Στις σκέψεις του για τις μεγάλες αλλαγές στην εσωτερική δομή του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ που θέτει προς συζήτηση και διαβούλευση αναφέρθηκε ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Στέφανος Κασσελάκης κατά την ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή, που διεξάγεται το πρωί του Σαββάτου σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών.

Ο Στέφανος Κασσελάκης ανέφερε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δεν πέτυχε το επιθυμητό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές και απλά διατήρησε τη δεσπόζουσα θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μίλησε για την οικονομική κατάσταση του κόμματος, ενώ σημείωσε ότι έκανε και ο ίδιος λάθη.

Έβαλλε επίσης κατά των εσωκομματικών αντιπάλων του λέγοντας πως «στη δική μου «βάρδια» στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που δεν την έκλεψα με πραξικόπημα, αλλά μου την έδωσε ο λαός στην κάλπη, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η εποχή της υποκρισίας έλαβε τέλος».

Ζήτησε επίσης όλοι να κοιτάζουν προς την ίδια κατεύθυνση. «Σε αυτό είμαι κάθετος: δεν θα επιτρέψω σε κανέναν – όποιος κι αν είναι – να βλάψει το κόμμα μας. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν οποιαδήποτε προσπάθεια ρευστοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ», υπογράμμισε.

Ακολούθως αναφέρθηκε στις αλλαγές που θέτει προς συζήτηση, τονίζοντας πως «είναι δεκάδες οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν, αλλά θα σταθώ μόνο σε κάποιες που θα αποτελέσουν έναυσμα σκέψης για την Επιτροπή».

Οι αλλαγές στο καταστατικό θα πρέπει να είναι, όπως είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, οι εξής:

«Να περιορίσουμε τη γραφειοκρατία και να ενισχύσουμε τη διαφάνεια.

Να εφαρμόσουμε διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας.

Να εξοικονομήσουμε οικονομικά κόστη.

Να απλοποιήσουμε τη δομή του κόμματος.

Να αξιοποιήσουμε τη γνώση και την προσφορά κάθε μέλους.

Προς αυτή την κατεύθυνση, εισφέρω ήδη από σήμερα και από αυτό το βήμα τις ιδέες προς συζήτηση και επεξεργασία:

Να ενεργοποιήσουμε τις Δημοτικές Επιτροπές Μελών, καταργώντας τις ΟΜ, οι οποίες θα είναι κατά κύριο λόγο Ψηφιακές Συνελεύσεις Μελών, επιφορτισμένες με:

τη Διαβούλευση Θέσεων & Προγράμματος.

τα Εσωτερικά Δημοψηφίσματα και

τις Προκριματικές Εκλογές.

Να καταργήσουμε τις Νομαρχιακές Επιτροπές, ενεργοποιώντας τις Περιφερειακές Επιτροπές Μελών.

Να αντικαταστήσουμε την Κεντρική Επιτροπή με το Εθνικό Συμβούλιο Μελών (ΕΣ.ΥΜ.), το οποίο θα αποτελείται από 201 μέλη (στα οποία θα μετέχουν ex officio 20 Συντονιστές & 20 Αναπληρωτές Συντονιστές των Περιφερειακών Επιτροπών Μελών). Το όργανο αυτό:

Θα συνεδριάζει 2 φορές το χρόνο (Ιανουάριο και Ιούλιο) όπου και θα καταρτίζει και επισκοπεί το ετήσιο πλάνο δράσης του κόμματος. Ειδικότερα:

Ιανουάριος: Ετήσιο Πλάνο Δράσης (Action Plan).

Ιούλιος: Εκτίμηση του βαθμού υλοποίησης του πλάνου δράσης και ανάλογα με την πολιτική συγκυρία, θα λαμβάνει σχετικές αποφάσεις.

Θα εκλέγει τον/την Γραμματέα, τον/την Συντονιστή/τρια Οργανωτικού και την Οργανωτική Επιτροπή του κόμματος.

Θα εκλέγει το Πολιτικό Συμβούλιο Μελών.

Θα εκλέγει τους Συντονιστές & Αναπληρωτές Συντονιστές των Τμημάτων.

Στη θέση της Πολιτικής Γραμματείας, προτείνω το Πολιτικό Συμβούλιο Μελών, το οποίο θα αποτελείται από 21 Μέλη:

τον Πρόεδρο, τον Γραμματέα και τον Συντονιστή Οργανωτικού του κόμματος, τον Επικεφαλής της Κ.Ο (σε περίπτωση που ο Πρόεδρος δεν είναι βουλευτής), τον Γραμματέα και τον Διευθυντή της Κ.Ο.

