Σε πολλούς ανθρώπους τα τζιτζίκια, με τα κόκκινα μάτια τους και τον ήχο που κάνουν μπορεί να φαίνονται αρκετά τρομακτικά και παράξενα. Όμως στην πραγματικότητα κάποια από αυτά είναι σεξομανή «ζόμπι» (ελλείψει άλλης λέξης που να περιγράφει τον έλεγχο ενός εντόμου), που έχουν καταληφθεί από έναν υπερμεγέθη μύκητα.

Όπως περιγράφει το Associated Press, o καθηγητής μυκητολογίας του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια Matt Kasson, ο 9χρονος γιος του Oliver και η μεταπτυχιακή φοιτήτρια Angie Macias παρακολουθούν τον μύκητα, που ονομάζεται Massospora cicadina. Είναι ο μοναδικός στη Γη που παράγει αμφεταμίνη -speed- σε ένα πλάσμα όταν καταλαμβάνει τον έλεγχό του. Και ναι, ο μύκητας παίρνει τον έλεγχο των τζιτζικιών, τα κάνει υπερσεξουαλικά, επιδιώκοντας να εξαπλώσει το παράσιτο ως σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια.

Ο συγκεκριμένος μύκητας έχει το μεγαλύτερο γνωστό γονιδίωμα από οποιονδήποτε μύκητα. Έχει περίπου 1,5 δισεκατομμύριο ζεύγη βάσεων, περίπου 30 φορές μεγαλύτερο από πολλούς από τους πιο κοινούς μύκητες που γνωρίζουμε, δήλωσε ο Kasson. Και όταν αυτά τα (λεγόμενα «περιοδικά») τζιτζίκια ζουν υπόγεια για 17 χρόνια (ή 13 χρόνια στο Νότο των ΗΠΑ), τα σπόρια γενικά μένουν εκεί κάτω μαζί τους.

Είναι ζόμπι, βρίσκονται απόλυτα στο έλεος του μύκητα

«Αυτό ήταν μια μυκολογική παραδοξότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχει το μεγαλύτερο γονιδίωμα. Παράγει άγριες ενώσεις. Διατηρεί τον ξενιστή ενεργό» είπε ο Kasson.. «Είναι ζόμπι, βρίσκονται απόλυτα στο έλεος του μύκητα», δήλωσε ο ερευνητής τζιτζικιών του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ, John Cooley.

Αυτός είναι ο μύκητας Massospora cicadina που καταλαμβάνει τα περιοδικά τζιτζίκια.

Ο μήκυτας αντικαθιστά τα γεννητικά όργανα του τζιτζικιού με σπόρια ώστε να πολλαπλασιαστεί

Ο Kasson αποφάσισε να ζητήσει από ανθρώπους από όλη τη χώρα να του στείλουν μολυσμένα τζιτζίκια φέτος. Και παρά το τραυματισμένο πόδι του, ο Kasson, ο γιος του και η Macias ταξίδεψαν από τη Δυτική Βιρτζίνια στο Morton Arboretum έξω από το Σικάγο, όπου άλλοι έχουν αναφέρει τον μύκητα που καταλαμβάνει τα κατώτερα μέρη ενός τζιτζικιού, πετώντας τα γεννητικά όργανα και αντικαθιστώντας τα με ένα λευκό, κολλώδες αλλά και λεπιοειδές βύσμα που είναι αρκετά αισθητό. Τα σπόρια στη συνέχεια πέφτουν σαν αλάτι από το σέικερ.

Τα μολυσμένα τζιτζίκια υποτίθεται ότι είναι δύσκολο να βρεθούν. Δέκα δευτερόλεπτα αφότου κατέβηκε από το αμαξάκι του γκολφ, η Macias είναι στα δέντρα και ψάχνει. Βγαίνει νικήτρια, με το χέρι ψηλά, κρατώντας ένα τζιτζίκι και φωνάζοντας «Έπιασα ένα». «Αυτό ήταν απλά τύχη», γκρινιάζει ο Oliver. «Τύχη, ε; Για να σε δούμε να πιάνεις ένα», απάντησε η Macias. Δέκα δευτερόλεπτα αργότερα σε έναν γειτονικό θάμνο, ο Oliver βρίσκει άλλο ένα. Και λίγο αργότερα ένας φωτογράφος βρίσκει έναν τρίτο.

