Πόνος: Πώς τον αισθάνονται άνδρες και γυναίκες;

Ο πόνος και το ποιος μπορεί να τον υπομείνει περισσότερο αποτελεί μια κρυφή αιώνια διαμάχη ανάμεσα στα φύλα.

Αν και βίντεο που κυκλοφορούν κατά καιρούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τους άνδρες να βιώνουν πόνους περιόδου και να μην τους αντέχουν μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι οι γυναίκες κερδίζουν, μια έρευνα έρχεται να μας αποκαλύψει πως απλώς το κάθε φύλο αντιδράει διαφορετικά.

Πώς αλλάζει ο πόνος ανάλογα με το φύλο

Ενώ στόχος της έρευνας δεν ήταν να δώσει τέλος στην εν λόγω διαμάχη, πραγματοποιήθηκε για να μπορούμε να κατανοούμε καλύτερα τον πόνο και να υπάρχει ο κατάλληλος τρόπος προσέγγισης και αντιμετώπισής του.

Η επιστημονική ομάδα εστίασε τη μελέτη της στη διεγερσιμότητα των κυττάρων των νοσηροϋποδοχέων, οι οποίοι είναι τα θεμελιώδη δομικά στοιχεία του πόνου, που βρίσκονται κοντά στον νωτιαίο μυελό στο γάγγλιο της ραχιαίας ρίζας.

Οι νοσηροϋποδοχείς, όταν ενεργοποιούνται από βλάβη ή τραυματισμό, στέλνουν ένα σήμα μέσω του νωτιαίου μυελού στον εγκέφαλο που έχει ως αποτέλεσμα την αντίληψη του πόνου.

Οι νοσηροϋποδοχείς είναι επίσης προσαρμόσιμοι ως προς την αντίδρασή τους σε τραυματισμό.

Για παράδειγμα ένα κάψιμο από άμεση επαφή με τη φωτιά προκαλεί πόνο, όπως και ένα κάψιμο από την τριβή του δέρματος με ένα ύφασμα. Το ένα όμως αποτελεί ερέθισμα υψηλής έντασης ενώ το άλλο χαμηλής.

Σε καταστάσεις τραυματισμού τα φάρμακα κατά του πόνου, συμπεριλαμβανομένων των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, όπως η ιβουπροφαίνη, δρουν ομαλοποιώντας το κατώφλι ενεργοποίησης των νοσηροϋποδοχέων, δηλαδή στο σημείο πριν ξεκινήσει ο πόνος, εμποδίζοντας έτσι τον πόνο που παράγεται από ερεθίσματα χαμηλής έντασης.

Αυτό που μας προκαλεί εντύπωση είναι το γεγονός ότι οι ερευνητές έφτασαν στο συμπέρασμα ότι οι νοσηροϋποδοχείς είναι διαφορετικοί στα θηλυκά και στα αρσενικά σε κάθε είδος.

Πώς αντιμετωπίζει τον πόνο κάθε φύλο;

Σε συνέχεια προηγούμενων ερευνών σχετικά με τον χρόνιο πόνο, οι απροσδόκητες διαφορές μεταξύ των δύο φύλων οδήγησαν τους ερευνητές να επιλέξουν δύο ουσίες, την προλακτίνη και την ορεξίνη Β για την παρούσα μελέτη.

Η προλακτίνη είναι μια ορμόνη που είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη των ιστών του μαστού ενώ η ορεξίνη Β είναι ένας νευροδιαβιβαστής που συμβάλλει στην εγρήγορση.

Ωστόσο, τόσο η προλακτίνη όσο και η ορεξίνη Β έχουν πολλές άλλες λειτουργίες που μόλις τώρα αποκαλύπτονται.

Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε δείγματα ιστών από αρσενικά και θηλυκά πειραματόζωα, πρωτεύοντα θηλαστικά και ανθρώπους για να εξετάσει την επίδραση της προλακτίνης και της ορεξίνης Β στα κατώφλια ενεργοποίησης των νοσηροποιητών.

Στην έρευνα αυτή ανακαλύφθηκε ότι στα αρσενικά και στα θηλυκά, είτε ζώα είτε ανθρώπους, αυτό που αλλάζει τα κατώφλια των νοσηροϋποδοχέων μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικό. Η προλακτίνη ευαισθητοποιεί μόνο τα θηλυκά κύτταρα και όχι τα αρσενικά, και η ορεξίνη Β ευαισθητοποιεί μόνο τα αρσενικά κύτταρα και όχι τα θηλυκά.

Το συμπέρασμα από αυτές τις μελέτες είναι ότι υπάρχουν αρσενικοί και θηλυκοί νοσηροποιητές, κάτι που δεν είχε αναγνωριστεί ποτέ στο παρελθόν.

Τα ευρήματα υποδεικνύουν έναν νέο τρόπο προσέγγισης της θεραπείας των παθήσεων του πόνου, πολλές από τις οποίες επικρατούν στις γυναίκες.

Η πρόληψη της ευαισθητοποίησης των νοσηροποιητών που προκαλείται από την προλακτίνη στα θηλυκά μπορεί να αποτελέσει μια βιώσιμη προσέγγιση για τη θεραπεία των διαταραχών του πόνου που επικρατούν στις γυναίκες, ενώ η στόχευση της ευαισθητοποίησης που προκαλείται από την ορεξίνη Β μπορεί να βελτιώσει τη θεραπεία των παθήσεων πόνου που σχετίζονται με την ενεργοποίηση των νοσηροποιητών στους άνδρες.

Καταλήγουμε λοιπόν, πως μάλλον κανένα φύλο δεν έχει προβάδισμα στην ανοχή στον πόνο, απλά αλλάζει ο πόνος που αισθάνονται ανάλογα με το ερέθισμα.

Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι τώρα καταλαβαίνουμε ότι όταν ψάχνουμε διαθέσιμες θεραπείες για τον πόνο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας είναι το φύλο του ασθενή, για μια πιο αποτελεσματική προσέγγιση.

Πηγή: Vita