Θα συμπληρώνεται με την εκ περιτροπής ετήσια συμμετοχή κατά 50% των βουλευτών της ΚΟ και κατά 50% των συντονιστών των Τμημάτων

Τέλος, προτείνω την Εθνική Συνέλευση Μελών (Τακτικό Συνέδριο), που θα συγκαλείται κάθε 3 χρόνια και στην οποία θα μετέχουν ως σύνεδροι σε ποσοστό 10% και μέλη του κόμματος κατόπιν κλήρωσης».

Κλείνοντας για τις αλλαγές τόνισε πως «αυτά πρέπει να συζητήσουμε. Σε αυτά πρέπει να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε από τώρα μέχρι το Καταστατικό μας Συνέδριο, το οποίο προτείνω να γίνει το πρώτο σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου.  Ωστόσο, μόνο μέσα από Καταστατικό Συνέδριο μπορούν να εγκριθούν αλλαγές στο ισχύον καταστικό, και όχι μέσω δημοψηφισμάτων, βάσει του άρθρου 53. Αλλιώς θα ήμουν ο πρώτος που θα είχα αξιοποιήσει τέτοια δυνατότητα».

Δείτε την ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη:

Τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ

Μίλησε για τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, παρουσιάζοντας τη μείωση των εσόδων του κόμματος. «Εκλογές χωρίς χρήματα σημαίνει εκλογές με μικρότερες πιθανότητες επιτυχίας. Ειδικά απέναντι σε μια συγκριτικά ακόμα πιο ισχυρή δεξιά προπαγάνδα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αντιμετωπίζει τώρα τους κραδασμούς του 17,8% που μείωσαν στο μισό τα έσοδά του από την κρατική επιχορήγηση», είπε.

Υπογράμμισε πως «την τετραετία 2015-2018 με διπλές εθνικές εκλογές και δημοψήφισμα, και συνέδριο, είχαμε κρατική χρηματοδότηση 22,7 εκ. από τα οποία τα 7,4 εκατ. δόθηκαν για την εξόφληση Δανείου. Δηλαδή την τετραετία 15-18 η καθαρή χρηματοδότηση που είχαμε διαθέσιμη ήταν 15,3 εκατ.

Την τετραετία 2019-2022 με διπλές εκλογές εθνικές και ευρωεκλογές, και συνέδριο με εκλογή προέδρου και ΚΕ: Είχαμε κρατική χρηματοδότηση 35 εκατ. από τα οποία τα 4,1 εκατ. δόθηκαν για την ολική εξόφληση του δανείου. Δηλαδή την τετραετία 19-22 η καθαρή χρηματοδότηση που είχαμε διαθέσιμη ήταν 30,9 εκ, διπλάσια δηλαδή από την προηγούμενη τετραετία.

Το 2023 με διπλές εθνικές εκλογές και Αυτοδιοικητικές, και με εσωκομματικές εκλογές, η κρατική χρηματοδότηση που λάβαμε ανήλθε στα 11,5 εκατ.

Για το 2024, η τακτική χρηματοδότηση θα ανέλθει στα 4,5 εκατ.

Και για να έχετε μέτρο σύγκρισης, επειδή όπως έχετε σίγουρα παρακολουθήσει, προσπαθούμε να στηρίξουμε την Αυγή και το Κόκκινο.

Για το 2015, η δαπάνη του ΣΥΡΙΖΑ για τα δύο μέσα ήταν 969,000 ευρώ.

Το 2019, σκαρφάλωσε στα 3,1 εκατ.

Το 2021, στα 3,6 εκατ.

Και φέτος, προβλέπεται να ανέλθει στα 4,1 εκατ».

Επισήμανε πως «όπως καταλαβαίνετε, έχει έρθει η ώρα τα όργανα του κόμματος να πάρουν μεγάλες αποφάσεις για τα ιστορικά αυτά μέσα του κόμματος. Και γι’ αυτό θα συγκαλέσω εκ νέου ξεχωριστή Πολιτική Γραμματεία την ερχόμενη εβδομάδα. Να παρθούν οι αποφάσεις που πρέπει επιτέλους να παρθούν».

«Οι έξι μεγάλες προκλήσεις που χρήζουν πειστικών απαντήσεων»

Ο Στέφανος Κασσελάκης έκανε λόγο επίσης για έξι μεγάλες προκλήσεις που υπάρχουν μπροστά και χρήζουν «άμεσα πειστικές απαντήσεις, ρεαλιστικές προτάσεις και κοστολογημένες λύσεις»

Όπως είπε χαρακτηριστικά:

«Πρώτα από όλα την πλήρη μεταρρύθμιση και θεσμική θωράκιση ενός κράτους δικαίου αντάξιου προηγμένης ευρωπαϊκής χώρας και όχι χώρας έρμαιου παρεών και διαπλεκόμενων συμφερόντων.