Ο Kasson και η μικρή του ομάδα συγκέντρωσαν 36 μολυσμένα τζιτζίκια στο σύντομο ταξίδι του στην περιοχή του Σικάγο, ενώ οι άνθρωποι του έστειλαν άλλα 200 περίπου από παντού. Περιμένει ακόμα την ανάλυση του RNA του μύκητα.

Ορισμένοι ειδικοί στα τζιτζίκια έχουν υπολογίσει ότι ίσως ένα στα 1.000 τζιτζίκια είναι μολυσμένο με αυτόν τον μύκητα, αλλά δεν είναι κάτι περισσότερο από μια εικασία. Ο Gene Kritsky του Πανεπιστημίου Mount St. Joseph, ένας βιολόγος που έγραψε το βιβλίο για τη μοναδική φετινή διπλή εμφάνιση, δήλωσε ότι μπορεί να είναι στρεβλός επειδή τα υγιή τζιτζίκια μένουν ψηλότερα στα δέντρα. Φέτος «ο μύκητας είναι περίπου όπως είναι πάντα», δήλωσε ο Cooley σε ένα email. «Δεν είναι πολύ συνηθισμένος».

Από την επιστημονική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature.

Πότε μολύνονται τα τζιτζίκια από τον μύκητα – Άλλος μύκητας που μολύνει τζιτζίκια συγκενεύει με φυσικό ψυχεδελικό ναρκωτικό

Υπάρχει συζήτηση μεταξύ των επιστημόνων για το αν ο μύκητας μολύνει περισσότερα περιοδικά τζιτζίκια βαθιά στο έδαφος που βγαίνουν από το έδαφος μετά από 13 ή 17 χρόνια ή αν μολύνει τις νεοεκκολαπτόμενες νύμφες στο δρόμο προς το υπέδαφος για περισσότερο από μια δεκαετία. Την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ αναμένεται να γνωρίσουν άνθιση στους πληθυσμούς των τζιτζικιών.

Αυτός ο μύκητας δεν είναι ο τύπος του παρασίτου που σκοτώνει τον ξενιστή του, αλλά αντίθετα χρειάζεται να τον κρατήσει ζωντανό, δήλωσε ο Kasson. Στη συνέχεια, τα μολυσμένα τζιτζίκια προσπαθούν να ζευγαρώσουν με άλλα, μεταδίδοντας τα σπόρια στο ταίρι/θύμα τους. Τα αρσενικά μάλιστα προσποιούνται στην υπερσεξουαλική τους κατάσταση ότι είναι θηλυκά για να δελεάσουν και να μολύνουν άλλα αρσενικά, εξήγησε ο Kasson.

Ο ξάδελφος αυτού του μύκητα που μολύνει τα ετήσια τζιτζίκια στα δυτικά (αυτά που βγαίνουν κάθε χρόνο σε αντίθεση με αυτά που βγαίνουν κάθε 17 χρόνια), παράγει επίσης μια ψυχοδραστική ένωση στα τζιτζίκια, αλλά είναι περισσότερο συγγενής με τα ψυχεδελικά όπως τα μαγικά μανιτάρια, δήλωσε ο Kasson. Έτσι, μερικές φορές οι άνθρωποι, ακόμη και οι ειδικοί, μπερδεύουν την αμφεταμίνη που παράγουν τα μολυσμένα τζιτζίκια 17 και 13 ετών με τις πιο ψυχεδελικές ενώσεις των ετήσιων ζωυφίων, είπε.

Όπως και να έχει, μην το δοκιμάσετε στο σπίτι. Παρόλο που τα ίδια τα τζιτζίκια τρώγονται, δεν ισχύει το ίδιο για τα μολυσμένα. Στο…όνομα της επιστήμης, ο Kasson δοκίμασε ένα κατά τη διάρκεια αυτής της εμφάνισης του μύκητα, φροντίζοντας να είναι από το εσωτερικό ενός θηλυκού, ώστε να είναι πιο αντισηπτικό. «Φίλε, ήταν τόσο πικρό», είπε ο Kasson, εξηγώντας ότι αμέσως ξέπλυνε το στόμα του. «Είχε γεύση σαν κάτι που θα θεωρούσατε δηλητηριώδες».

Η έρευνα του Nature για τον μυστηριώδη μύκητα, βρίσκεται εδώ.

Headlines