Ο σκύλος δεν σας ακούει – Μήπως συνηθίζετε να τον ξεγελάτε;

Ο σκύλος είναι ικανός να μάθει δεκάδες λέξεις και, κάθε φορά που τις ακούει, να κατανοεί τι του ζητάμε. Και να το κάνει χωρίς δεύτερη κουβέντα, εφόσον είμαστε και εμείς συνεπείς κατά την εκπαίδευσή του.

Επίσης, ο σκύλος σταματά να είναι πρόθυμος και συνεργάσιμος, όταν αρχίζουμε να τον ξεγελάμε. Να του υποσχόμαστε κάτι ευχάριστο, προκειμένου να κερδίσουμε την προσοχή του, και να μην το πραγματοποιούμε.

Όσο κι αν βιαζόμαστε, όσο και αν ο χρόνος μας είναι λίγος, πρέπει να είμαστε πάντα συνεπείς με τον σκύλο μας

Όταν ξεγελάμε τον σκύλο μας, χάνουμε την εμπιστοσύνη του

«Δυστυχώς, οι συνθήκες της καθημερινότητας μας δεν μας αφήνουν πάντα να είμαστε συνεπείς και υπομονετικοί στον τρόπο που χειριζόμαστε τον σκύλο μας.

Το άγχος μας, ο χρόνος που «τρέχει», τα τηλέφωνα που χτυπούν, μας κάνουν να απευθυνόμαστε στον σκύλο μας με τρόπο πονηρό, προσπαθώντας να τον ξεγελάσουμε», αναφέρει ο εκπαιδευτής σκύλων, Μιχάλης Διαμαντάρας.

Βέβαια, ο σκύλος ως μέλος της οικογένειας μας, όπως επισημαίνει, είναι ο αγαπημένος μας συνοδός στις περισσότερες από τις δραστηριότητες της καθημερινότητάς μας.

Ένας καλός κηδεμόνας θα προσπαθήσει να συνδυάσει τις επισκέψεις σε φίλους και σε πάρκα, αλλά και τα ψώνια, με τη βόλτα του αγαπημένου τετράποδου φίλου του.

Στις δραστηριότητες αυτές, όπως λέει ο κ. Διαμαντάρας, ο σκύλος μας άλλες φορές είναι υπάκουος, και άλλες λιγότερο συνεργάσιμος. Αλλά και από την πλευρά μας, κάποιες στιγμές έχουμε περισσότερο χρόνο να του διαθέσουμε για την άσκησή του, και άλλες όχι.

Κάποιες φορές έχουμε τη διάθεση να είμαστε σωστοί απέναντί του, αλλά υπάρχουν και εκείνες οι μέρες που δεν την έχουμε.

Σε όλους μας έχει συμβεί, το άγχος της καθημερινότητας να μας κυριεύει και να το μεταδίδουμε στους γύρω μας. Βέβαια, και στο τετράποδό μας.

Η συνέπεια, «κλειδί» στη σχέση με τον σκύλο μας

«Αν κάποιος με ρωτήσει ποια είναι η λέξη που αντιπροσωπεύει την εκπαίδευση του σκύλου, θα του έλεγα η συνέπεια.

Συνέπεια στις εντολές, στην επιβράβευση, στις διορθώσεις. Βέβαια, η συνέπεια συνοδεύεται από υπομονή και επιμονή.

Άλλωστε, ο σκύλος μας διδάσκει να διαθέτουμε υπομονή και επιμονή όταν τον εκπαιδεύουμε», επισημαίνει ο κ. Διαμαντάρας.

Η ενέργεια να ξεγελάμε τον σκύλο μας έχει αρνητικό αντίκτυπο στη σχέση μας

Όταν, λοιπόν, δεν έχουμε τον χρόνο να ασχοληθούμε ουσιαστικά με τον σκύλο μας, δεν είναι σωστό να μπαίνουμε στη διαδικασία να τον ξεγελάμε. Γιατί θα κλονίσουμε τη σχέση μας.

«Πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί στο πάρκο, και επειδή ο χρόνος στενεύει, προσπαθούμε να έρθει σε εμάς ο σκύλος μας και το καταφέρνουμε με πολύ κόπο; Και πόσες φορές δεν φωνάξαμε τον σκύλο μας να έρθει μέσα όταν ήταν στο μπαλκόνι, και εκείνος μας αγνόησε;

Δυστυχώς, στις άμεσες καταστάσεις υποσχεθήκαμε πράγματα αγαπημένα στον σκύλο μας, αλλά δεν του τα δώσαμε», επισημαίνει ο κ. Διαμαντάρας.

Εξηγεί ότι του βάλαμε λουρί, λέγοντας βόλτα, και εμείς τον πήγαμε να τον κάνουμε μπάνιο. Του είπαμε πάρκο, και επισκεφτήκαμε τον κτηνίατρο. Του είπαμε φαγητό, και εμείς του δώσαμε το φάρμακό του. Του είπαμε μπισκότο, αλλά ξεχάσαμε να το πάρουμε μαζί μας στη βόλτα.

«Αυτός ο σκύλος σε λίγο δεν θα μας εμπιστεύεται. Δεν θα έχουν οι λέξεις αυτές την ίδια αξία. Γιατί, απλά, δεν είμαστε ειλικρινείς. Τον προδώσαμε. Και τις λέξεις τις κάψαμε, όπως λέμε οι εκπαιδευτές», τονίζει ο κ. Διαμαντάρας.

Τον ξεγελάσαμε μια φορά, μπορεί και δύο, αλλά την τρίτη τον εκπαιδεύσαμε, άθελά μας, να μην μας υπακούει.

Μπορεί να το κάναμε για να συνεργάζεται γρήγορα και σε όλες τις στιγμές, αλλά καταφέραμε το ακριβώς αντίθετο. Προσπαθήσαμε να τον ξεγελάσουμε, αλλά, πλέον, γνωρίζει καλά την πρόθεσή μας.

Συμβουλή

Εν κατακλείδι, ο κ. Διαμαντάρας τονίζει: «Όσο κι αν βιαζόμαστε, όσο και αν ο χρόνος μας είναι λίγος, πρέπει να είμαστε πάντα συνεπείς. Και να τηρούμε πάντα τις υποσχέσεις μας. Να μη χρησιμοποιούμε λέξεις και εντολές που με κόπο μάθαμε στον σκύλο μας, για να τον ξεγελάσουμε. Γιατί πολύ σύντομα και πολύ εύκολα, θα πάψουν να έχουν αξία γι΄αυτόν».

Ο εκπαιδευτής σκύλων, Μιχάλης Διαμαντάρας

● Ο κύριος Μιχάλης Διαμαντάρας ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως συνοδός στρατιωτικών σκύλων στην Πολεμική Αεροπορία το 1990, όπου και υπηρέτησε επί 10 χρόνια.

Από το 2000 ασκεί το επάγγελμα του εκπαιδευτή σκύλων και όπως λέει: «έχω εκπαιδεύσει σκύλους, σχεδόν όλων των φυλών, λαμβάνοντας πάντα υπ΄όψιν τόσο τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες του σκύλου όσο και τις ανάγκες του κηδεμόνα του.

Στόχος μου είναι με την προεκπαίδευση, την κοινωνικοποίηση, τη βασική υπακοή, αλλά και τη επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων, να διαμορφωθεί η συμπεριφορά του σκύλου, έτσι ώστε να τον βοηθήσουμε να κατανοήσει τη θέση του μέσα στην οικογένεια.

Έτσι, με ήρεμο και κυρίως με μεθοδευμένο τρόπο, θα δημιουργηθεί μια σχέση υπακοής, σεβασμού και αγάπης».

Είναι μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Σκύλων.