Politico: «Ο Μακρόν αισθάνεται φυλακισμένος στο Ελιζέ, τα βράδια γυρνάει στους δρόμους του Παρισιού μόνος του»

Την επομένη των κρίσιμων βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, όλοι σχολιάζουν το ανατρεπτικό αποτέλεσμα και την εμφατική νίκη του Νέου Λαϊκού Μετώπου.

Ο συνασπισμός της Αριστεράς διέψευσε τις δημοσκοπήσεις, που ήθελαν την Ακροδεξιά να αναλαμβάνει την εξουσία και έκοψε πρώτος το νήμα. Το Μαζί του Εμανουέλ Μακρόν αναδείχθηκε δεύτερο και τρίτος τερμάτισε ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν.

Το αποτέλεσμα, ωστόσο, οδηγεί τη χώρα σε σοβαρό πολιτικό αδιέξοδο. Η αρμοδιότητα της επιλογής του νέου πρωθυπουργού ανήκει αποκλειστικά στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος σε κάθε περίπτωση λαμβάνει υπόψη του την δυνατότητα της Εθνοσυνέλευσης να απορρίψει τον προτεινόμενο πρωθυπουργό, αν η απόλυτη πλειοψηφία των μελών της υπερψηφίσει πρόταση μομφής σε βάρος του.

Τα βλέμματα όλα στραμμένα στον Μακρόν

Όπως είναι, λοιπόν, αναμενόμενο όλοι τώρα στρέφονται στον Εμανουέλ Μακρόν, στην επιλογή της επόμενης κυβέρνησης αλλά και στο ρίσκο που πήρε διαλύοντας την προηγούμενη Εθνοσυνέλευση.

Σε σημερινό του άρθρο, ο αρχισυντάκτης του Politico σκιαγραφεί το προφίλ του Γάλλου ηγέτη και διηγείται την προσωπική εμπειρία του από το κοινό τους ταξίδι πέρυσι στην Κίνα.

Tο παράδοξο με τον Γάλλο πρόεδρο είναι ότι εμφανίζεται ταυτόχρονα ως παγκόσμιος πολιτικός με μεγάλο όραμα και ως ένα πρόθυμο κουτάβι που αναζητά απεγνωσμένα την αγάπη

Στο άρθρο, με τον τίτλο «Το υπέροχο μυαλό του Μακρόν», ο Τζαμίλ Αντερλίνι χαρακτηρίζει τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας «αντιδημοφιλή» και «μια φιγούρα μοναχική, τραγική, της οποίας η παράξενη προσωπικότητα έχει προκαλέσει χάος και σφαγή στη γαλλική πολιτική».

«“Ο Μακρόν δεν ακούει κανέναν”, μου είπε ένας από τους στενότερους συμβούλους του στο ταξίδι στην Κίνα πέρυσι. Και πραγματικά μισεί να χάνει. “Είναι ο μεγάλος σαγηνευτής, θέλει να αποπλανεί τους πάντες”, είπε ένα άλλο μέλος του περιβάλλοντός του», γράφει χαρακτηριστικά ο Αντερλίνι.

«Ο Μακρόν είναι μια φιγούρα μοναχική», σύμφωνα με τον Τζαμίλ Αντερλίνι του Politico

Σε άλλο σημείο περιγράφει την συμπεριφορά του προέδρου στην περιοδεία στην Κίνα: «Κάθε φορά που το προεδρικό αεροσκάφος ετοιμαζόταν για απογείωση, περπατούσε πάνω-κάτω κατά μήκος του Airbus A330 χαιρετώντας και συνομιλώντας με κάθε μέλος της αντιπροσωπείας του, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού αναμονής και ακόμη και των τριών ταπεινών δημοσιογράφων (συμπεριλαμβανομένου και εμού)».

«“Είναι πολύ ευγενικός, και όσο πιο κοντά του έρχομαι τόσο περισσότερο εντυπωσιάζομαι από αυτόν”, μου είπε ένας από τον στενό του κύκλο. Αλλά “δεν έχει σχεδόν καθόλου φίλους, κανένας από αυτούς δεν είναι μεγαλύτερος σε ηλικία και πιθανότατα το 80% αυτών είναι άνδρες. Περιβάλλεται από συμβούλους, που είναι όλοι τους νεαροί άνδρες και όλοι τους γοητεύονται από αυτόν”», επισημαίνει ο δημοσιογράφος επικαλούμενος μία ακόμα μαρτυρία.

Επίσης, περιγράφει τον Μακρόν ως έναν πολιτικό παγκόσμιου βεληνεκούς με όραμα αλλά και ως ένα κουτάβι απελπισμένο για αγάπη.

Πολιτικός με όραμα και… κουτάβι που αναζητά την αγάπη

Στη συνέχεια, σημειώνει ότι το παράδοξο με τον Γάλλο πρόεδρο είναι ότι εμφανίζεται ταυτόχρονα ως παγκόσμιος πολιτικός με μεγάλο όραμα και ως ένα πρόθυμο κουτάβι που αναζητά απεγνωσμένα την αγάπη.

«Είναι ένας άνθρωπος με διαστρικό εγωισμό, που είναι βαθιά ανασφαλής. Ένας ευγενικός, γοητευτικός και ζεστός άνθρωπος που δεν έχει σχεδόν καθόλου φίλους. Ένας πολιτικός του λιανικού εμπορίου που δεν μπορεί να συνδεθεί ή να συσχετιστεί με το γαλλικό κοινό. Γιατί τον μισούν τόσο πολύ οι άνθρωποι, ιδίως ο «λαός» της Γαλλίας; Όπως λέει ένας από τους ειδικούς συναδέλφους μου, θεωρείται αλαζόνας, ελιτιστής, μη σχετιζόμενος και ξένος για τους Γάλλους», γράφει ο Αντερλίνι.

Στο ίδιο άρθρο, ο δημοσιογράφος περιγράφει και την καθημερινότητα του Μακρόν μέσα από τα μάτια των συνεργατών του και, όπως αποκαλύπτει, ο Γάλλος Πρόεδρος δεν κοιμάται σχεδόν ποτέ, αισθάνεται φυλακισμένος στο Ελιζέ και  περπατά γύρω από την πόλη τη νύχτα μόνος του.