Ο σκληροπυρηνικός Ερίκ Σιοτί και η ακροδεξιά μετατόπιση της γκωλικής Δεξιάς στη Γαλλία

«Το μόνο σαφές μήνυμα από την εκλογή του Ερίκ Σιοτί ως προέδρου των Ρεπουμπλικανών (LR) είναι ότι η παλιά διάταξη μεταξύ της Δεξιάς και του Κέντρου δεν τηρεί πια τις ισορροπίες», έγραφε σε κύριο άρθρο της η εφημερίδα Le Monde τον Δεκέμβριο του 2022, μετά την εκλογή νέας ηγεσίας στο κεντροδεξιό πάλαι ποτέ κόμμα εξουσίας στη Γαλλία.

Μόλις ενάμιση χρόνο μετά και στον απόηχο των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου, οι εξελίξεις στο LR θα έκαναν τα κόκκαλα του ιδρυτή της κεντροδεξιάς γαλλικής παράταξης, στρατηγού Σαρλ ντε Γκωλ, να τρίζουν.

Χωρίς εσωκομματική διαβούλευση, αλλά και χωρίς ακραία κομματική… μοναξιά, ο Ερίκ Σιοτί δήλωσε στις 11 του μήνα, εν μέσω προεκλογικής περιόδου και από την τηλεοπτική συχνότητα του TF1, υπέρ «μιας συμμαχίας με την Εθνική Συσπείρωση-RN» της λεπενικής Ακροδεξίας.

Οι μετέπειτα πολιτικά σουρεαλιστικές εξελίξεις είναι λίγο πολύ γνωστές.

Πάραυτα στους γκωλικούς Ρεπουμπλικανούς -πάλαι ποτέ κόμμα εξουσίας- άρχισαν τα όργανα (μεταφορικά και κυριολεκτικά) για την αποπομπή του.

Αυτός ταμπουρώθηκε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος, στο Παρίσι, αναγκάζοντας το Πολιτικό Γραφείο των LR να συνεδριάσει στο ενοικιασμένες εγκαταστάσεις, σε κοντινή απόσταση.

Ακόμη και μετά την επίσημη απόφαση για την καθαίρεση και την αποπομπή του, ο Σιοτί δήλωνε ανένδοτος.

«Είμαι και παραμένω πρόεδρος», υποστήριξε. «Έχω πάρει την εντολή από τα μέλη του κόμματος και μόνο αυτοί θα μπορούσαν να μου την αφαιρέσουν».

Ήδη γνωστή μορφή της «σκληρής» Δεξιάς, ο αποκηρυγμένος αρχηγός καταφέρθηκε εναντίον «των μετρίων» και «παλαιοκομματικών», «των ανθρώπων της οπισθοφυλακής που δεν έχουν καταλάβει τίποτα από όσα συμβαίνουν στη χώρα».

Έκανε λόγο για «κατάφωρη παραβίαση του καταστατικού» των Ρεπουμπλικανών και απείλησε μέσω του X με «νομικές συνέπειες».

«Τα δεξιά κόμματα πρέπει να ενωθούν για να επιλύσουν τα προβλήματα της μετανάστευσης, της ανασφάλειας, της αγοραστικής δύναμης και των δημοσιονομικών», επέμεινε.

Δήλωσε «ανήσυχος για τη συμμαχία της άκρας Αριστεράς, η οποία φέρνει ένα καταστροφικό σχέδιο για τη Γαλλία».

« Au travail pour la France ! 🇫🇷 » : le clip du président de #LR, Éric #Ciotti, au sein du siège de son parti qu’il a repris en main ce matin avec tous les codes.

pic.twitter.com/x5DnPOli8t

— Frontières (@Frontieresmedia) June 13, 2024

«Πέμπτη φάλαγγα» της Ακροδεξιάς

«Κάθε υποψήφιος που θα σχηματίσει συμμαχία με την Εθνική Συσπείρωση θα αποπεμφθεί», προειδοποίησε η αντιπρόεδρος των κεντροδεξιών Ρεπουμπλικανών, Φλοράνς Πορτελί.

Εν μέσω διασπαστικών τάσεων στο κόμμα, προς εκλογική τέρψη των μακρονιστών και της λεπενικής ακροδεξιάς, δεν έχασε το βιτριολικό χιούμορ της, προσπαθώντας να δείξει προς τα έξω ψυχραιμία.

«Όταν οχυρώνεσαι σε ένα κομματικό αρχηγείο και δεν ξέρεις ότι η γενική γραμματέας έχει τα εφεδρικά κλειδιά», σχολίασε για το γκροτέσκο ταμπούρωμα του Σιοτί, «είναι αρκετά ανησυχητικό για την ικανότητα διαχείρισης των προβλημάτων ασφαλείας των Γάλλων».

Ήταν ωστόσο μια όψιμη παρατήρηση για ένα πρώην κυβερνών κόμμα σε βαθιά χρόνια κρίση, που επέλεξε μόλις τον Δεκέμβριο του 2022 τον Ερίκ Σιοτί ως πρόεδρό του.

Η εκλογή του, με την ταμπέλα «κος Ασφάλεια», έγινε υπό το εκλογικό σοκ των τελευταίων προεδρικών εκλογών, όπου η υποψήφια των Ρεπουμπλικανών, Βαλερί Πεκρές, αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο, συγκεντρώνοντας ένα ισχνό 4,78% των ψήφων.

