Ολυμπιακός: 14 χρόνια Βαγγέλης Μαρινάκης

Ο Άντον Τσέχωφ έγραψε κάποτε πως «οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι καλοκαίρι ή χειμώνας αν είναι ευτυχισμένοι». Και πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα πιο ταιριαστό ως εισαγωγικό σημείωμα μια σημαδιακή μέρα σαν αυτή για τον Ολυμπιακό και κατ’ επέκταση για τον ελληνικό αθλητισμό: 18 Ιουνίου 2010- 18 Ιουνίου 2024. Μια ολόκληρη εποχή από το απόγευμα που ο Βαγγέλης Μαρινάκης έπιασε το τιμόνι του κορυφαίου αθλητικού συλλόγου της χώρας.

Χρόνια όμορφα που κύλησαν σαν το νερό σε φόντο ερυθρόλευκο. Χρόνια που έρχονται και συνεχίζουν πάντα εναρμονισμένα σε εκείνο το moto που σκαρώθηκε από τον ίδιο τον διοικητικό ηγέτη του Ολυμπιακού μια νύχτα έξω από το Old Trafford: «We keep on dreaming».

Ο Ολυμπιακός δεν έκανε εκπτώσεις στην φιλοδοξία του. Δεν σταμάτησε να ονειρεύεται. Δεν χαμήλωσε τον πήχη

Με εξέλιξη, πρόοδο, τίτλους, λύπες, χαρές, αναμνήσεις. Και δυο Ευρωπαϊκά τρόπαια, το Europa Conference League και το Youth League να ταξιδεύουν ανά την Επικράτεια υπενθυμίζοντας πως αυτή η ομάδα κατάφερε κάτι που το είχαν όλοι για ακατόρθωτο. Το ίδιο club που στο μεταξύ έγινε και επίσημα το κορυφαίο πολύ-αθλητικό της Ευρώπης: 314 τίτλοι λέει, αν δεν χάθηκε το μέτρημα.

Πίσω σε εκείνο το απόγευμα Παρασκευής; Λίγοι κατάλαβαν τι πραγματικά συνέβαινε το καλοκαίρι του ’10 στον Ολυμπιακό. Και ακόμη λιγότεροι ξέρουν λεπτομέρειες για εκείνο το «τέλος εποχής» που ήρθε βελούδινα, για έναν και μόνο λόγο. Γιατί ήταν εκεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Κόντρα στα «προγνωστικά» και τις οικονομικές αναλύσεις των καιρών, με την Ελλάδα να έχει μπει στο μάτι του κυκλώνα. «Φιλοδοξώ να είμαι ο τελευταίος μέτοχος που κάνει μία τόσο μεγάλη οικονομική θυσία» είπε ο γιος του Μιλτιάδη. Τι δεν είπε; Ότι φιλοδοξούσε να μετατρέψει τους Ερυθρόλευκους και ως την απόλυτη εξαίρεση στα χρόνια που λύγισαν βουνά.

Ο Ολυμπιακός δεν έκανε εκπτώσεις στην φιλοδοξία του. Δεν σταμάτησε να ονειρεύεται. Δεν χαμήλωσε τον πήχη. Αντίθετα πέρα από τα αγωνιστικά του κίνητρα και τους στόχους, ανέπτυξε έναν ιδιαίτερο κοινωνικό χαρακτήρα συνώνυμο της εποχής. Αν το «συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε» είναι το moto που έφερε νίκες το «ανταποδίδουμε την αγάπη» φούσκωσε ανθρώπους με καμάρι βλέποντας δράσεις στη Μάνδρα, στο Μάτι, στο λιμάνι του Πειραιά, στην Ψέριμο και την Κεφαλονιά.

Ο πανίσχυρος Ολυμπιακός που το βράδυ της 29ης Μαϊου κράτησε ξύπνια από χαρά ολόκληρη την Ελλάδα. Ο ίδιος που αιώνιος έφηβος για πάντα, οδεύει προς τα 100 χρόνια ζωής. Πιο ισχυρός από ποτέ… Ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη