Θα πρέπει να σας εμποδίσει το να φοράτε ένα σορτσάκι ή ένα καπέλο του μπέιζμπολ από το να απολαύσετε μια ακριβή βραδιά στην πόλη; Σε πολλά πολυτελή εστιατόρια, οι πιθανοί πελάτες απομακρύνονται αν φορούν ρούχα που δεν ταιριάζουν με την αριστοκρατική ατμόσφαιρα που επικρατεί στο εσωτερικό.

«Μπορεί να έχετε έναν επισκέπτη που φοράει φούτερ με κουκούλα και θα μπορούσε να αγοράσει ολόκληρο το εστιατόριο, αλλά δεν μπορεί να καθίσει λόγω ενός dress code που απαιτεί σακάκι»

Ορισμένοι θαμώνες έχουν παραπονεθεί για διακρίσεις, ιδίως όταν οι κώδικες ένδυσης φαίνεται να επιβάλλονται διαφορετικά για ορισμένα άτομα λόγω της φυλής, της τάξης ή του φύλου τους.

Άλλοι όμως συμφωνούν με τους ιδιοκτήτες εστιατορίων που πιστεύουν ότι η διατήρηση ενός ελάχιστου προτύπου στους πολυτελείς χώρους τους επιτρέπει στους πελάτες να ταιριάζουν κατάλληλα με τη διακόσμηση, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που κάνει όλους να αισθάνονται ξεχωριστοί. Εξάλλου, λένε, έχουν επενδύσει αρκετά στην επιχείρησή τους και δεν είναι υπερβολικό να ζητούν από τους πελάτες να ανέβουν λίγο για μια εμπειρία πέντε αστέρων.

Εδώ είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν ενδυματολογικοί κώδικες

Ο Richard Ford έγραψε ουσιαστικά το βιβλίο για το dress code. Ο Ford, καθηγητής της Νομικής Σχολής του Στάνφορντ και συγγραφέας του βιβλίου «Dress Codes: How the Laws of Fashion Made History», δήλωσε ότι υπάρχει μια διττή φύση στη δημιουργία και την επιβολή κανόνων σχετικά με το είδος των ρούχων που επιτρέπεται να φορούν οι άνθρωποι.

«Από άποψη λογικής, το ντύσιμο μεταδίδει σεβασμό και επαγγελματισμό, οπότε τα σχολεία, οι χώροι εργασίας και οι χώροι εκδηλώσεων έχουν σοβαρό λόγο να επιμένουν σε ρούχα που ταιριάζουν με την αποστολή και τον σκοπό του ιδρύματος», είπε.

«Δεν μου αρέσει να μην μπορείς να δεις ποιος είναι ένας άνθρωπος επειδή φοράει κάτι για να τηρήσει έναν κανόνα»

«Από την άλλη πλευρά, οι ενδυματολογικοί κώδικες χρησιμοποιούνται μερικές φορές για να διαχωρίσουν στιγματισμένες φυλετικές ομάδες».

Επεσήμανε τους ενδυματολογικούς κώδικες/dress code που απαγορεύουν τις χρυσές αλυσίδες, τα dental grills ή τα sagging παντελόνια.

Ο Reuben Buford May, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Urbana-Champaign του Ιλινόις, μελετά τις διακρίσεις σε δημόσια μέρη όπως νυχτερινά κέντρα, εστιατόρια και μπαρ. Συμφώνησε ότι ενώ οι ενδυματολογικοί κώδικες μπορούν να θεωρηθούν ως ένας τρόπος για να προσελκύσουν έναν συγκεκριμένο τύπο πελατών, μπορούν επίσης να κατανοηθούν ως ένα μέσο για να κρατήσουν άλλους μακριά.

«Ένας ιδιοκτήτης μου είπε: «Η Σάρα και η Μάρα κάνει κακό στην επιχείρηση’, γι’ αυτό και έχει θεσπίσει έναν κώδικα για να κρατάει ορισμένους ‘τύπους’ μακριά από την επιχείρησή του», είπε ο May.

Στο παρελθόν, θα μπορούσες πιθανότατα να αναγνωρίσεις ένα άτομο «υψηλού κύρους» για την κοινωνία από τον τρόπο που ήταν ντυμένο. Αν ήταν μετά τις 6 το απόγευμα και φορούσε σμόκιν, για παράδειγμα, ήξερες ότι μάλλον δεν ήταν αγρότης. Αλλά ο May επεσήμανε ότι οι ενδυματολογικοί κώδικες μπορεί να είναι πιο δύσκολο να δικαιολογηθούν τώρα που τα δημοφιλή στυλ έχουν συχνά να κάνουν με την άνεση.