Για το γκωλικό στρατόπεδο, που έχει εκλέξει πέντε από τους οκτώ προέδρους της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας, ήταν ακόμη ένα καμπανάκι εκλογικού αφανισμού.

Έγινε ακόμη πιο ηχηρό μετά τις βουλευτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς, κατά της οποίες οι Ρεπουμπλικανοί ήρθαν τέταρτοι, αποσπώντας μόλις 64 έδρες, σε σύνολο 577.

Βουλευτής του νομού Αλπ-Μαριτίμ στη νοτιοανατολική Γαλλία, ο Σιοτί έχει χτίσει τη φήμη του ως μορφή της «σκληρής» Δεξιάς.

Οι θέσεις του, κυρίως στο μεταναστευτικό, δεν διαφέρουν από αυτές της Ακροδεξιάς.

Μιλά για τις «χριστιανικές ρίζες» της Γαλλίας και για «πολιτιστικούς πολέμους», αναμασώντας συνωμοσιολογικές θεωρίες περί «Μεγάλης Αντικαστάσης» των Γάλλων από μουσουλμάνους μετανάστες.

Έφτασε στο σημείο να προτείνει το 2021 τη δημιουργία ενός γαλλικού Γκουαντάναμο.

Όπως και άλλοι ηγέτες δεξιών κομμάτων στην ΕΕ, εκθειάζει ως «θαρραλέα και αποτελεσματική» την αντιμεταναστευτική πολιτική της Ιταλίδας μεταφασίστριας πρωθυπουργού, Τζόρτζια Μελόνι.

Τώρα φέρεται να είναι επίδοξος υπουργός Εσωτερικών σε μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον 28χρονο επικεφαλής της «Εθνικής Συσπείρωσης», Ζορντάν Μπαρντελά.

Το έμβλημα του γαλλικού κεντροδεξιού κόμματος Οι Ρεπουμπλικανοί, όπως φαίνεται στην είσοδο της έδρας του, στο Παρίσι (REUTERS/Stephane Mahe)

Η κεντροδεξιά σε υπαρξιακή κρίση

Επί της ουσίας οι Ρεπουμπλικανοί δεν ανέκαμψαν ποτέ από τον εσωτερικο διχασμό μετά την εκλογική ήττα του 2012 και την ταπεινωτική αποτυχία επανεκλογής του Νικολά Σαρκοζί στη γαλλική προεδρία.

Έκτοτε δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν κοινή πορεία και πολιτικό λόγο, διχασμένοι και αμφιταλαντευόμενοι μεταξύ του κέντρου του Εμανουέλ Μακρόν και του ακροδεξιού μετώπου της Μαρίν Λεπέν και του Ερίκ Ζεμούρ.

Κατά την τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο, η γαλλική κεντροδεξιά έδειχνε να έχει εγκλωβιστεί στο ρόλο του «δεκανικιού» για τις μακρονικές κυβερνήσεις μειοψηφίας, ενόσω ο έλεγχος των μεταναστευτικών ροών έγινε το Νο.1 θέμα στην ατζέντα της.

Είδε να περιορίζεται ολοένα και περισσότερο η εκλογική βάση της, με διαρροές ψήφων είτε δυσαρεστημένων προς το μακρονικό στρατόπεδο, είτε ριζοσπαστικοποιημένων προς την Ακροδεξιά.

Την πολιτική κρίση και απαξίωση εν τω μεταξύ επέτειναν τα πλείστα όσα σκάνδαλα διαφθοράς στους κόλπους της ηγεσίας της, από την εποχή του Ζακ Σιράκ και τούδε.

Η χρόνια βαθιά επιρροή του Σαρκοζί στο κόμμα -σπρώχνοντάς το όλο και πιο κοντά προς μια συνεργασία με την πλευρά Μακρόν- αμβλύνθηκε εν μέσω του δικαστικού κυκεώνα, στον οποίο βρίσκεται πλέον ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας.

Ο δε Σιοτί, που τραβούσε το κόμμα προς την ακροδεξιά κατεύθυνση, είναι στο επίκεντρο εισαγγελικών ερευνών για  υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος.

Σε αυτό το φόντο οι Ρεπουμπλικανοί -ένα πάλαι ποτέ παραδοσιακό κόμμα εξουσίας- παρουσίαζαν όλο και πιο έντονα την εικόνα μιας διαλυμένης παράταξης, χωρίς συνοχή.

Προς επίρρωση, δημοσκόπηση της έρευνας Odoxa-Backbone Consulting για την εφημερίδα Le Figaro δείχνει ότι οι μισοί (50%) ψηφοφόροι των Ρεπουμπλικανών στην πραγματικότητα εγκρίνουν την ιδέα μιας συμφωνίας με το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν.

Εν μέσω αποχωρήσεων, παραμένει πλέον αμφίβολο εάν το γκωλικό κόμμα θα εξασφαλίσει στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές ακόμη και το 6-7% που του δίνουν νέες δημοσκοπήσεις.

Για την ακρίβεια, παραμένει άγνωστο εάν και πόσο θα καταφέρει να παραμείνει αυτοτελές στον γαλλικό πολιτικό χάρτη.