Παίζουν thrash metal φοράνε τζιν με χιτζάμπ και θα εμφανιστούν στο Glastonbury
Το thrash metal γυναικείο τρίο, Voice of Baceprot, έχει διανύσει πολύ δρόμο από τα εφηβικά τους χρόνια που φοιτούσαν σε ισλαμικό σχολείο στην Ινδονησία, όπου ανακάλυψαν για πρώτη φορά τους System of a Down στον υπολογιστή ενός δασκάλου και ερωτεύτηκαν τη heavy metal μουσική.
- Διεθνής ποδοσφαιρίστρια έπεσε σε κώμα μετά από επίθεση του Ισραήλ στον Λίβανο
- Πότε θα καταβληθεί το έκτακτο επίδομα Χριστουγέννων και τα ποσά που θα λάβουν οι δικαιούχοι
- Γιατί εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο σταμάτησαν να αγοράζουν είδη πολυτελείας;
- «Σερ: Aπομνημονεύματα»: Οι αυτοκτονικές τάσεις, η παρανοϊκή ζήλια και ο χωρισμός με τον Σόνι Μπόνο
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα το συγκρότημα προσγειώθηκε στη Βρετανία ενόψει της πιο προβεβλημένης συναυλίας τους μέχρι σήμερα, καθώς θα παίξουν μαζί με τους Dua Lipa, Coldplay και Sza στο φεστιβάλ Glastonbury 2024. Θα είναι το πρώτο ινδονησιακό συγκρότημα που θα παίξει ποτέ στην εμβληματική διοργάνωση.
Η κιθαρίστρια και τραγουδίστρια Firda «Marsya» Kurnia δήλωσε ότι η μπάντα ήταν «σούπερ νευρική και ενθουσιασμένη» που θα έφερνε την Παρασκευή σε μια παγκόσμια σκηνή τη δική της ινδονησιακή metal μουσική και δήλωσε στο CNN ότι σχεδιάζουν επίσης να κατασκηνώσουν για να μπουν στο πνεύμα της παγκοσμίου φήμης εκδήλωσης.
«Είμαστε εδώ έτοιμες να ροκάρουμε στο Glastonbury», δήλωσε. «Το σετ μας θα είναι κάτι διαφορετικό και θα δείξουμε (στον κόσμο) την Ινδονησία και την ινδονησιακή κουλτούρα».
Η κάτοχος του βραβείου Νόμπελ, η Μαλάλα Γιουσαφζάι, εξήρε επίσης τη γενναιότητά τους για την αντοχή τους στις απειλές θανάτου και τις επιθέσεις από θρησκευτικούς συντηρητικούς
«Το heavy metal είναι τρόπος ζωής στην Ινδονησία»
Ντυμένες με στενά τζιν και μαντίλες, η Marsya και οι σύντροφοί της, ο ντράμερ Euis Siti Aisyah και ο μπασίστας Widi Rahmawati, απέχουν πολύ από το μέσο heavy metal συγκρότημα.
Αλλά από πολλές απόψεις ο εναγκαλισμός τους με το thrash metal – Baceprot σημαίνει «δυνατά» στα σουνδανικά – δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη. Στην Ινδονησία, το μεγαλύτερο μουσουλμανικό έθνος στον κόσμο, το μέταλ είναι εδώ και καιρό εξαιρετικά δημοφιλές.
«Το heavy metal είναι τρόπος ζωής στην Ινδονησία και οι Voice of Baceprot (VOB) απέδειξαν ενάντια σε όλες τις πιθανότητες ότι και οι γυναίκες μπορούν να παίξουν και να ροκάρουν εξίσου σκληρά», δήλωσε στο CNN ο Pri Ario Damar, κοσμήτορας της σχολής παραστατικών τεχνών στο Ινστιτούτο Τεχνών της Τζακάρτα – και δηλωμένος metalhead.