Η δεύτερη πρόκληση αφορά στις μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, έτσι ώστε να κατακτήσουμε μίαν Ελλάδα ανταγωνιστική που δεν θα περιορίζεται να ζει με ότι περισσεύει από τους άλλους, αλλά που θα παράγει πλούτο και εγχώρια προστιθέμενη αξία ικανή να φέρει πίσω τα παιδιά μας και να επιτρέψει επιτέλους στην χώρα μας να γεννιούνται πολλά νέα παιδιά.

Και εδώ κάπου έρχεται η τρίτη μεγάλη πρόκληση.

Η τρίτη μεγάλη πρόκληση, συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι η εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου αντιμετώπισης της δημογραφικής κρίσης. Η Ελλάδα δεν λιγοστεύει μόνο οικονομικά επί Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και από ανθρώπους μετά τη χρεοκοπία της.

Γιατί στους 600-700.000 νέους που έφυγαν κατά την περίοδο της κρίσης, πρέπει να προσθέτουμε και τους ανθρώπους που δεν γεννιούνται πια σε αυτή την χώρα.

Το πρόβλημα αυτό απειλεί την υπόσταση της πατρίδας και δεν λύνεται με μια λογική επιδομάτων όταν την ίδια στιγμή δεν υπάρχει μέριμνα του δημοσίου για την ανατροφή των παιδιών, για την πλήρη και δωρεάν εκπαίδευση τους, για την ψυχολογική και κοινωνιολογική στήριξη του θεσμού της οικογένειας. Και σε κάθε περίπτωση δεν λύνεται όταν δυο νέοι άνθρωποι αποφασίσουν να περπατήσουν μαζί την ζωή και οι μισθοί τους επαρκούν μόλις για την επιβίωση, χωρίς καμία προοπτική.

Είμαστε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που καταπονεί σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης γαλέρας την πιο μορφωμένη και την πιο ταλαντούχα γενιά που είχε ποτέ.

Η τέταρτη πρόκληση είναι η περιβαλλοντική πρόκληση. Είμαστε η γενιά που βιώνει τις επιπτώσεις μιας κλιματικής αλλαγής, χωρίς προηγούμενο. Και ζούμε σε έναν κόσμο που επιχειρεί να επιβιώσει από αυτή την κλιματική κρίση, ανεβάζοντας αναπόφευκτα το κόστος ζωής οποιασδήποτε επιλογής και οποιουδήποτε αγαθού. Το συνταρακτικό με την Ελλάδα είναι ότι οι πόροι που θα μπορούσαν να κρατήσουν σε λογικό επίπεδο την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή καταλήγουν στις τσέπες λίγων οικογενειών που έχουν μετατρέψει ακόμη και την ενεργειακή μετάβαση σε αντικείμενο άκρατης κερδοσκοπίας.

Η πέμπτη μεγάλη πρόκληση έχει να κάνει με την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα. Γιατί για εμάς εδώ στην Ελλάδα η ακροδεξιά θα ήταν μια ασήμαντη μειοψηφία, αν, οι κουρασμένοι από τα ψέματα των πολιτικών, πολίτες πήγαιναν να ψηφίσουν, έχοντας την πεποίθηση ότι μια ειλικρινής και σοβαρή κυβέρνηση θα προσπαθήσει πράγματι να αλλάξει τις ζωές τους προς το καλύτερο.

Από το «λεφτά υπάρχουν» και τη χρεοκοπία, μέχρι τα μνημόνια και το δημοψήφισμα, αλλά και μετά την έξοδο από τα μνημόνια που πέτυχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, και κυρίως μετά από τα ψέματα και τις συγκαλύψεις της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, ο μέσος πολίτης της χώρας μας αισθάνεται μια απέραντη κόπωση και διακατέχεται από ένα τεράστιο έλλειμμα εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα.

Αν δεν κάνουμε κάτι για αυτό, τότε θα κυβερνά η αποχή που σημαίνει ότι θα κυβερνούν διεφθαρμένοι, έτοιμοι και πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να διαιωνίσουν τα προνόμιά τους. Χρειαζόμαστε βαθιές νομοθετικές και συνταγματικές τομές προκειμένου να πείσουμε τον πολίτη να πάει ξανά στην κάλπη.

Η έκτη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε είναι η θέση μας στον κόσμο και η προστασία των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Ακούω δύο μέρες τα κανάλια να εξυμνούν τον κ. Σαμαρά για την ομιλία του στην παρουσίαση ενός βιβλίου, ο οποίος ως Υπουργός, όπως σωστά επεσήμανε ο κ. Κοτζιάς, υπέγραφε έγγραφα στα οποία το γειτονικό κράτος αναφερόταν ως Μακεδονία σκέτο».