Στέφανος Στεφάνου: Ανάγκη διάρρηξης του αδιεξόδου στο Κυπριακό
Ο διεθνής παράγοντας πρέπει να νιώσει ότι υπάρξει προοπτική επανέαρξης των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό δηλώνει στο in ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου
- Ανοιχτά τα μαγαζιά σήμερα - Κορυφώνεται η κίνηση, τι να προσέχουμε όταν αγοράζουμε παιχνίδια και τρόφιμα
- Economist: Οι εργαζόμενοι αγαπούν τον Τραμπ, τα συνδικάτα πρέπει να τον φοβούνται
- Πώς διαμορφώνονται οι τιμές από το χωράφι στο ράφι
- «Πιο κοντά από ποτέ» βρίσκεται μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, σύμφωνα με την Χαμάς
Πενήντα χρόνια εισβολής και κατοχής από τα τουρκικά στρατεύματα συμπληρώνονται φέτος στην Κύπρο και το ερώτημα είναι κατά πόσο σε αυτές τις συνθήκες ο διεθνής παράγοντας μπορεί να κινητοποιηθεί και να πιέσει για λύση.
Την ίδια στιγμή η Κυπριακή Δημοκρατία δείχνει να περνάει στη φάση των απολιτίκ επιλογών στις εκλογές, αλλά και να ενισχύεται η ακροδεξιά.
Όταν δε εμφανίστηκε η προοπτική να μπορεί να πάρει μια έδρα, ο συγκεκριμένος άνθρωπος δημιουργήθηκε μια εκλογική χιονοστιβάδα που σε μερικές μόνο μέρες πήρε σχεδόν 20% των ψήφων
Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου, μιλώντας στο in στο περιθώριο της πρώτης Διεθνούς Διάσκεψης για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη που οργάνωσαν το Ινστιτούτο Αλέξης Τσίπρας και το Ίδρυμα Ζόραν Ζάεφ στις 17 και 18 Ιούνη, στην Αθήνα, τονίζει ότι για να μπει ξανά το Κυπριακό στην διεθνή ατζέντα θα πρέπει ο διεθνής παράγοντας να νιώσει ότι μπορούν να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, ενώ υπογραμμίζει ιδιαίτερα και το ρόλο της Τουρκίας. Αναφερόμενος στα αποτελέσματα των εκλογών δε κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την άνοδο της ακροδεξιάς, αλλά και για τη στροφή στο απολιτίκ.
Για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών
Αναφερόμενος στα αποτελέσματα των ευρωεκλογών ο Στεφάνου μιλά για «μια κοινωνική κατάσταση που υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια στην Κύπρο, κατ’ αντιστοιχία και των σύγχρονων ευρωπαϊκών κοινωνιών. Μια κοινωνία της οποίας ένα μεγάλο μέρος συμπιέζεται από κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, με πολιτικές που αντί να βελτιώνουν την κοινωνική συνοχή, αυξάνουν τις ανισότητες. Ένα μέρος από αυτήν την κοινωνία τελικά χάνει την εμπιστοσύνη του στην πολιτική, στους πολιτικούς, τα παραδοσιακά λεγόμενα κόμματα, με αποτέλεσμα να μένει στην αποχή».
Ένα μέρος από αυτούς, όπως επισημαίνει «άρχισαν να πηγαίνουν στην ακροδεξιά. Γι αυτό είχαμε και την ραγδαία ανάπτυξη του ακροδεξιού ΕΛΑΜ, που στην πραγματικότητα ιδρύθηκε ως παράρτημα της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο». Και κάποια στιγμή, όπως λέει εμφανίζεται και ένας τικ τόκερ με πολλά εκατομμύρια ακολούθους στην Κύπρο, που είναι και μικρή χώρα με μικρό πληθυσμό. Όταν δε εμφανίστηκε η προοπτική να μπορεί να πάρει μια έδρα, ο συγκεκριμένος άνθρωπος «δημιουργήθηκε μια εκλογική χιονοστιβάδα που σε μερικές μόνο μέρες πήρε σχεδόν 20% των ψήφων».
