Η ώρα της κάλπης πλησιάζει στη Γαλλία, στις πιο πολωμένες εκλογές στη σύγχρονη ιστορία της. Τα αποτελέσματα της Κυριακής είναι μόνο ένας σταθμός αυτής της διαδικασίας που εκλογικά θα ολοκληρωθεί την επόμενη εβδομάδα στον δεύτερο γύρο, αλλά πολιτικά η πόλωση και η αστάθεια θα συνεχίσουν να καθορίζουν το κλίμα στη δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη της ΕΕ.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις η ψαλίδα μεταξύ της ακροδεξιάς (Εθνική Συσπείρωση) και της αριστεράς (Νέο Λαϊκό Μέτωπο) ανοίγει, με το κόμμα της Λεπέν να «τσιμπάει» παραπάνω μονάδες από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

Δημοσκοπήσεις

Το κόμμα του Μακρόν ακολουθεί σταθερά τρίτο αν και με ανεβασμένα ποσοστά σε σχέση με την πανωλεθρία του Ιουνίου. Ο Γάλλος πρόεδρος που πήρε την απόφαση για πρόωρες βουλευτικές εκλογές μετά την ήττα του στις κάλπες των ευρωεκλογών, έχει επιδοθεί σε μία προεκλογική εκστρατεία που χρησιμοποιεί τη θεωρία των δύο άκρων, και τις απειλές για οικονομική κατάρρευση – μέχρι και για εμφύλιο – εάν το «κέντρο» χάσει την εξουσία.

Πολλοί είναι αυτοί που κατηγορούν τον Μακρόν ότι ουσιαστικά διευκόλυνε τους ακροδεξιούς της Λεπεν προκηρύσσοντας εκλογές σε μία ευνοϊκή για τους ίδιους συγκυρία – μετά την πρωτιά στις ευρωεκλογές – και διαπιστώνουν ότι ο Γάλλος πρόεδρος έπεσε στην παγίδα που ο ίδιος έστησε, καθώς προσπάθησε για ακόμα μία φορά να «εκβιάσει» με την άνοδο της ακροδεξιάς προβάλλοντας τον εαυτό του σαν εναλλακτική.

Το τι θα στηρίξει ο τρίτος και ο τέταρτος θα είναι αποφασιστικής σημασίας. Όχι μόνο για το ποιος θα βγει τελικά νικητής αλλά και για το ποιες θα είναι οι συμμαχίες της επόμενης μέρας

Η απόφαση όμως της Αριστεράς και των Σοσιαλιστών να ενωθούν στο «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» ήταν καθοριστική για να γίνει αυτός ο νέος σχηματισμός ο πόλος που διεκδικεί να συσπειρώσει απέναντι στη Λεπέν.

Στον παλμό των εκλογών

Οι εξελίξεις στη Γαλλία είναι ραγδαίες και ο πολιτικός χρόνος συμπυκνωμένος. Ο Αουρελιέν, περιβαλλοντικός ακτιβιστής, μοιράζει κάθε μέρα φυλλάδια του Λαϊκού Μετώπου. Όπως λέει στη Liberation αν και η προεκλογική εκστρατεία δεν έχει διαρκέσει ούτε μήνα, του φαίνεται πως είναι ατελείωτη.

Στους δρόμους και τις γειτονιές της Γαλλίας το κλίμα είναι πολιτικό. Οι άνθρωποι μιλούν, αγωνιούν, ελπίζουν, απογοητεύονται και συγκρούονται.

Αντιφασιστικές διαδηλώσεις ξέσπασαν από την πρώτη στιγμή που έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα και συνεχίζονται καθημερινά εδώ και εβδομάδες, επιταχύνοντας τις πολιτικές εξελίξεις στον χώρο της Αριστεράς. Οι οπαδοί της ακροδεξιάς από την άλλη, δεν ντρέπονται πια να ομολογήσουν τι στηρίζουν ανοιχτά, αν και δεν έχουν γίνει μαζικές οργανωμένες κινητοποιήσεις.

Οι ακροδεξιοί πια δεν ντρέπονται

Ο Béné γεννήθηκε στο Μονπελιέ και οι γονείς του στην Αλγερία. Έχει διπλή υπηκοότητα. Εργάζεται ως οδοκαθαριστής. Μαζεύει τους κάδους και τους αδειάζει στο απορριμματοφόρο.