«Μπορεί να έχετε έναν επισκέπτη που φοράει φούτερ με κουκούλα και θα μπορούσε να αγοράσει ολόκληρο το εστιατόριο, αλλά δεν μπορεί να καθίσει λόγω ενός dress code που απαιτεί σακάκι», εξήγησε.

Οι ιδιοκτήτες εστιατορίων είναι ευτυχείς που έχουν dress code

Το Juliet, ένα steakhouse και fine-dining εστιατόριο με έδρα το Χιούστον που ανήκει στον Jamie Allen, λέει ότι «επιβάλλει έναν αυστηρό ενδυματολογικό high end κώδικα». Ο Allen δημιούργησε ο ίδιος τον κώδικα, λέγοντας ότι σηματοδοτεί ότι το Juliet δεν είναι ένα καθημερινό σημείο για να φάτε ένα γρήγορο γεύμα, αλλά ένας εορταστικός προορισμός.

«Υπάρχει χρόνος και χώρος για τα πάντα», δήλωσε ο Allen. «Δεν θέλω όλοι να είναι ντυμένοι σαν να βρίσκονται σε ένα σπορ μπαρ».

Ο Allen, ο οποίος είναι μαύρος, δήλωσε ότι έχει βιώσει προσωπικά ρατσισμό όταν προσπαθούσε να εισέλθει σε ορισμένους χώρους, αλλά σημείωσε ότι ο ενδυματολογικός κώδικας της Juliet εφαρμόζεται ισότιμα.

«Έχω πάει ο ίδιος σε μέρη που έχουν dress code που απαγορεύει πράγματα που φορούν οι μαύροι, όπως Jordans ή μεγάλες αλυσίδες», είπε.«Ο ενδυματολογικός μας κώδικας δεν έχει σκοπό να αποκλείσει καμία δημογραφική ομάδα, επειδή το Juliet είναι ένας χώρος όπου όλοι οι άνθρωποι και όλες οι φυλές μπορούν να αισθάνονται άνετα».

Ο ενδυματολογικός κώδικας της Juliet αναφέρει: «Δεν επιτρέπουμε ρούχα γυμναστικής, ρούχα παραλίας, τζιν σορτσάκια, προκλητικά ρούχα, αμάνικα πουκάμισα ή μπλουζάκια. Απαγορεύονται τα αθλητικά ρούχα, οι φανέλες, οι σκούφοι, τα καπέλα, οι μπαντάνες και τα απλά λευκά μπλουζάκια. Ρούχα που εκπέμπουν δυσάρεστες οσμές δεν επιτρέπεται να φοριούνται πουθενά στο χώρο».

Οι «ελάτε όπως είστε»

Το Vinyl Steakhouse, στο Flatiron District της Νέας Υόρκης, ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση. Η συνιδιοκτήτρια και sommelier Sofia Flannery δήλωσε: «Καλωσορίζουμε κάθε τρόπο ντυσίματος για την τραπεζαρία μας». Ένας σημαντικός λόγος; Η ίδια δεν ήταν ποτέ οπαδός οποιασδήποτε πολιτικής ενδυματολογικού κώδικα.

«Πάντα πίστευα ότι καταπνίγει την ατομικότητα, και οι άνθρωποι είναι τόσο ενδιαφέροντες», είπε. «Δεν μου αρέσει να μην μπορείς να δεις ποιος είναι ένας άνθρωπος επειδή φοράει κάτι για να τηρήσει έναν κανόνα».

Ένας άλλος λόγος για την κατάργηση του σακακιού και της γραβάτας είναι η τοποθεσία του εστιατορίου στο Μανχάταν.

«Η Νέα Υόρκη ήταν πάντα η πόλη όπου μπορείς να είσαι εντελώς ο εαυτός σου, και προσπαθούμε να το υποστηρίξουμε αυτό με τον ενδυματολογικό μας κώδικα», δήλωσε η Flannery. «Φόρμα Adidas; Καπέλο από τον αγώνα των Yankees από τον οποίο μόλις ήρθατε; Μας αρέσουν όλα».

*Με πληροφορίες από: Huffpost.com | Κεντρική φωτογραφία θέματος: The Menu

Headlines