Παραδέχεται ότι ο Φειδίας Παναγιώτου, πήρε ψήφους «οριζόντια από όλους και από την Αριστερά και από τη Δεξιά, ακόμα και από την ακροδεξιά». «Το χαρακτηριστικό αυτού του νεαρού είναι ότι δεν έχει πολιτικές θέσεις».
Για τη σύνδεση ακροδεξιάς – απολιτίκ
Ερωτηθείς κατά πόσο είναι κοντά η απολιτίκ ψήφος στην άκρα δεξιά ο Στεφάνου απαντά ότι «είναι συγκοινωνούντα στοιχεία. Δηλαδή όταν ένα κομμάτι της κοινωνίας πάει στην ακροδεξιά, γιατί εμφανίζεται η ακροδεξιά ως αντισυστημική και το απολιτίκ, κάποια στιγμή, ως έκφραση της αποτυχίας της πολιτικής, ανοίγει διόδους για να περάσει κάποιος στην ακροδεξιά. Άρα είναι ένα φαινόμενο το οποίο δεν είναι υγιές, δεν είναι καλό για την δημοκρατία και ενέχει κινδύνους για περαιτέρω ενίσχυση της ακροδεξιάς».
Για το αν έχει πάψει να πείθει η αριστερά
Σύμφωνα με το Στεφάνου «η αριστερά έχει κόστος από δύο πλευρές. Πρώτον, από το απολιτίκ, διότι η αριστερά στηρίζεται πάρα πολύ στην πολιτική και στη λογική. Άρα δεν μπορεί η Αριστερά να μένει μόνο στο πρώτο επίπεδο της κοινωνικής συνείδησης. Σε μια κοινωνία όμως που δεν διαβάζει, δεν πιστεύει, δεν νοιώθει να έχει προοπτική, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό κοστίζει στην Αριστερά. Και δεύτερον, κοστίζει στην Αριστερά. επίσης, όταν αποτυγχάνει η πολιτική, γιατί υπάρχει μια μερίδα της κοινωνίας, με τον τρόπο που λειτουργεί το κατεστημένο να φορτώνει τις δικές της αποτυχίες σε όλους, να έχει και ένα μέρος του κόστους η Αριστερά».
Το Κυπριακό για να μπει στην διεθνή ατζέντα θα πρέπει να νιώσει ο διεθνής παράγοντας ότι υπάρχει προοπτική επανέναρξης των διαπραγματεύσεων
Για το Κυπριακό στη διεθνή ατζέντα
«Το Κυπριακό για να μπει στην διεθνή ατζέντα θα πρέπει να νιώσει ο διεθνής παράγοντας ότι υπάρχει προοπτική επανέναρξης των διαπραγματεύσεων» τονίζει ο ΓΓ του ΑΚΕΛ.
Όπως λέει «έχει διοριστεί μια προσωπική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα και βολιδοσκοπεί τα εμπλεκόμενα μέρη να δει κατά πόσον υπάρχει προοπτική. Έχει στείλει και ένα μήνυμα με την τοποθέτησή της, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας γνωρίζει τι πρέπει να κάνει η ελληνοκυπριακή πλευρά για να δημιουργήσει δυναμική επανέναρξης των διαπραγματεύσεων».
Σύμφωνα με το Στεφάνου «έχοντας υπόψη ότι η Τουρκία βολεύεται από τη στασιμότητα και το αδιέξοδο, γιατί δημιουργεί ολοένα και νέα κατοχικά τετελεσμένα, ότι η δικιά μας η πλευρά θα πρέπει να πάρει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στο πλαίσιο μιας θετικής ατζέντας προς την κατεύθυνση της Τουρκίας, χωρίς να υπερβαίνει τις κόκκινες της γραμμές, έτσι ώστε να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε δυναμική διάρρηξης του αδιεξόδου για να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις από το σημείο που διακόπηκαν, το 2017».
Για τη θετική ατζέντα που θα σπάσει το αδιέξοδο
Για τον Στεφάνου «όταν θέλεις να δημιουργήσεις δυναμικές για να μπορέσεις να έχεις το αποτέλεσμα που θέλεις, χρειάζεται να απευθύνεσαι και στα θέλω της άλλης πλευράς».
