Τροπολογία που κατατέθηκε από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, και ψηφίστηκε από τη Βουλή, αίρει την απόφαση του δημοσίου – την οποία επανειλημμένως είχε αναδείξει το in – σε βάρος των εργαζόμενων συνταξιούχων, χωρίς ωστόσο να λύνει τα προβλήματα που προκάλεσε η εφαρμογή της (φωτογραφία αρχείου, επάνω, από Eurokinissi).

Χιλιάδες εργαζόμενοι συνταξιούχοι βρέθηκαν σε απόγνωση όταν ξαφνικά, με μια εγκύκλιο, τους ζητήθηκε πριν σχεδόν ενάμιση χρόνο να επιστρέψουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ από τους μισθούς τους λόγω της, εκ των υστέρων, αλλαγής του μισθολογικού κλιμακίου τους.

Η κυβέρνηση αποφάσισε να ενεργήσει ύστερα από σχεδόν ενάμιση χρόνο υπό το βάρος των δικαστικών αποφάσεων-κόλαφος

Η τροπολογία (αρθρο 64) με την οποία αίρεται ύστερα από σχεδόν ενάμιση χρόνο η κατάφωρη αδικία σε βάρος των εργαζόμενων συνταξιούχων

Συγκεκριμένα, απαιτούσαν την αναδρομική επιστροφή σχεδόν του 50% από τον μισθό που ελάμβαναν επί χρόνια επειδή το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ανακάλυψε ότι από τη στιγμή που συνταξιοδοτήθηκαν θα έπρεπε ν’ αλλάξουν μισθολογικό κλιμάκιο και να τοποθετηθούν στο αρχικό του νεοδιοριζόμενου.

Ακόμα και υπηρεσιακοί παράγοντες είχαν επίμονα ζητήσει την πολιτική παρέμβαση της κυβέρνησης προκειμένου ν’ αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα που προκάλεσε η εφαρμογή αυτής της κοινωνικά ανάλγητης, όπως τη χαρακτήρισαν, απόφασης.

Ωστόσο, παρά και τις διαμαρτυρίες των θιγομένων, τα πέρα δώθε στα υπουργεία, τις συναντήσεις τους με τους υπουργούς και τις χωρίς αντίκρισμα υποσχέσεις τους, καμία ενέργεια δεν έγινε.

Αναγκάστηκαν ως εκ τούτου να προσφύγουν στα δικαστήρια, οι αποφάσεις των οποίων αποδείχτηκαν καταπέλτης για την κυβέρνηση.

Προφανώς, υπό το βάρος αυτών των αποφάσεων, ανέκρουσε πρύμναν και στα τέλη Απριλίου ανακοίνωσε, στη διάρκεια ερώτησης για το θέμα αυτό στη Βουλή, τη νομοθετική πρωτοβουλία για την αποκατάστασης της αδικίας.

Ψηφίστηκε τροπολογία

Η τροπολογία που εντέλει κατατέθηκε και ψηφίστηκε ορίζει ότι «οι υπάλληλοι με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που υπάγονται στον παρόντα (ν. 4354/2015) και συνεχίζουν να απασχολούνται μετά την υποβολή αίτησης συνταξιοδότησής τους, διατηρούν το μισθολογικό κλιμάκιο που κατείχαν έως την υποβολή της αίτησης και δεν εξελίσσονται μισθολογικά σε ανώτερο κλιμάκιο έως τη λύση της εργασιακής τους σχέσης».

Επίσης, σ’ ό,τι αφορά στην αναδρομική επιστροφή των χρημάτων ξεκαθαρίζει ότι «Ποσά διαφορών μισθολογικών απολαβών που έχουν καταβληθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος (…) εξαιτίας της μη κατάταξής τους στο εισαγωγικό κλιμάκιο μετά την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησής τους, δεν καταλογίζονται και, αν έχουν ήδη καταλογισθεί, δεν αναζητούνται».

