Ο Βασίλης Σπανούλης δεν μπορούσε να πει όχι

Η είδηση που πέρασε στα ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες ανάφερε λιτά: «Ο Μίλτος Τεντόγλου ευγενικά αρνήθηκε να είναι ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στην τελετή έναρξης».

Ναι μπορεί ο Μίλτος να αρνήθηκε, αλλά αυτός που έθεσε πρώτος το βέτο (και έκανε άριστα) ήταν ο Γιώργος Πομάσκι που γνωρίζει για έναν αθλητή «κομπιούτερ» πόσο σημαντικό είναι να μην παρεκλίνει ούτε εκατοστό από την τελική προετοιμασία του για τον πιο μεγάλο στόχο της τετραετίας, ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο.

Δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσει τον Τεντόγλου να μπει σε μια διαδικασία που ναι μεν είναι η ύψιστη τιμή για κάθε αθλητή αλλά θα είχε τρομερή σωματική καταπόνηση πάνω από 5-6 ώρες και αναμονή μέχρι να ολοκληρωθεί η τελετή που θα τον έκανε να χάσει σημαντικό χρόνο από τις προπονήσεις και την αυτοσυγκέντρωσή του.

Ακόμα πιο δύσκολο ήταν το πλάνο για τον άλλο χρυσό ολυμπιονίκη μας στο Τόκιο, τον Στέφανο Ντούσκο που από νωρίς το πρωί του Σαββάτου, δηλαδή λίγες ώρες μετά τη λήξη της τελετής μπαίνει στα προκριματικά της κωπηλασίας.

Συνεπώς το όνομα του Γιάννη Αντετοκούνμπο ήταν δεδομένο ότι θα έπαιζε δυνατά από την πρώτη στιγμή αν και εδώ υπάρχουν αντικειμενικά προβλήματα.

Στις 22.00 το βράδυ του Σαββάτου η Εθνική ομάδα ντεμπουτάρει στο Ολυμπιακό τουρνουά όχι στο Παρίσι αλλά στη Λιλ που απέχει αρκετά χιλιόμετρα από τη γαλλική πρωτεύουσα και μάλιστα σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό παιχνίδι απέναντι στον Καναδά.

Ο Greek Freak θα επιστρέψει μεταμεσονύχτια της Παρασκευής στη Λίλ μετά την τελετή έναρξης όπου θα είναι ο σημαιοφόρος μας, θα έχει λίγες ώρες ύπνου και θα πρέπει να μπει στον αγώνα σαφέστατα έχοντας σημάδια κούρασης.

Είναι βέβαιο ότι η φιλοσοφία του Βασίλη Σπανούλη θα ήταν αντίθετη με το να έχει έναν παίκτη του μέχρι αργά την παραμονή εκτός έστω και αν επρόκειτο για  μια τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.

Όμως εδώ δεν θα μπορούσε να πει όχι προκειμένου ο Γιάννης να ζήσει ένα όνειρο που είχε από παιδί και που του αξίζει πέρα για πέρα και ας είναι λίγο πιο κουρασμένος στον αγώνα της πρεμιέρας.

Παγκοσμίως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι μαζί ίσως με τον Λεμπρόν Τζέιμς που θα είναι στην ομάδα των ΗΠΑ τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι και η προβολή της Ελλάδας (που έτσι και αλλιώς είναι πάντα μεγάλη καθώς η χώρα μας παρελαύνει πρώτη σε κάθε τελετή έναρξης) θα είναι στο μέγιστο βαθμό.

Παράλληλα θα χριστεί σημαιοφόρος (ίσως στη μοναδική ευκαιρία που θα έχει) ένας άνθρωπος που πέρασε τα πάνδεινα στην χώρα μας στο ξεκίνημα της ζωής του ως μετανάστης και που όμως την έχει τιμήσει όσο λίγοι από άκρη σε άκρη στον πλανήτη φορώντας σχεδόν πάντα μετά από κάποιες επιτυχίες την ελληνική σημαία στους ώμους του.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα θυμάται αυτή τη μοναδική στιγμή στην παρέλαση των εθνών στο Σηκουάνα την Παρασκευή 26 Ιουλίου ως μια από τις πιο ξεχωριστές στη ζωή του και θα τον συνοδεύει μέχρι που θα τη διηγείται στα εγγόνια του έχοντας κάνει περήφανους όλους τους Έλληνες και φυσικά τους δικούς του ανθρώπους την οικογένειά του.

Μπορεί να μην είναι χρυσός ολυμπιονίκης, αλλά έχει σίγουρα μια μεγάλη και χρυσή καρδιά, και αν μη τι τι άλλο όπως ποτέ δεν έκλεψε στο παιχνίδι (όπως δήλωσε πρόσφατα) έτσι και τώρα δεν πήρε καταχρηστικά αυτή τη μεγάλη τιμή με τον Βασίλη Σπανούλη να το σέβεται και να του επιτρέπει να ζήσει αυτή τη μαγική στιγμή.