Ο ίδιος περιγράφει στη Liberation:  «Στο κάτω μέρος μιας πολυκατοικίας, πλησίαζα σε ένα σημείο για να μαζέψω τους κάδους. Αλλά ένα σκούτερ που βρισκόταν στο έδαφος στο δρόμο μου ήταν εμπόδιο», εξηγεί. Το σήκωσα για να το μετακινήσω, όταν ένας τεράστιος τύπος όρμησε έξω από το κτίριο φωνάζοντας μου. Ήταν πεπεισμένος ότι έκλεβα το σκούτερ του. Ο Béné δέχτηκε γροθιά στο πρόσωπο. Έπεσε. Έσπασε το χέρι του. Ο «τεράστιος τύπος» αποκάλεσε τον Béné «Άραβα» λίγο πριν τον γρονθοκοπήσει.

Η πολιτική των κυβερνήσεων ενίσχυσε την ακροδεξιά

Εδώ και πάνω από 20 χρόνια η ακροδεξιά στη Γαλλία προσπαθεί να βγει μπροστά. Από τον Σιράκ μέχρι τον Μακρόν, το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα της Γαλλίας εμφανίστηκε πολλές φορές ως ανάχωμα στη φασιστική απειλή, αλλά οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν φούσκωσαν τα πανιά της Λεπέν όλα αυτά τα χρόνια.

Η εξέγερση της νεολαίας των προαστίων πριν από λίγους μήνες ήρθε να υπογραμμίσει ξανά ότι για το γαλλικό κράτος οι πολίτες με αραβική, αφρικανική ή μουσουλμανική καταγωγή αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας που είναι καταδικασμένοι να ζουν στη φτώχεια σε καθεστώς διακρίσεων και αντιμέτωποι με την αστυνομική αυθαιρεσία.

Η ρητορική και τα κατασταλτικά μέτρα κατά των μεταναστών και των μουσουλμάνων από τις γαλλικές κυβερνήσεις νομιμοποίησαν τη φασιστική ρητορική και πρακτική της Ακροδεξιάς που πλέον διεκδικεί την κυβέρνηση.

Τα διλήμματα του δεύτερου γύρου

Τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής είναι μία πρώτη κρίσιμη σύγκρουση σε μια διαδικασία που έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της. Η πραγματική μάχη θα δοθεί στον δεύτερο γύρο που θα κρίνει την επόμενη μέρα στη Γαλλία. Κρίσιμη θα είναι επίσης η στάση του Μακρόν και της Δεξιάς στον δεύτερο γύρο.

Εάν οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιωθούν, το Λαϊκό Μέτωπο θα περάσει στον δεύτερο γύρο κόντρα στην ακροδεξιά στις περισσότερες τουλάχιστον περιφέρειες. Ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής είναι πιθανόν να υπάρχει και τρίτος υποψήφιος (από το κόμμα του Μακρόν) στον δεύτερο γύρο.

Σύμφωνα με το εκλογικό σύστημα κάθε υποψήφιος που λαμβάνει το 12,5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων περνάει στον δεύτερο γύρο, αν και η παράδοση θέλει τον τρίτο να αποσύρεται.

Η στάση που θα κρατήσει το κόμμα του Μακρόν αλλά και της δεξιάς στον δεύτερο γύρο θα είναι αποφασιστικής σημασίας. Όχι μόνο για το ποιος θα βγει τελικά νικητής αλλά και για το ποιες θα είναι οι συμμαχίες της επόμενης μέρας σε ένα ούτως ή άλλως εύθραυστο τοπίο.

Θεωρία των δύο άκρων, μέτωπο κατά της Ακροδεξιάς ή στήριξή της στη λογική ότι η Λεπέν «μπορεί να εξημερωθεί»;

Αναλόγως βέβαια θα κριθεί και η στάση του Λαϊκού Μετώπου και η αντίδρασή του σε φιλικές ή εχθρικές κινήσεις από τον Μακρόν.

Διλήμματα που δεν φαίνεται να έχουν απάντηση πριν τουλάχιστον από τα αποτελέσματα της Κυριακής.

Headlines