Μόλις 62 ενήλικες λύγκες της Ιβηρικής επιζούσαν στα δάση της Μεσογείου το 2001, σήμερα όμως ο συνολικός πληθυσμός ξεπερνά τα 2.000 άτομα, μια σπάνια περίπτωση επιτυχίας στις προσπάθειες προστασίας απειλούμενων ειδών.

Η περίπτωση του ιβηρικού λύγκα «είναι η μεγαλύτερη ανάκαμψη αιλουροειδούς που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα» σχολίασε στο Reuters ο Φρανσίσκο Χαβιέ Σαλκέδο Ορτίζ, συντονιστής του προγράμματος LIFE Lynx-Connect.

Στενός συγγενής του ευρασιατικού λύγκα (Lynx lynx) που ζούσε κάποτε και στην Ελλάδα, ο ιβηρικός λύγκας (Lynx pardinus) είναι πιο μεγαλόσωμος από την οικόσιτη γάτα και έχει φουντωτά αυτιά, κοντή ουρά και κίτρινα μάτια.

Ο ευρασιατικός λύγκας επιζεί σε κάποιες χώρες των Βαλκανίων, όχι όμως στην Ελλάδα (Wikimedia Commons)

Μετά την αύξηση του πληθυσμού του, η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), ο οργανισμός που εκδίδει την Κόκκινη Λίστα των απειλούμενων ειδών, μετέφερε τον ιβηρικό λύγκα από τα «κινδυνεύοντα» στα «ευάλωτα» είδη.

Οι προσπάθειες εστιάστηκαν στην αύξηση των διαθέσιμων θηραμάτων, κυρίως του απειλούμενου ευρωπαϊκού κουνελιού (Oryctolagus cuniculus), την αποκατάσταση θαμνότοπων και δασών και την εκτροφή και απελευθέρωση εκατοντάδων λυγκών.

Η IUCN προειδοποίησε πάντως ότι η θετική τάση θα μπορούσε να αναστραφεί από απειλές όπως οι ασθένειες της οικόσιτης γάτας, η λαθροθηρία και τα τροχαία ατυχήματα.

Headlines