Ηταν επιτυχία για την εθνική ομάδα της Γαλλίας η συμμετοχή στα ημιτελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος; Ας είμαστε ειλικρινείς και κυρίως ρεαλιστές. Οι Τρικολόρ πήγαν στη Γερμανία ως το Νο1 φαβορί για την κατάκτηση της κορυφής, ωστόσο αυτή η έκδοση της συγκεκριμένης ομάδας πόρρω απείχε από το να χαρακτηριστική γοητευτική στο παιχνίδι της.

Και κάπως έτσι, τα νύχια της κριτικής, ενίοτε σκληρής από τους Γάλλους, βγήκαν για τα καλά. Δεν είναι ψέμα πως στο μάτι του κυκλώνα βρίσκονται ο (προπονητής) Ντιντιέ Ντεσάμπ και ο (αστέρας) Κιλιάν Εμπαπέ. Οι πάντες βιώνουν συνθήκες δυνατής σφαλιάρας, ο αποκλεισμός από την Ισπανία του σχεδόν έφηβου Γιαμάλ πλήγωσε το Παρίσι και ουδείς βεβαιώνει τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα στην άλλοτε πρωταθλήτρια κόσμου.

Ο Ντεσάν, ο οποίος έχει άλλα δύο χρόνια συμβόλαια, άρα μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026 και ο ακριβοπληρωμένος επιθετικών των Μπλε, βλέπουν τις αμφιβολίες γύρω τους να φουσκώνουν όλο και περισσότερο. Ο Εμπαπέ, μάλιστα, ενώ έκανε την ηχηρή μεταγραφή στη Ρεάλ και συζητήθηκε προ ολίγων εβδομάδων, το τελευταίο διάστημα έγινε θέμα για τους εντελώς αντίθετους λόγους: απλά επειδή απέτυχε να φανεί στο ευρωπαϊκό, ίσως λόγω του τραυματισμού στη μύτη, αλλά σίγουρα αυτό δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για έναν τέτοιο υψηλού βεληνεκούς ποδοσφαιριστή.

Ο πρόεδρος της γαλλικής ομοσπονδίας, Φιλίπ Ντιαλό, εξακολουθεί να στηρίζει τον προπονητή, πλην όμως ο θόρυβος παραμένει: «Δεν βλέπω κανένα λόγο να αμφισβητήσω το συμβόλαιό του», δήλωσε και συνέχισε τονίζοντας πως «τα αποτελέσματα του παρελθόντος μιλούν υπέρ του και οι στόχοι έχουν επιτευχθεί. Ο Ντιντιέ θα συνεχίσει την αποστολή του».

Μπορεί, άραγε, κάποιος να είναι σίγουρος για τη συνέχεια; Μάλλον όχι. Είναι ξεκάθαρο, στα ενδότερα του γαλλικού ποδοσφαίρου, πως εκκρεμεί μια συζήτηση ανάμεσα στους επικεφαλής της ομοσπονδίας και τον Ντεσάμπ. Διαθέτει αποθέματα ενέργειας ο κόουτς ώστε να γυρίσει το κλίμα στην ομάδα; Το ποδόσφαιρο που απέδωσαν οι Πετεινοί στα γερμανικά γήπεδα, από την αρχή είχε μια γεύση άνοστη έως και αποκρουστική ορισμένες φορές. Χωρίς ιδέες και δίχως την αύρα του παρελθόντος.

Ο νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 και φιναλίστ στο Euro 2016 όπως και στο Μουντιάλ του Κατάρ, διαπιστώνει πως οι ωραίες ημέρες ανήκουν στο παρελθόν. Παραμονεύει, λέτε, η φιγούρα του Ζιντάν;

Δεν είναι να βάζεις στοιχήματα για τις όποιες εξελίξεις προκύψουν, γιατί αρχικά χρειάζεται να συμπληρωθούν όλα τα κομμάτια του παζλ και να γίνει ανάλυση της πορείας , που καλή δεν τη λες. Ασφαλώς, στο κάδρο μπαίνει και ο Εμπαπέ, με την πενιχρή συγκομιδή σε γκολ (ένα) και συνολική προσφορά. Δέχεται ο αρχηγός σκληρή κριτική, ακόμη και από άλλοτε παγκόσμιους πρωταθλητές, όπως είναι ο Πετί, ενώ τα Μέσα Ενημέρωσης πετούν τα βέλη τους πάνω του.

Ο Ντεσάν, όμως, έστω και όταν αναγκαζόταν να φορά μάσκα ο Εμπαπέ, ουδέποτε σκέφθηκε να τον αλλάξει ή να μην τον χρησιμοποιήσει. Προφανώς γιατί δεν είχε καμμιά εμπιστοσύνη στον Ντεμπελέ , τον Κόλο Μουανί ή τον Τουράμ. Ο δε Ζιρού, άλλοτε σκόρερ και με ρεκόρ παρουσίας σε σημαντικά τουρνουά, έμοιαζε καθηλωμένος στον πάγκο, σίγουρα απογοητευμένος. «Και οι Ισπανοί έρχονταν από ματς που κρίθηκε στον παράταση», είπε ο Γκριεζμάν και απάντησε με τον τρόπο του σε όσους μέσα στην εθνική Γαλλίας μίλησαν για κούραση. Διαχώρισε, εδώ, τη θέση του και έστειλε μήνυμα προς όλους.

Η ενότητα για την οποία αρκετοί μιλούσαν, μάλλον ήταν κάτι που δεν υπήρχε στην πραγματικότητα. Οι εκλογές μπήκαν στην κουβέντα και το ζήτημα αποδείχθηκε περίπλοκο με δεδομένο πως οι ιθύνοντες απέτυχαν να το χειριστούν. Ο Εμπαπέ βγήκε μπροστά ως αρχηγός, ο Γκριεζμάν και ο Ραμπιό δεν ήθελαν οι δηλώσεις να ξεφεύγουν από τα αθλητικά, ενώ οι Κουντέ, Τσουαμενί, Τουράμ και Ντεμπελέ πήραν θέση για τα πολιτικά. Υπήρχαν όμως και …πρόκες για το ματς με την Ισπανία, κυρίως από τον Γκριεζμάν: «Ξέραμε ότι σούταραν πολύ καλά έξω από την περιοχή, ξέραμε ότι ο Λαμίν Γιαμάλ είναι αριστεροπόδαρος και ότι είχε αυτό το σουτ… Και πέτυχε αυτό το γκολ εναντίον μας», είπε.

Με δύο λέξεις, εσωστρέφεια σε μεγάλο βαθμό στην εθνική Γαλλίας. Ο λόγος, πλέον, στον Ντιντιέ Ντεσάν. Το αμυντικό του στυλ, αυτό που οδήγησε στη δεύτερη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ αλλά και στα ημιτελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της Γερμανίας, χρειάζεται …αναθεώρηση. Γιατί η Γαλλία αν έγινε γνωστή για κάτι, αυτό σχετίζεται με τη διάθεσή της να επιτεθεί, να διεκδικήσει από το ματς και όχι να περιμένει τον αντίπαλο να αναλάβει πρωτοβουλίες.
Μπορεί κάτι να αλλάξει;

Headlines