Μαζεύουμε τις ακαθαρσίες του σκύλου μας και τού μαθαίνουμε να ουρεί σε χώρους που δεν είναι ιδιωτικοί. Έτσι ώστε να… βάλουμε τα γυαλιά σε όσους βλέπουν τον σκύλο «με μισό μάτι».

Ο μόνος που δεν ευθύνεται για αυτό, είναι ο σκύλος. Η δική μας αδιαφορία έχει ως αποτέλεσμα να εξοργίζει τους συνανθρώπους μας. Αυτό θέλουμε;

Σεβόμαστε τους συμπολίτες μας και διατηρούμε την πόλη μας καθαρή.

Πάντα συνοδεύουμε τον σκύλο μας με λουρί, είμαστε συνεπείς στο μάζεμα των ακαθαρσιών και φροντίζουμε για την εκπαίδευσή του

Μπορούμε με ένα μπουκάλι νερού να αραιώνουμε ή να απομακρύνουμε τα ούρα του σκύλου μας

«Τα τελευταία χρόνια η παρουσία δεσποζόμενων σκύλων στους δρόμους της πόλης έχει αυξηθεί κατά κόρον. Η καθημερινή βόλτα του τετράποδου φίλου μας έχει μπει για τα καλά στο πρόγραμμά μας. Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουμε και τις υποχρεώσεις που έχουμε κατά τη διάρκεια του περιπάτου», επισημαίνει ο εκπαιδευτής σκύλων, Μιχάλης Διαμαντάρας.

Τονίζει ότι πάντα συνοδεύουμε τον σκύλο μας με λουρί, είμαστε συνεπείς στο μάζεμα των ακαθαρσιών και φροντίζουμε για την εκπαίδευσή του.

«Δυστυχώς, υπάρχουν ιδιοκτήτες σκύλων που, πολλές φορές, δεν μαζεύουν τις ακαθαρσίες τους, ή τους αφήνουν να ουρούν ανεξέλεγκτα, όπου εκείνοι θέλουν.

Και είναι κρίμα, η ανάγκη του χνουδωτού μας φίλου να γίνεται αιτία διαξιφισμών με τους περαστικούς», αναφέρει ο κ. Διαμαντάρας.

Τα σημεία που προτιμά να ουρεί ο σκύλος

Οι σκύλοι, ειδικά οι ενήλικες αρσενικοί, όπως εξηγεί ο κ. Διαμαντάρας, κατουρούν με σηκωμένο πόδι σε οποιοδήποτε κάθετο αντικείμενο συναντήσουν στη βόλτα τους.

Αγαπημένα τους σημεία, οι κολόνες, οι ζαρντινιέρες και τα δέντρα. Ίσως, το πιο λατρεμένο τους να είναι τα λάστιχα/ζάντες των αυτοκινήτων και των μηχανών.

Ένας δυναμικός και κυριαρχικός αρσενικός θα κατουρήσει και μια και δύο φορές στο ίδιο σημείο. Σηκώνοντας επιδεικτικά το πόδι του, αφήνοντας τα δικά του σημάδια στο ζαντολάστιχο του γείτονά μας.

«Η φυσική του ανάγκη δεν είναι μόνο η ανακούφιση της κύστης του, αλλά και μία επίδειξη ισχύος και κυριαρχίας στην περιοχή. Αφού πρώτα «διαβάσει» τα ούρα των προηγούμενων περαστικών σκύλων, πρέπει άμεσα να τα σκεπάσει με τη δική του μυρωδιά. Στέλνοντας μηνύματα στους επόμενους διερχόμενους σκύλους της πόλης.

Πολλές φορές, μάλιστα, μετά την επικοινωνία του αυτή, ξεσπά σε ένα έντονο ξύσιμο του εδάφους, μουγκρίζοντας. Όχι, βέβαια, για να καλύψει τις μυρωδιές του, αλλά για να αφήσει περισσότερα ίχνη σε μεγαλύτερο χώρο», διευκρινίζει ο κ. Διαμαντάρας.

Αναφέρει ότι οι σκύλοι, ιδίως της πόλης, «αγαπούν» τα ελαστικά των αυτοκινήτων/μηχανών. Και ο λόγος είναι απλός: οι ρόδες τους είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα κάθετα σημεία που συναντούν στην καθημερινή τους βόλτα.

Επισημαίνει ότι ένας λιγότερο πειθαρχημένος σκύλος θα μπορούσε να ουρεί ακόμη και μέσα στο σπίτι του, αφήνοντας σημάδια στις κουρτίνες και στα πόδια των επίπλων.

Ένα άλλο αγαπημένο κατοικίδιο της πόλης, η γάτα, για την ακρίβεια ο γάτος, κάνει σχεδόν το ίδιο. Με τη διαφορά ότι δεν συνοδεύεται από κάποιον άνθρωπο.

Σε ποια μέρη είναι καλύτερα να ουρεί ο σκύλο μας για να κατευνάσουμε τα πνεύματα με τους περαστικούς

«Εμείς, ως καλά εκπαιδευμένοι κηδεμόνες, θα πρέπει να καθοδηγούμε τον τετράποδο φίλο μας για το πού θα κατουρήσει.
Σε έναν σκύλο που ακολουθεί εντολές, τού αποσπάμε την προσοχή από τις μυρωδιές που με μαθηματική ακρίβεια θα ουρούσε», αναφέρει ο κ. Διαμαντάρας.

Υπάρχουν χώροι και αντικείμενα, όπως λέει ο εκπαιδευτής, ακόμη και σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή, όπου ο τετράποδος φίλος μας μπορεί να ανακουφιστεί, χωρίς να ενοχλεί. Όπως οικόπεδα, κάδοι απορριμμάτων, ακατοίκητα σπίτια, πάρκα.

Εννοείται ότι είμαστε συνεπείς στο μάζεμα των κοπράνων και μπορούμε με ένα μπουκάλι νερού να αραιώνουμε ή να απομακρύνουμε τα ούρα του.

Καταλήγοντας, ο κ. Διαμαντάρας, επισημαίνει: «Οι σκύλοι, ειδικά αυτοί των μεγάλων πόλεων, έχουν ανάγκη για καθημερινή βόλτα. Η βόλτα τους δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να τους κάνει αντιπαθείς για την υπόλοιπη κοινωνία».

Ο εκπαιδευτής σκύλων, Μιχάλης Διαμαντάρας

*Ο κ. Μιχάλης Διαμαντάρας ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως συνοδός στρατιωτικών σκύλων στην Πολεμική Αεροπορία το 1990, όπου και υπηρέτησε επί 10 χρόνια.

Από το 2000 ασκεί το επάγγελμα του εκπαιδευτή σκύλων και όπως λέει: «έχω εκπαιδεύσει σκύλους, σχεδόν όλων των φυλών, λαμβάνοντας πάντα υπ΄όψιν τόσο τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες του σκύλου όσο και τις ανάγκες του κηδεμόνα του.

Στόχος μου είναι με την προεκπαίδευση, την κοινωνικοποίηση, τη βασική υπακοή, αλλά και τη επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων, να διαμορφωθεί η συμπεριφορά του σκύλου, έτσι ώστε να τον βοηθήσουμε να κατανοήσει τη θέση του μέσα στην οικογένεια.

Έτσι, με ήρεμο και κυρίως με μεθοδευμένο τρόπο, θα δημιουργηθεί μια σχέση υπακοής, σεβασμού και αγάπης».

Είναι μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Σκύλων.