Με την τροπολογία αυτή η κυβέρνηση αίρει την αυτονόητη αδικία αλλά δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα που προκάλεσε, λένε εργαζόμενοι συνταξιούχοι με τους οποίους μίλησε το in.

Και αφού επισημαίνουν ότι όλους αυτούς τους μήνες έζησαν έναν απίστευτο εφιάλτη καθώς ορισμένοι σκέφτονταν ακόμα και να πουλήσουν το σπίτι τους – όσοι είχαν – προκειμένου να βρουν τα χρήματα που τους ζητούσαν να επιστρέψουν, ενώ άλλοι αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα υγείας εξαιτίας της ψυχολογικής πίεσης που τους ασκήθηκε, θέτουν εύλογα ερωτήματα:

Θέτουν ερωτήματα

Τι θα γίνει με όσους απολύθηκαν ή αναγκάστηκαν να παραιτηθούν διότι δεν τους συνέφερε να συνεχίσουν να εργάζονται με το κλιμάκιο του νεοδιοριζόμενου ή γιατί κινδύνευαν να χάσουν ακόμα και την αποζημίωσή τους, την οποία θα τους παρακρατούσαν ως μέρος των αχρεωστήτως καταβληθέντων;

Τι θα γίνει με όσους συνέχισαν να εργάζονται για ορισμένο χρονικό διάστημα ή με όσους συνεχίζουν να εργάζονται και πληρώνονταν με το χαμηλό κλιμάκιο, θα τους επιστρέψουν μήπως τη διαφορά;

Τι θα γίνει με όσους εργάζονται στον δημόσιο τομέα, για τους οποίους δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη στην ψηφισθείσα τροπολογία;

Τι θα γίνει με τα χρήματα που πλήρωσαν σε δικηγόρους, αναγκαζόμενοι κάτω από την αδιαφορία της κυβέρνησης, να ζητήσουν την προστασία τους από τη δικαιοσύνη;

Ρωτάνε, επίσης, «γιατί δεν απαιτούν από αυτούς που μας προκάλεσαν τα προβλήματα να πληρώσουν από την τσέπη τους τη χασούρα μας και μάλιστα αναδρομικά, όπως οι ίδιοι ζητούσαν από μας, βάζοντάς μας το πιστόλι στον κρόταφο»;

Καθώς δεν προβλέπεται απολύτως τίποτα από την τροπολογία που ψηφίστηκε το μόνο που απομένει, απαντούν οι ίδιοι, είναι να «προσφύγουμε και πάλι στα δικαστήρια για να διεκδικήσουμε την επιστροφή της μισθολογικής διαφοράς. Οσο για τις πληρωμές των δικηγόρων, θα καλυφθούν από τα χρήματα που μας… περισσεύουν».

Κοινωνική αναλγησία

Εν ολίγοις, η κυβέρνηση απέδειξε, ακόμα και με τον τρόπο που επέλεξε ν’ αποκαταστήσει μια κατάφωρη αδικία, την κοινωνική αναλγησία της διότι νομοθέτησε όπως φαίνεται για να καλύψει τη λανθασμένη απόφαση των υπηρεσιών του δημοσίου, η οποία την εξέθετε, αφήνοντας πάλι ακάλυπτους τους εργαζόμενους συνταξιούχους που αναγκάζονται να τρέχουν ξανά στα δικαστήρια για τα υπόλοιπα.

Και ύστερα απ’ όλα αυτά, κυβερνητικοί βουλευτές έχουν το θράσος ν’ απευθύνονται στους πολίτες, διαφημίζοντας «την αυτονόητη πρόθεση της κυβέρνησης να αποκαταστήσει το συντομότερο δυνατό μια αδικία που αναγνώρισε ότι υφίσταται».

Εκριναν, προφανώς, ότι το μόνο που δεν είχαν κάνει ήταν να παίξουν με τη νοημοσύνη όσων επί ενάμιση χρόνο ταλαιπωρούσαν.

Headlines