«Σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι…»

Σε ποια ηλικία οι άνδρες στην Ευρώπη παντρεύονται για πρώτη φορά; Από την έρευνα της Eurostat αυτό που ξεχωρίζει αμέσως είναι δύο πράγματα: οι μεγάλες ηλικίες και ο διαχωρισμός Ανατολής-Δύσης.

Σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, οι άντρες είναι άνω των 30 όταν παντρεύονται. Στη Σουηδία (37,5), την Ισπανία (36,9), τη Νορβηγία (36,9) και τη Γαλλία (36,0) ο μέσος όρος είναι πάνω από 36. Φαίνεται ότι όσο πιο δυτικά πηγαίνει κανείς στην Ευρώπη, τόσο μεγαλύτερη είναι η μέση ηλικία γάμου.

Ο μέσος όρος ηλικίας πρώτου γάμου στην Ευρώπη έχει αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες

Πάντως, υπάρχουν τέσσερις χώρες όπου ο μέσος όρος των ανδρών στον πρώτο τους γάμο είναι πολύ χαμηλότερος από άλλες ευρωπαϊκές χώρες: Λευκορωσία (27,5), Τουρκία, Ουκρανία (28,0) και Βόρεια Μακεδονία (29,5). Αυτές είναι οι μόνες χώρες στην Ευρώπη όπου ο μέσος όρος των ανδρών στον πρώτο τους γάμο είναι κάτω από 30.

Τι ισχύει με τις γυναίκες

Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες αφού στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, είναι πάνω ή κοντά στα 30 όταν παντρεύονται για πρώτη φορά. Στη Σουηδία (34,8), την Ισπανία (34,7) και τη Νορβηγία (34,1) ο μέσος όρος είναι πάνω από 34.

Υπάρχουν τέσσερις χώρες όπου η μέση ηλικία των γυναικών στον πρώτο τους γάμο είναι πολύ μικρότερη από άλλες ευρωπαϊκές χώρες: Ουκρανία (24,9), Λευκορωσία (25,1), Τουρκία (25,2) και Βόρεια Μακεδονία (26,6).

Στην Ελλάδα, ο μέσος όρος για τις γυναίκες 30,9, ενώ για τους άντρες ανέρχεται στα 32.4 έτη.

Ο μέσος όρος ηλικίας πρώτου γάμου στην Ευρώπη έχει αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η μέση ηλικία πρώτου γάμου είναι περίπου 30.7 χρόνια για τις γυναίκες και 33.1 χρόνια για τους άνδρες​.

Συγκεκριμένα, στην Ισπανία και την Πορτογαλία, η ηλικία πρώτου γάμου αυξήθηκε από 28.1 και 30.2 χρόνια το 2000 σε 34.7 και 36.9 χρόνια το 2021 αντίστοιχα. Αντίστοιχα, η Σουηδία έχει την υψηλότερη μέση ηλικία πρώτου γάμου στην Ευρώπη, με 34.8 χρόνια για τις γυναίκες και 37.5 χρόνια για τους άνδρες​.

Η αύξηση του μέσου όρου ηλικίας γάμου στην Ευρώπη μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους κοινωνικούς, οικονομικούς και πολιτισμικούς παράγοντες. Εδώ είναι μερικοί από τους κύριους λόγους:

Εκπαίδευση και Καριέρα: Πολλοί νέοι άνθρωποι επιλέγουν να επενδύσουν περισσότερο χρόνο στην εκπαίδευση και την καριέρα τους πριν παντρευτούν. Η αυξανόμενη πρόσβαση σε ανώτατη εκπαίδευση και οι ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης οδηγούν σε καθυστέρηση του γάμου.

Οικονομική Ανεξαρτησία: Οι γυναίκες έχουν πλέον μεγαλύτερη οικονομική ανεξαρτησία και λιγότερη πίεση να παντρευτούν για οικονομικούς λόγους. Αυτό τους επιτρέπει να επιλέγουν τον κατάλληλο χρόνο για γάμο βάσει των προσωπικών τους επιθυμιών και στόχων​ (European Commission)​.

Αλλαγή Κοινωνικών Νορμών: Οι κοινωνικές νόρμες και οι προσδοκίες γύρω από τον γάμο έχουν αλλάξει. Οι σύγχρονες κοινωνίες είναι πιο αποδεκτικές της συμβίωσης χωρίς γάμο και της καθυστερημένης απόκτησης παιδιών, κάτι που επιτρέπει στους νέους να παντρευτούν αργότερα​ (European Commission)​.

Σταθερότητα και Ωριμότητα: Πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να περιμένουν μέχρι να αισθάνονται πιο σταθεροί και ώριμοι συναισθηματικά και οικονομικά πριν από το γάμο. Η αναζήτηση της προσωπικής ανάπτυξης και της σταθερότητας πριν από τη δέσμευση σε έναν γάμο είναι ένας σημαντικός παράγοντας​ (OECD.org – OECD)​.

Αυξημένο Προσδόκιμο Ζωής: Με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, οι άνθρωποι αισθάνονται ότι έχουν περισσότερο χρόνο για να παντρευτούν και να αποκτήσουν παιδιά, κάτι που οδηγεί σε καθυστέρηση του γάμου​ (European Commission)​.

Αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό με τις αλλαγές στον τρόπο ζωής και τις πολιτισμικές αλλαγές στην Ευρώπη έχουν συμβάλλει στην αύξηση της μέσης ηλικίας γάμου.