Σημειώνει ότι η Τουρκία προτεραιοποιεί μεταξύ άλλων και τα ενεργειακά και υπενθυμίζει ότι για αυτό το λόγο το ΑΚΕΛ έχει επεξεργαστεί μια ολοκληρωμένη πρόταση από το 2020, την οποία είχε δώσει και στον προηγούμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ζητώντας του να συζητηθεί στο Εθνικό Συμβούλιο.
«Δυστυχώς δεν έχει γίνει αυτό το πράγμα. Την επανακαταθέσαμε στον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και του ζητήσαμε να το συζητήσουμε. Δυστυχώς ούτε και αυτό έχει γίνει. Εμάς είναι πεποίθησή μας ότι η δική μας η πρόταση, χωρίς να αποτελεί θέσφατο, χωρίς να είναι η απόλυτη αλήθεια, μπορεί κάτω από συγκεκριμένες συγκυρίες, να οδηγήσει σε μια κατάσταση δημιουργίας δυναμικής για να σπάσουμε το αδιέξοδο, πράγμα που είναι ο πρώτιστος στόχος».
Σημειώνει ακόμα ότι χωρίς διάρρηξη του αδιεξόδου μέσα σε αυτό τον καταιγισμό των εξελίξεων που υπάρχει στην περιοχή και ευρύτερα, «ο διεθνής παράγοντας κάποια στιγμή δεν θα ενδιαφέρεται για το Κυπριακό».
Για τον Τατάρ
Για τον Στεφάνου οι εξελίξεις στο Κυπριακό δεν είναι στα χέρια του Τατάρ αλλά της Τουρκίας
Όπως λέει «είναι μια απόφαση που αν την πάρει η Άγκυρα, ο Ερσίν Τατάρ δεν μπορεί να σταθεί απέναντι από την Τουρκία. Ασφαλώς, όταν έχεις Τουρκοκύπριο ηγέτη, ο οποίος είναι διχοτομιστής, όπως ο Ερσίν Τατάρ, υπάρχουν επιπρόσθετες δυσκολίες σε αυτό που προσπαθείς να κάνεις».
Για τον ελληνοτουρκικό διάλογο
Γενικότερα σε επίπεδο περιβάλλοντος και ατμόσφαιρας ο Στεφάνου σημειώνει «όταν βελτιώνονται τα πράγματα στις τουρκικές σχέσεις, δημιουργείται ένα καλύτερο πεδίο πάνω στο οποίο μπορείς να λειτουργήσεις. Αλλά εάν δεν πάμε στην ουσία του Κυπριακού, το Κυπριακό δεν πρόκειται να λυθεί μόνο με τη βελτίωση και την ανάπτυξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Και ανάποδα, εάν τελικά καταφέρουμε να λύσουμε το Κυπριακό, αναμφίβολα αυτό θα έχει μια θετική επίδραση πάνω στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ένα είναι όμως το Κυπριακό, άλλο είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις».
Για τη διάσκεψη του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα
«Είναι σημαντικό να συζητούμε διάφορα ζητήματα τα οποία απασχολούν και την Ευρώπη και την περιοχή μας. Τουλάχιστον σε ότι αφορά εμάς στο ΑΚΕΛ, όλα αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να συζητούνται πάνω στην αναζήτηση των αιτιών για να μπορείς να δεις και τα αιτιατά».
Όπως επισημαίνει «στην Ευρώπη υπάρχει μια κατάσταση που απομακρύνει πολλούς πολίτες από την πολιτική. Ο νεοφιλελευθερισμός έχει διευρύνει τις ανισότητες. Υπάρχουν σοβαρά δημοκρατικά ελλείμματα, τα οποία επίσης απομακρύνουν τους πολίτες. Πολλοί από αυτούς τους πολίτες δεν πιστεύουν στην όποια προοπτική επίλυσης των προβλημάτων και αυτό δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο, θα έλεγα και ένα εκρηκτικό μείγμα από το οποίο αλιεύει η ακροδεξιά».
Και υπογραμμίζει ότι «οι κυρίαρχες ελίτ στην Ευρώπη που προέρχονται από την δεξιά δεν έχουν σε τίποτα όταν νιώθουν ότι απειλείται η δική τους εξουσία, να συνεργάζονται με την ακροδεξιά σε κυβερνητικό επίπεδο και να θυμίζει δεξιά ότι πάντοτε είχε ως εφεδρεία την ακροδεξιά».
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις