Βρετανία: Μπορεί μια νίκη των Εργατικών να λιώσει τον πάγο με την ΕΕ;

Η συμμετοχή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έγινε θέμα ξαφνικά. Ήταν ανέκαθεν. Για την ακρίβεια από τη στιγμή της ένταξής της, το 1973 δεν σταμάτησε να συζητείται στη χώρα το Brexit με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Πριν από τις γενικές εκλογές του 2015, ο τότε πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον είχε δεσμευθεί πως εάν εκλεγεί θα διεξήγε δημοψήφισμα με ζητούμενο την παραμονή ή όχι του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ.

Ο Κάμερον επανεξελέγη με απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Ακολούθησε μια διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες για ευνοϊκότερους όρους παραμονής της χώρας του και στις 23 Ιουνίου του 2016 διεξήχθη το μνημειώδες δημοψήφισμα που η ιστορία μένει ακόμη να γράψει πόσο καθοριστικό θα αποβεί για την πορεία της Μ. Βρετανίας σε πολλά επίπεδα, πρωτίστως στο οικονομικό. Η περίοδος εκείνη δίχασε φίλους, οικογένειες, τη χώρα ολόκληρη.

Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από όταν η βούληση του 52% των βρετανών ψηφοφόρων –με μια αποχή κοντά στο 30%- σφράγισε την ιστορία της χώρας, με το αποτέλεσμα  υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ και οι σχέσεις εκατέρωθεν «ψυχράνθηκαν».

Τι θα ψήφιζαν σήμερα;

Από τότε μέχρι σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι. Διαδικασίες επί διαδικασιών, αλλαγές νομοθεσίας, εκλογικές αναμετρήσεις και μια πανδημία που έριξε ακόμη περισσότερο φως σε αρνητικές πτυχές της αποχώρησης.

Πολλές δημόσιες συζητήσεις έχουν γίνει, ακόμα περισσότερα έχουν γραφτεί, ενώ οι δημοσκοπήσεις υποδηλώνουν ότι εάν οι Βρετανοί καλούνταν να απαντήσουν στο ίδιο ερώτημα σήμερα, η έκβαση είναι πιθανόν να ήταν διαφορετική, καθώς όλο και περισσότεροι φαίνεται πως αμφισβητούν εάν τελικά η ζωή έξω από την ΕΕ είναι πραγματικά καλύτερη.

Οι Εργατικοί

Το κόμμα των Εργατικών, που έχει ισχυρό προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις για τις εθνικές εκλογές της 4ης Ιουλίου, αντιτάχθηκε στο Brexit, αλλά δεσμεύτηκε ότι «θα σεβαστεί τη βούληση του βρετανικού λαού».

Σε σχέση με αυτό, αναλυτές προβλέπουν ότι εφόσον οι Εργατικοί εκλεγούν, υπάρχουν πολλές πιθανότητες οι σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Ηνωμένου Βασιλείου να αναθερμανθούν, γράφει το CNBC.

Από την πλευρά τους, οι Εργατικοί βαδίζουν προσεκτικά γύρω από το ακανθώδες θέμα του Brexit και κάθε μετεκλογική σχέση με την ΕΕ, προσπαθώντας να κρατήσουν ισορροπίες ενόψει των εκλογών.

Διακηρύσσουν ότι δεν θα επιχειρήσουν να επανενταχθούν στην ενιαία αγορά ή στην τελωνειακή ένωση, αλλά δεν κρύβουν ότι θα επιδιώξουν να βελτιώσουν τις σχέσεις με τις Βρυξέλλες.

Κάνουν λόγο για μείωση των εμπορικών περιορισμών και μια νέα συμφωνία με στόχο τη χαλάρωση των ελέγχων και των απαιτούμενων πιστοποιητικών όσον αφορά τα αγροδιατροφικά προϊόντα. Υπόσχονται, επίσης, να μειώσουν τα εμπόδια για τους περιοδεύοντες καλλιτέχνες και να εξασφαλίσουν μια συμφωνία αμοιβαίας αναγνώρισης για τα επαγγελματικά προσόντα με στόχο «το άνοιγμα των αγορών για τους εξαγωγείς υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου».

Οι δημοσκοπήσεις υποδεικνύουν σταθερά μια θριαμβευτική νίκη για την παράταξη των Εργατικών έναντι των Συντηρητικών του πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ.

Σκληρό πόκερ

Ενώ το Εργατικό Κόμμα θα προσπαθήσει να βελτιώσει τις σχέσεις με την ΕΕ εάν κερδίσει τις εκλογές, οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι Βρυξέλλες δεν θα… «πέσουν με τα μούτρα» για να κάνουν καλύτερη τη ζωή των βρετανών. Άλλωστε, το διευθυντήριο της ΕΕ διαμηνύει με κάθε ευκαιρία διαχρονικά ότι η Βρετανία δεν μπορεί να διαλέγει και να κρατάει τα προνόμια που είχε πριν την αποχώρησή της.

«Θα έχουμε μια κυβέρνηση που θα επιδιώξει να αλλάξει τη σχέση [με την ΕΕ], το αν θα πετύχει είναι άλλο θέμα», δήλωσε στο CNBC ο εμπειρογνώμονας στις δημοσκοπήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, Τζον Κέρτις.

«Αυτό που θέλουν να κάνουν είναι να αμβλύνουν τη σχέση, παραμένοντας εκτός των θεσμικών οργάνων και το ερώτημα είναι σε ποιον βαθμό η ΕΕ θα θεωρήσει ότι ενδιαφέρεται να ασχοληθεί, είτε γιατί έχει άλλες “καυτές πατάτες” να αντιμετωπίσει είτε γιατί μπορεί να επικρατήσει η λογική απέναντι στους Βρετανούς “όπως έστρωσες κοιμάσαι”».

Ο Ματ Μπιτς, διευθυντής του Κέντρου για τη Βρετανική Πολιτική στο Πανεπιστήμιο του Χαλ, είπε από την πλευρά του στο CNBC ότι είναι πεπεισμένος πως ο Κιρ Στάρμερ θα επιδιώξει κάτι περισσότερο από μια προσέγγιση με την ΕΕ, κάτι που, κατά τον ίδιο, θα ήταν περιφρόνηση της δημοκρατικής ψήφου για αποχώρηση από την ένωση.

Πηγή: ΟΤ