Ο Ben Jennings ήταν 19 ετών όταν ο Ντέιβιντ Κάμερον σχημάτισε την πρώτη του κυβέρνηση, σε συνασπισμό με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, το 2010. «Ήταν επίσης η χρονιά που δημοσιεύτηκε η πρώτη μου γελοιογραφία στον Guardian – είχε μια βινιέτα για νέους σκιτσογράφους εκείνο το καλοκαίρι».

Έτσι, ο Jennings, μοιραία, γελοιογράφησε τη γενιά του. «Προφανώς Snowflake» είναι ο όρος που χρησιμοποιούν τα δεξιά μέσα ενημέρωσης για να περιγράψουν τους millennials που τόσο πολύ χλευάζουν, υπονοώντας ότι η ανικανότητά τους να προχωρήσουν στη ζωή οφείλεται στο ότι τρώνε αβοκάντο στους ασφαλείς χώρους των καφέ και δεν αντιμετωπίζουν την αναξιόπιστη αγορά κατοικίας, τη gig economy και τη λιτότητα. Αυτή η γενιά έχει καρατομηθεί ως ένας woke λαϊκός κακοποιός».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ben Jennings (@bjenningsuk)

Η «άθλια» διακυβέρνηση των Τόρις 

Το έργο του κομίστα της Guardian, με τον τίτλο Snowflake’s Progress, πλέκει το δρόμο του μέσα από οκτώ σκηνές αναγνωρίσιμης, αν και υπερβολικά «διατυπωμένης» βρετανικής ζωής του 21ου αιώνα, άλλοτε σε πρώτο πλάνο, άλλοτε σε λιγότερο προβεβλημένο.

Τα τελευταία 14 χρόνια της διακυβέρνησης των Τόρις παρουσιάζονται ολοφάνερα άθλια στις εικόνες του, σχεδιασμένα σε κοκκώδες ασπρόμαυρο. Ο Snowflake οδηγεί ένα ποδήλατο διανομής μέσα σε καταρρακτώδη βροχή, μπλέκεται σε μια διαδήλωση, τσακώνεται στις τουαλέτες των παμπ το βράδυ της Παρασκευής και δραπετεύει στην παραλία, μόνο και μόνο για να τη βρει να ξεχειλίζει από λύματα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ben Jennings (@bjenningsuk)

«Λίγο τέχνη, λίγο δημοσιογραφία, λίγο κωμωδία»

Ο Jennings λέει ότι μέρος της γοητείας του να κάνει το Snowflake’s Progress ήταν να αποτραβηχτεί από τον φρενήρη ρυθμό των προθεσμιών των ειδήσεων και να αφιερώσει χρόνο στις εικόνες του. Δούλευε πάνω στις λεπτομέρειες για εβδομάδες αντί για ώρες. Ωστόσο, η γελοιογραφία είναι μια δουλειά που ξεκάθαρα λατρεύει.

Ως έφηβος εμπνεύστηκε από τον Gerald Scarfe, τον Ralph Steadman και τους Simpsons. «Τα κινούμενα σχέδια στέκονται στον δικό τους κόσμο», λέει. «Λίγο τέχνη, λίγο δημοσιογραφία, λίγο κωμωδία».

Το Snowflake’s Progress δεν δείχνει μια σταδιακή παρακμή, αλλά μια Βρετανία που έχει ήδη καταστραφεί.

Ο Snowflake οδηγεί ένα ποδήλατο διανομής μέσα σε καταρρακτώδη βροχή, μπλέκεται σε μια διαδήλωση, τσακώνεται στις τουαλέτες των παμπ το βράδυ της Παρασκευής

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ben Jennings (@bjenningsuk)

Βρωμιά και γκρίνια από τον 18ο αιώνα

«Πρόκειται για την κληρονομιά», λέει ο Jennings, «από την σπατάλη της αριστοκρατίας του 18ου αιώνα, της εποχή της Αγγλίας των έργων του Ουίλιαμ Χόγκαρθ, μέχρι την κατεστραμμένη χώρα και τον κόσμο στον οποίο η γενιά των Snowflakes πρέπει να βρει το δρόμο της. Ένας ηθικολόγος, δείχνει βήμα προς βήμα πώς ένας νέος μπορεί να κάνει λάθος. Ο Snowflake, ωστόσο, δεν ξεκινά με αφθονία. Δεν έχει καμία εξουσία, ούτε την πολυτέλεια της ευθύνης. Η μόνη του «επιλογή» είναι να σέρνεται μέσα στην ατελείωτη βρωμιά».

«Είναι ενδιαφέρουσα αυτή η λέξη ‘χογκαρθισμός’, έτσι δεν είναι;» λέει ο Jennings. «Αυτή η άποψη του Λονδίνου που αποτύπωσε, με όλη τη βλοσυρότητα. Αυτή είναι η άποψή μου για τη Βρετανία που τείνει να γίνει: η βρωμιά και η γκρίνια, απλά τα πράγματα είναι λίγο σκ@τά».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ben Jennings (@bjenningsuk)

«Ένα σπλαχνικό πορτραίτο της οργισμένης μιζέριας»

«Το Snowflake’s Progress σχεδιάστηκε για μια χρονιά εκλογών, αν και ο Jennings δεν μπορούσε να προβλέψει ότι η έκθεσή του θα άνοιγε αμέσως μετά την ψηφοφορία. Αποτελεί ένα σπλαχνικό πορτρέτο της οργισμένης μιζέριας που μόλις σάρωσε τον συντηρητισμό» εξηγεί ο Jonathan Jones στην Guardian.

Ο Jennings έχει συλλάβει την εθνική διάθεση. Το πλεονεκτικό του σημείο βρίσκεται στην Αριστερά, αλλά η βρώμικη απελπισία μιας χώρας που πνίγεται στα λύματα, το ποτό, τον κακό καφέ, το κακό σεξ.

«Ο Jennings δεν μπαίνει στον κόπο να απεικονίσει τα συχνά μεταβαλλόμενα πρόσωπά του τα τελευταία (τελευταία;) 14 χρόνια. Απλώς αποτυπώνει την ψυχολογία των κυβερνώντων, μέσα σε μια βροχή από κακουχίες. Είναι ο Συντηρητισμός πλέον ένα πολιτικό πτώμα; Αν ναι, ο Jennings έχει σχεδιάσει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «νεκροτομή»» γράφει συμπερασματικά ο Jonathan Jones στην Guardian.

*Το Snowflake’s Progress παρουσιάζεται στη γκαλερί Coningsby, στο Λονδίνο, έως τις 20 Ιουλίου.

*Με στοιχεία από theguardian.com | *Αρχική φωτό: llustration: Ben Jennings

Headlines