«Είναι νέες, συναρπαστικές και αντιπροσωπεύουν μια νέα μάρκα του ινδονησιακού metal» πρόσυεσε ο κοσμήτορας.
Ενώ τα σχήματα που έχουν αποκλειστικά γυναίκες μπροστάρησες είναι σπάνιο φαινόμενο ακόμη και στον ευρύτερο, ανδροκρατούμενο κόσμο του metal και του hardcore, στην Ινδονησία είναι ακόμη πιο σπάνιο να βλέπεις ευσεβείς γυναίκες με χιτζάμπ να κάνουν moshing. Αλλά οι VOB κάνουν ακριβώς αυτό.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Οι απειλές θανάτου
Τα τελευταία χρόνια, η μπάντα έχει μεταμορφωθεί από κάτι σαν παραδοξότητα του YouTube σε σοβαρή πράξη, κερδίζοντας οπαδούς όπως ο πρώην κιθαρίστας των Rage Against the Machine, ο Tom Morello – ο οποίος αποκάλυψε ότι έπαιξε ένα κλιπ τους «δέκα φορές στη σειρά» όταν τις πρωτοσυνάντησε στο διαδίκτυο.
Η κάτοχος του βραβείου Νόμπελ, η Μαλάλα Γιουσαφζάι, εξήρε επίσης τη γενναιότητά τους για την αντοχή τους στις απειλές θανάτου και τις επιθέσεις από θρησκευτικούς συντηρητικούς.
«Τα μέλη της VOB πιστεύουν ότι η μουσική είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που βλέπουν στη χώρα τους και σε όλο τον κόσμο», έγραψε η μη κερδοσκοπική οργάνωση της, το Malala Fund. «Δε θέλουμε οι γενιές μετά από εμάς να παραμείνουν στο λάθος σύστημα ή τρόπο σκέψης».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Οι Ινδονήσιοι αγαπούν τη μουσική»
«Μπορεί να ακούγεται αντιφατικό ότι μια μορφή μουσικής που κάποτε καταδικάστηκε από πιο περιθωριακούς χριστιανούς συντηρητικούς ως κατά κάποιο τρόπο σατανιστική μπορεί να είναι δημοφιλής σε ένα τεράστιο έθνος με μουσουλμανική πλειοψηφία» γράφει η Χίδερ Τσεν στο CNN «αλλά με πολλούς τρόπους, το μέταλ είναι συνυφασμένο τόσο με τον πολιτιστικό – όσο και με τον πολιτικό – ιστό της σύγχρονης Ινδονησίας».
«Είμαστε μια μετριοπαθής μουσουλμανική χώρα και είμαστε ανοιχτοί στις (νέες) τέχνες και τον πολιτισμό», δήλωσε ο κοσμήτορας. «Οι Ινδονήσιοι αγαπούν τη μουσική – όλα τα είδη και τα υποείδη».
Ειδικά η heavy metal μουσική, πρόσθεσε, ήταν πάντα δημοφιλής, ακόμη και μεταξύ των «νέων γενεών των Ινδονήσιων σήμερα».
Ο Pri θυμάται την άνοδο του thrash metal όταν μεγάλωνε στην Τζακάρτα κατά τη δεκαετία του 1980.
Τα τελευταία χρόνια, η μπάντα έχει μεταμορφωθεί από κάτι σαν παραδοξότητα του YouTube σε σοβαρή πράξη
«Η Τζακάρτα είχε ακμάζουσες underground σκηνές metal και punk»
«Όλα αφορούσαν τους ‘Big Four’», δήλωσε ο Pri, αναφερόμενος στα θρυλικά πλέον συγκροτήματα Metallica, Megadeth, Slayer και Anthrax, στα οποία αποδίδει επίσης τη μεταμόρφωση της τοπικής μουσικής σκηνής της πόλης.
