευρωσκεπτικιστές λαϊκιστές του Ζαν Λικ Μελανσόν μέχρι τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες του Ραφαέλ Γκλικσμάν, θα πάει στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές με ένα κοινό πρόγραμμα που περιλαμβάνει δέσμευση για την Ουκρανία και μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης, μια από τις πιο αμφιλεγόμενες και αντιδημοφιλείς μεταρρυθμίσεις της «μακρονιστικής» κυβέρνησης.

Η συμφωνία, που παρουσιάστηκε αυτή την Παρασκευή σε κοινή εμφάνιση των αρχηγών των συμμαχικών δυνάμεων στο Παρίσι, είναι μάλλον άσχημο νέο για τον Εμανουέλ Μακρόν και τους υποψηφίους του, οι οποίοι αντιμετωπίζουν μια πολύ περίπλοκη εκστρατεία αφού ο πρόεδρος, αιφνιδιαστικά, διέλυσε την Εθνοσυνέλευση προκηρύσσοντας εκλογές μετά την ξεκάθαρη νίκη της Εθνικής Ανασυγκρότησης (RN) της Μαρίν Λεπέν στις ευρωεκλογές.

Ο Μακρόν ήλπιζε ότι οι διαιρέσεις στα αριστερά και ο εκνευρισμός πολλών προοδευτικών με τον ριζοσπαστισμό και τον εγωκεντρισμό του Μελανσόν και της La France insoumise (LFI) θα τους οδηγούσε να στηρίξουν την υποψηφιότητά του για τις βουλευτικές εκλογές στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου. Δεν το πέτυχε.

«Αυτό το νέο λαϊκό μέτωπο δεν είναι μόνο μια συσπείρωση πολιτικών δυνάμεων, είναι μια νέα, άνευ προηγουμένου ομαδοποίηση που προχωρά παραπέρα και ενώνει πολιτικές οργανώσεις, αλλά και συλλόγους και ομάδες, με τη στήριξη συνδικαλιστικών, συνεταιριστικών και παγκόσμιων προσωπικοτήτων των τεχνών και του πολιτισμού», δήλωσε ο εθνικός συντονιστής του LFI, Μανουέλ Μπομπάρ, κατά την κοινή εμφάνιση των βασικών υπευθύνων για την αριστερή συμφωνία, όπου ο Γκλικσμάν, ωστόσο, δεν ήταν παρών, ούτε ο Μελανσόν.

«Είπαν ότι ήμασταν ασυμβίβαστοι, αλλά όταν διακυβεύεται το ουσιαστικό, δείχνουμε ότι είμαστε πάντα εκεί», είπε ο γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS), Ολιβιέ Φορ. Στις βουλευτικές εκλογές της 30ης Ιουνίου και της 7ης Ιουλίου, «ή η ακροδεξιά κερδίζει ή κερδίζουμε εμείς», είπε η επικεφαλής των περιβαλλοντολόγων, Μαρίν Τοντελιέ. Όλοι κατηγόρησαν τον Μακρόν ότι είναι άμεσα υπεύθυνος για το ότι η ακροδεξιά βρίσκεται «προ των πυλών της εξουσίας».

Ουκρανία και Γάζα

Η συμφωνία του λεγόμενου «νέου λαϊκού μετώπου», μια νύξη στον αντιφασισμό της δεκαετίας του 1930, αποτελείται από 150 μέτρα που, σύμφωνα με τους υπογράφοντες, αντιπροσωπεύουν «απόλυτη ρήξη με την πολιτική του Μακρόν να απαντά στις άμεσες ανάγκες του πληθυσμού και του περιβάλλοντος», ξεκινώντας με την ανάκληση των βασικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων της σημερινής Κυβέρνησης, από τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού σε αυτή της ασφάλισης ανεργίας και, μεταξύ άλλων, αύξηση του κατώτατου μισθού.

Περιλαμβάνει επίσης αιτήματα που ήταν αναφαίρετα για τον Γκλικσμάν και τους σοσιαλιστές. Μεταξύ αυτών, η «άνευ όρων υποστήριξη» για την Ουκρανία και την ευρωπαϊκή οικοδόμηση.

Επίσης, η δέσμευση για «πραγματική καταπολέμηση του αντισημιτισμού», ένα σημαντικό σημείο για τη μετριοπαθή αριστερά μετά από ορισμένες δηλώσεις του Μελανσόν που επικρίθηκαν ως διφορούμενες.

