Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες θα σκληρύνουν τη μεταναστευτική τους πολιτική

Η αντίδραση του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς για την αποτυχία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματός του (SPD) στις ευρωεκλογές ήταν μια μη αντίδραση. Περιορίστηκε στο να πει ότι «θα συνεχίσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας για να διασφαλίσουμε ότι η χώρα μας γίνεται ολοένα και πιο σύγχρονη και ότι η έγκριση είναι ολοένα και μεγαλύτερη, ότι τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας μπορούν να τεθούν σε ψηφοφορία στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές», που θα πραγματοποιηθεί το 2025.

Το 71% του εκλογικού σώματος εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τον «συνασπισμό των φωτεινών σηματοδοτών» στο Πολιτικό βαρόμετρο του ZDF και το 51% θα ήθελε πρόωρες εκλογές, οι οποίες θα ωφελούσαν μόνο την αντιπολίτευση και τις οποίες θα μπορούσε να εξαναγκάσει μόνο ο μικρότερος εταίρος του συνασπισμού, το Φιλελεύθερο Κόμμα (FDP), σε μια απελπισμένη φυγή προς τα εμπρός, αφού διακυβεύεται ακόμη και η κοινοβουλευτική της παρουσία.

Ο πρόεδρος του κόμματος, Λαρς Κλίνγκμπελ, ζητά αγώνα «για την εργατική μεσαία τάξη» και για ζητήματα όπως οι συντάξεις ή τα προσιτά ενοίκια, αλλά άλλες φωνές προτείνουν ότι η μόνη διέξοδος είναι να μάθουν όλοι από τη Δανία. Ο αντιπρόεδρος του SPD, Ντιρκ Βίζε, αποστασιοποιήθηκε δημοσίως, δηλώνοντας ότι «θα πρέπει να παρακολουθούμε προσεκτικά την κατεύθυνση των Σκανδιναβών Σοσιαλδημοκρατών, που έχουν ακολουθήσει μια πορεία στη μεταναστευτική πολιτική που τους οδήγησε να καταφέρουν εκλογικές επιτυχίες ξανά και πάνω από όλα, να κρατήσουν μακριά τα μικρά ριζοσπαστικά κόμματα.

Ο Βίζε μίλησε δυνατά για πρώτη φορά για μια στρατηγική που το SPD προσπάθησε ήδη να εφαρμόσει τις τελευταίες ημέρες της ευρωπαϊκής εκστρατείας, όταν ο Σολτς δήλωσε υπέρ των απελάσεων, στο Ιράν ή τη Συρία, προσφύγων που έχουν διαπράξει σοβαρά εγκλήματα. «Εμείς στο SPD πρέπει να μιλήσουμε για αυτό χωρίς παρωπίδες και να επωφεληθούμε από αυτές τις εμπειρίες», διόρθωσε τις δηλώσεις του προέδρου της Σοσιαλδημοκρατικής Νεολαίας, Philipp Türmer, ο οποίος ζήτησε «να παραμείνουμε σιωπηλοί για τα προβλήματα για να αποφευχθεί η τροφοδοσία της δεξιάς»

Αλλαγή πορείας

Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας, ο βετεράνος Rolf Mützenich, ζήτησε επίσης ανοιχτά αλλαγή πλεύσης στη μεταναστευτική πολιτική, που κατά τη γνώμη του είναι «το μεγάλο ζήτημα αυτού του αιώνα». «Το SPD πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά τις ανησυχίες για τη μετανάστευση», τόνισε αφού επαίνεσε την απόφαση της υπουργού Εσωτερικών, Νάνσι Φέρσερ, να καθιερώσει σταθερούς ελέγχους στα σύνορα με την Τσεχία και την Πολωνία και επιβεβαίωσε ότι η προσοχή πρέπει να επικεντρωθεί στην εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.

Ο Mützenich έχει ήδη διατηρήσει επαφές με το CDU της αντιπολίτευσης για να συμφωνήσει σε θέσεις για τη μεταναστευτική πολιτική, την οποία θεωρεί κρατική υπόθεση, και βλέπει θετικά την πολιτική της Δανίας, η οποία με την υποστήριξη της αντιπολίτευσης κατάφερε να μειώσει τη μετανάστευση κατά 28% και κατά 82% τις αιτήσεις ασύλου. Με αυτά, η σοσιαλδημοκρατική πρωθυπουργός Mette Frederiksen βελτίωσε τα εκλογικά της αποτελέσματα και το Λαϊκό Κόμμα, το αντιμεταναστευτικό λαϊκιστικό μόρφωμα, έπεσε στο 2,6%.

Το τίμημα που πλήρωσε η Δανία ήταν να αποκηρύξει την παραδοσιακή της κουλτούρα υποδοχής, με σκληρές περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα για τους μετανάστες, μια πολύ ενεργή πολιτική απέλασης, το εμπόδιο των οικογενειακών επανενώσεων και τις συγκλονιστικές μεταφορές του πληθυσμού από πόλη σε γειτονιά και τον σχηματισμό γκέτο.

«Πρόκειται για την αναγνώριση ενός παγιωμένου κοινωνικού αιτήματος που το SDP δεν μπορεί να αγνοήσει», επιβεβαιώνουν κομματικές πηγές για την αλλαγή θέσης που διαμορφώνεται στην ηγεσία του. Και το μεγαλύτερο μέρος της πίεσης προέρχεται από τις περιφερειακές κυβερνήσεις, εκείνες που είναι αρμόδιες για την εφαρμογή της διαχείρισης των προσφύγων. «Η πολιτική που κάνουμε στο Βερολίνο είναι μια σοβαρή και βάσιμη ανησυχία πολλών Γερμανών στην οποία δεν απαντάμε», εξηγούν οι ίδιες πηγές.

Η γερμανική κυβέρνηση έχει ήδη λάβει ορισμένα μέτρα σχετικά με αυτό. Ο Σολτς έχει αναγνωρίσει δημόσια ότι το επίπεδο της εισροής προσφύγων είναι «πολύ υψηλό» και έχει παραπονεθεί ότι «περισσότερο από το 70% όλων των προσφύγων που φτάνουν στη Γερμανία δεν έχουν καταγραφεί στο παρελθόν, αν και σχεδόν όλοι έχουν βρεθεί σε άλλη χώρα της ΕΕ» αφήνοντας την μπάλα στο γήπεδο των χωρών με εξωτερικά σύνορα. Όμως μέχρι τώρα είχε κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί και προσπάθησε να το καλύψει με τους δημόσιους προϋπολογισμούς