«Η Τζακάρτα είχε ακμάζουσες underground σκηνές metal και punk. Τότε, πήγαινες σε παμπ και μικρές αίθουσες σε όλη την πόλη τα βράδια του Σαββάτου και άκουγες συγκροτήματα να παίζουν διασκευές Metallica», θυμάται. «Μπορούσες να βρεις λαθραία CD και κασέτες που πωλούνταν στους δρόμους και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί έπαιζαν συνέχεια heavy metal μουσική».
Η παγκοσμιοποίηση και ο πολλαπλασιασμός της δυτικής κουλτούρας πήγαν σε μια περίπλοκη πολιτική στιγμή για την Ινδονησία.
Ο πρώτος πρόεδρος της Ινδονησίας, Σουκάρνο, ένας βάναυσος δικτάτορας υποστηριζόμενος από τις ΗΠΑ, ο οποίος υπηρέτησε από το 1945 έως το 1967, απαγόρευσε ως γνωστόν τη δυτική μουσική και συγκροτήματα όπως οι Beatles να παίζονται στη χώρα με το επιχείρημα ότι ήταν προϊόντα του δυτικού ιμπεριαλισμού.
«Ο Σουκάρνο μισούσε τις δυτικές επιρροές, όπως η ροκ μουσική, πιστεύοντας ότι ήταν κακό για τη χώρα», σύμφωνα με τον μουσικό και πολιτισμικό ανθρωπολόγο Jeremy Wallach, συγγραφέα πολλών βιβλίων για το heavy metal στην Ινδονησία. «Έθεσε εκτός νόμου όλα τα είδη μουσικής που δεν ταίριαζαν στο γούστο του».
Ο διάδοχός του Σουχάρτο, επίσης στρατιωτικός δικτάτορας, άρχισε να χαλαρώνει τους περιορισμούς κατά τη διάρκεια της δικής του δεκαετούς διακυβέρνησης. «Χωρίς να το γνωρίζει, (αυτό) έδωσε αφορμή για υπόγειες μουσικές σκηνές, οι οποίες πιστεύω ότι βοήθησαν στην καλλιέργεια της αντίστασης και ήταν εν μέρει υπεύθυνες για την ανατροπή του αυταρχικού του καθεστώτος το 1998», λέει ο Wallach.
Δείτε το βίντεο
Τη νύχτα που οι Metallica ήρθαν στην πόλη
Ίσως η πιο ζωντανή απεικόνιση του πόσο αφοσιωμένοι ήταν οι Ινδονήσιοι στο μέταλ έλαβε χώρα τον Απρίλιο του 1993, όταν οι Metallica έπαιξαν μια συναυλία στην Τζακάρτα που κατέληξε σε μια ιστορική εξέγερση.
Ο Pri Ario Damar, ο πρύτανης των τεχνών, ήταν 18 ετών τότε. «Οι Metallica είναι μαζικοί στην Ινδονησία, οπότε όταν ήρθαν, ήταν σαν όνειρο», θυμάται. «Οι οπαδοί ήταν όλοι σούπερ ενθουσιασμένοι και τα εισιτήρια ήταν δύσκολο να βρεθούν».
Ο Pri είπε ότι λίγα λεπτά μετά το εναρκτήριο τραγούδι του συγκροτήματος «Creeping Death», ο θυμός άρχισε να εξαπλώνεται μέσα στα πλήθη των οπαδών που ήταν κλειδωμένοι έξω. Απογοητευμένοι που δεν μπορούσαν να αγοράσουν εισιτήρια, εξεγέρθηκαν – σπάζοντας τις πύλες του σταδίου και πυρπολώντας οχήματα και καταστήματα.
«Για τόση βία και θόρυβο μιλάμε», δήλωσε ο Pri. «Ήταν η πρώτη μου συνάντηση με το heavy metal».
«Αυτή τη φορά δεν υπήρξε καμία εξέγερση»
Η παρουσία των Metallica απαγορεύτηκε ουσιαστικά στην Ινδονησία για τα επόμενα 20 χρόνια, αλλά ως γνωστόν προσκλήθηκαν ξανά το 2013 από τον τότε κυβερνήτη της Τζακάρτα – και αυτοανακηρυγμένο metalhead – Joko Widodo, ο οποίος έλαβε δώρο μια μπάσο κιθάρα από τον Robert Trujillo των Metallica.