Σε ένα άλλο ευαίσθητο θέμα που έχει προκαλέσει έντονες διαφωνίες, τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, η συμφωνία περιλαμβάνει, υπό την πίεση των πιο μετριοπαθών δυνάμεων, την επιθυμία «να ενεργήσει για την απελευθέρωση των ομήρων» που κρατά η Χαμάς. Επιπλέον, η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου που πυροδότησε τη σύγκρουση στη Γάζα περιγράφεται ξεκάθαρα ως «τρομοκρατική σφαγή της Χαμάς».

Ταυτόχρονα, τοποθετεί το La France insoumise (LFI) του Μελανσόν σε σαφώς δεσπόζουσα θέση στο «νέο λαϊκό μέτωπο», αφού θα είναι μακράν το κόμμα με τους περισσότερους υποψηφίους στην κατανομή των εδρών (229). Αν και το LFI ξεκινά με έναν μεγαλύτερο αριθμό εκλογικών περιφερειών όπου μπορούν να παλέψουν για μια θέση στην Εθνοσυνέλευση, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη το 2022, τώρα τα άλλα κόμματα του λαϊκού μετώπου προσθέτουν, μαζί, πιθανώς περισσότερες έδρες: στο PS και στην Place publique (σχηματισμός Γκλικσμάν) τους έχουν ανατεθεί 175 εκλογικές περιφέρειες, 92 στους περιβαλλοντολόγους και 50 στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Το πρόγραμμα παρουσιάστηκε λεπτομερώς αυτήν την Παρασκευή, αλλά ορισμένοι πολιτικοί από τα κόμματα που το υπέγραψαν (LFI, σοσιαλιστές, περιβαλλοντιστές και κομμουνιστές, καθώς και η Place publique) είχαν προωθήσει ορισμένες λεπτομέρειες, όπως την κατάργηση της αμφιλεγόμενης μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος του Μακρόν και τη μείωση ηλικίας συνταξιοδότησης από 64 σε 60 έτη. Ένα άλλο επιβεβαιωμένο μέτρο είναι η αύξηση των μισθών με ρυθμό πληθωρισμού και το κλείδωμα των τιμών στα βασικά προϊόντα. Δεν αναφέρονται αναλυτικά θέματα για τα οποία δεν υπάρχουν κοινές θέσεις, όπως η πυρηνική ενέργεια ή το ΝΑΤΟ, όπως τόνισαν ορισμένα ΜΜΕ.

Ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, ο «Μακρονιστής» Μπρουνό Λεμέρ, χαρακτήρισε το πρόγραμμα της αριστεράς «απόλυτο παραλήρημα» και διαβεβαίωσε ότι είναι «η εγγύηση της μαζικής ανεργίας και η έξοδος του προς την Ευρωπαϊκή Ένωση». Παρακάμπτοντας τα άλλα μέλη της αριστερής συμμαχίας, ο υπουργός Εσωτερικών, Gérald Darmanin, εξίσωσε τα προγράμματα της La France Insoumise και της Εθνικής Ανασυγκρότησης της Λεπέν για να τα περιγράψει ως ένα «οικονομικό δράμα που πρόκειται να καταστρέψει τη Γαλλία». Το έργο του είναι «αδύνατο να πραγματοποιηθεί» και καταδεικνύει «δημαγωγία σε όλα τα επίπεδα», δήλωσε στο κοινωνικό δίκτυο X.

Σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό δίκτυο France Inter, ο ευρωβουλευτής Γκλικσμάν δικαιολόγησε αυτήν την υποστήριξή του στη συμφωνία με την ανάγκη να αποφευχθεί η πλειοψηφία της ακροδεξιάς. «Είναι ιστορική μας ευθύνη», συνόψισε. «Το μόνο πράγμα που έχει σημασία», πρόσθεσε, είναι «το RN να μην κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές και να μην κυβερνήσει τη χώρα». Είναι, τόνισε, ένας «αγώνας μέχρι θανάτου ενάντια στην ακροδεξιά». Ο πρώην πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ ενέκρινε επίσης τη συμφωνία, η οποία για τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους μπορεί να αποτελεί εγγύηση μετριοπάθειας.

Δεν υπάρχει συμφωνία, προς το παρόν, για το ποιος θα ήταν πρωθυπουργός αν κερδίσει η αριστερά. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους, η συμφωνία είναι ότι το κόμμα που θα κερδίσει τον μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών στις εκλογές θα μπορεί να προτείνει όνομα. Αν και δεν υπάρχουν ακόμη ονόματα στο τραπέζι, υπάρχουν κόκκινες γραμμές: ο Γκλικσμάν απέκλεισε τον Μελανσόν και πρότεινε τον Λοράν Μπερζέ, πρώην γενικό γραμματέα του μετριοπαθούς συνδικάτου CFDT και προσωπικότητα της γαλλικής σοσιαλδημοκρατίας.