«Αυτή τη φορά δεν υπήρξε καμία εξέγερση» δήλωσε ο Pri, ο οποίος παρακολούθησε επίσης εκείνη τη δεύτερη συναυλία. Ο ενθουσιασμός από τους οπαδούς ήταν εξίσου ωμός, θυμήθηκε, και αυτή τη φορά είχαν στηθεί μεγάλες οθόνες έξω από το στάδιο για να φιλοξενηθούν όσοι δεν είχαν εισιτήρια.
Ένα χρόνο αργότερα ο Τζοκόουι, όπως είναι γνωστός στην Ινδονησία, εξελέγη πρόεδρος, ο πρώτος ηγέτης της χώρας που δεν προέρχεται από την πολιτική ή τη στρατιωτική ελίτ της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μια νέα εποχή του «μουσουλμανικού ροκ»
Η αγάπη της Ινδονησίας για τη metal μουσική έχει δώσει το έναυσμα για τη διοργάνωση αρκετών τοπικών φεστιβάλ που ανταγωνίζονται τα δημοφιλή στη Δύση και η χώρα παραμένει τακτικός σταθμός για τα παγκόσμια περιοδεύοντα metal συγκροτήματα.
Το Hammersonic, το μεγαλύτερο metal φεστιβάλ στη Νοτιοανατολική Ασία, έχει φιλοξενήσει πολλά βαριά ονόματα του metal και του hard rock όλα αυτά τα χρόνια, όπως οι Megadeth, οι Slipknot και οι Dead Kennedys.
Φέτος είχε ως επικεφαλής το αμερικανικό heavy metal συγκρότημα Lamb of God, ενώ συμπεριέλαβε και άλλα γνωστά διεθνή συγκροτήματα όπως οι Atreyu, Cradle of Filth, As I Lay Dying και οι βετεράνοι του deathcore, Suicide Silence, παίζοντας σε περισσότερους από 30.000 οπαδούς, σύμφωνα με τους διοργανωτές.
«Μία από τις πιο σκληροπυρηνικές βάσεις οπαδών του heavy metal στον κόσμο»
«Η Ινδονησία φιλοξενεί τους περισσότερους οπαδούς του metal στην Ασία, οπότε τα heavy metal συγκροτήματα λατρεύουν να έρχονται να παίζουν εδώ», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος τoy Hammersonic, Ravel Junardy.
«Αυτό που έχουμε χτίσει με την Hammersonic είναι μια κοινότητα. Θέλαμε να ενώσουμε τους metalheads και τους οπαδούς της ροκ μουσικής από όλο τον κόσμο – όπως τα φεστιβάλ σε μέρη όπως η Σουηδία και η Φινλανδία, σκεφτήκαμε, γιατί να μην μπορούμε να έχουμε metal fests στην Ινδονησία;».
Ο Anas Syahrul Alimi, ιδρυτής του ετήσιου μουσικού φεστιβάλ Jogjarockarta που διεξάγεται στο νησί της Ιάβας, εξήρε τη metal κοινότητα στην Ινδονησία, λέγοντας ότι είναι «μία από τις πιο σκληροπυρηνικές βάσεις οπαδών του heavy metal στον κόσμο – και επίσης πολύ δυνατή».
Φέτος, το φεστιβάλ θα διεξαχθεί δύο φορές, δήλωσε ο Anas, για να εξυπηρετήσει τους μεταλλάδες από όλη την Ινδονησία και όλο τον κόσμο. «Κάθε χρόνο το Jograrockarta είναι γεμάτο με χιλιάδες metalheads και η ατμόσφαιρα είναι φανταστική», δήλωσε στο CNN.
*Με στοιχεία από cnn.com
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις