«The Bear» – Καυτηριάσει την τοξική κουλτούρα των εστιατορίων, αλλά δεν αποφασίζει ποιος φταίει

Προσοχή – Αυτό το άρθρο περιέχει spoilers για την 3η σεζόν του The Bear.

Αν έχετε δει την τρίτη σεζόν του The Bear, της δραμεντί του δημιουργού Christopher Storer για την αναζωογόνηση ενός προβληματικού εστιατορίου στο Σικάγο, έχετε δει πολλούς, πολλούς σεφ.

Μόνο στο φινάλε, υπάρχουν τουλάχιστον 10 διαφορετικές παρουσίες σεφ, συμπεριλαμβανομένων των εμφανίσεων των τιτάνων της παγκόσμιας γαστρονομίας René Redzepi και Thomas Keller.

Στην αρχή, αυτές οι εμφανίσεις είναι απολύτως λογικές – πραγματικοί σεφ σε μια σειρά για έναν σεφ που φιλοδοξεί να ενταχθεί στις τάξεις τους – αλλά όταν αναλογιστείτε πώς το The Bear προσπαθεί να αντιμετωπίσει την τοξικότητα της κουλτούρας των εστιατορίων, αυτές οι εμφανίσεις γίνονται πολύ πιο συγκεχυμένες – και κακόβουλες.

O Carmy στο Noma

Ξεκινώντας από το επεισόδιο 1 της 3ης σεζόν, βλέπουμε τον σεφ Carmen «Carmy» Berzatto με τα λευκά ρούχα του διάσημου French Laundry, να ψάχνει για άγρια φυτά στην Κοπεγχάγη μαζί με το προσωπικό του Noma και να παίρνει μαθήματα μαγειρικής από τον Daniel Boulud.

Τον βλέπουμε επίσης σε αγχωτικές στιγμές με τον καταχρηστικό (και φανταστικό) σεφ David (Joel McHale), τα σκληρά λόγια του οποίου έχουν βαθιά επίδραση στην αυτοπεποίθηση του Carmy. Ο σκοπός αυτών των σκηνών είναι διττός: να εδραιωθεί η συναισθηματική ιστορία του Carmy, αλλά και να αποσαφηνιστεί η μαγειρική του αξιοπιστία.

Επειδή συνδέουμε το French Laundry και το εστιατόριο Daniel του Boulud με την αριστεία, είναι εύκολο να καταλάβουμε πώς αυτές οι εμπειρίες έχουν οδηγήσει τόσο σε απίστευτη μαγειρική ικανότητα όσο και (στην περίπτωση των εμπειριών του με τον σεφ David) σε πολλά τραύματα.

Ο Keller, ο οποίος διδάσκει τρυφερά στον Carmy πώς να δένει ένα κοτόπουλο, έχει κατηγορηθεί στην πραγματική ζωή ότι επιβάλλει μια έντονη, «άκαρδη» κουλτούρα στο εστιατόριο Per Se της Νέας Υόρκης

Δείτε το τρέιλερ του 3ου κύκλου 

«Ο θυμός ήταν σαν μαύρη μούχλα στους αεραγωγούς»

To «The Bear» θεωρεί το τελευταίο ως δεδομένο – ότι όποιος εργάζεται στον κόσμο της υψηλής πίεσης του fine dining θα έχει κάποια ζημιά – ενώ συγχρόνως αθωώνει ορισμένους από τους βασικούς συντελεστές αυτής της πραγματικότητας.

Ο Keller, ο οποίος διδάσκει τρυφερά στον Carmy πώς να δένει ένα κοτόπουλο, έχει κατηγορηθεί στην πραγματική ζωή ότι επιβάλλει μια έντονη, «άκαρδη» κουλτούρα στο εστιατόριο Per Se της Νέας Υόρκης. Στα απομνημονεύματά του το 2019, ο σεφ Kwame Onwuachi περιγράφει λεπτομερώς πώς βίωσε οργή και ελάχιστα συγκαλυμμένο ρατσισμό από τους συναδέλφους του σε αυτή την κουζίνα:

«Ο θυμός ήταν σαν μαύρη μούχλα στους αεραγωγούς, που μόλυνε τα πάντα», έγραψε. «Καθώς έχω ανοίξει τις δικές μου κουζίνες, κατά καιρούς έχω σίγουρα γίνει ένοχος για το αναμάσημα των συνηθειών που έμαθα στο Per Se. Αλλά όταν εξοργίζομαι, προσπαθώ επίσης να θυμάμαι πώς με έκανε να αισθάνομαι όταν μου φώναζαν».

Ο Keller δεν απάντησε ποτέ δημοσίως στους ισχυρισμούς του Onwuachi για κακή συμπεριφορά στο χώρο εργασίας – έχει, ωστόσο, ζητήσει συγγνώμη για την απογοήτευση ενός κριτικού που είχε ένα κακό γεύμα στο Per Se – και το «The Bear» δείχνει τη φανταστική σχέση του με τον Carmy ως ζεστή και διδακτική.

Η απόλυτη οργή

Είτε η σειρά επιδίδεται σε μια μικρή αναθεωρητική ιστορία είτε όχι, ζωγραφίζει τη σχέση εργοδότη-εργαζόμενου σε ένα ζεστό φως που θα αισθανόταν άγνωστο σε πολλούς που έχουν εργαστεί στα εστιατόρια του Keller: το 2023, η Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών Απασχόλησης κατέθεσε αγωγή εναντίον της εγκατάστασης του διάσημου εστιατορίου του Bouchon στο Λας Βέγκας, ισχυριζόμενη ότι οι διευθυντές εκεί επιδίδονταν σε εκτεταμένη σεξουαλική παρενόχληση και σε αντίποινα εναντίον όσων το ανέφεραν.

Από την πλευρά του, ο Redzepi έχει επίσης παραδεχτεί ανοιχτά ότι ασκούσε σωματική και λεκτική βία ως εκτελεστικός σεφ του Noma, το οποίο θεωρούνταν επί μακρόν ένα από τα κορυφαία εστιατόρια του κόσμου.

Σε ένα δοκίμιο του 2015 για το Lucky Peach, περιέγραψε λεπτομερώς την «απόλυτη οργή» του όταν οι μάγειρες στο Noma τα έκαναν θάλασσα ακόμη και στις πιο ασήμαντες εργασίες, προϊόν των δικών του εμπειριών από τη μάθηση από καταχρηστικούς σεφ.

«Υπήρξα νταής για ένα μεγάλο μέρος της καριέρας μου», έγραψε ο Redzepi. «Φώναζα και έσπρωχνα τους ανθρώπους. Υπήρξα κατά καιρούς ένα απαίσιο αφεντικό»

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Bear (@thebearfx)

«Φώναζα και έσπρωχνα του ανθρώπους»

«Υπήρξα νταής για ένα μεγάλο μέρος της καριέρας μου», έγραψε ο Redzepi. «Φώναζα και έσπρωχνα τους ανθρώπους. Υπήρξα κατά καιρούς ένα απαίσιο αφεντικό». Στο δοκίμιο, μιλάει για το ότι τελικά συνειδητοποίησε τον αντίκτυπο της συμπεριφοράς του στο προσωπικό του και για την «αργή εξέλιξη» της δημιουργίας μιας κουλτούρας εστιατορίου με σεβασμό.

Αλλά δεν είναι σαφές πώς ακριβώς ο Redzepi βελτίωσε πραγματικά την κουλτούρα στο Noma, ή πότε ακριβώς σταμάτησε να σπρώχνει και να φωνάζει στους ανθρώπους. Το 2022, ο σεφ δήλωσε ότι είχε υποβληθεί σε «πολλές, πολλές ώρες θεραπείας» για να αντιμετωπίσει αυτή τη συμπεριφορά, αλλά δεν έχει πει τίποτα για το πώς μπορεί να αποκαταστήσει τη ζημιά που προκάλεσε στους ανθρώπους που δέχτηκαν το κύριο βάρος της κακοποίησής του.

Ο Redzepi και ο Keller είναι και οι δύο αρχιτέκτονες μιας σύγχρονης βιομηχανίας υψηλής γαστρονομίας που βασίζεται στην απλήρωτη και κακοπληρωμένη εργασία, και έχουμε δει να αναφέρονται παραπτώματα στο χώρο εργασίας σε μέρη όπως το Vespertine, το Blue Hill at Stone Barns και το Willows Inn, όλα εστιατόρια που είναι αφοσιωμένα στην αριστεία πάνω απ’ όλα, όπως το Noma και το French Laundry. Γιατί, λοιπόν, η Αρκούδα βασίζεται σε αυτά για την αξιοπιστία της;

Η ρίζα του κακού

Στο «The Bear», ο φανταστικός σεφ David είναι ουσιαστικά η πηγή όλων των τραυμάτων του Carmy στο εστιατόριο. Όπως και ο Carmy, η σειρά κατηγορεί τον ίδιο και όχι τη συστημική τοξικότητα στη βιομηχανία εστιατορίων.

Στην πραγματικότητα, τοποθετεί σεφ όπως ο Keller και ο Redzepi σε πλήρη αντίθεση με τον David, παρουσιάζοντάς τους και τους δύο στην οθόνη ως ευγενικούς, ενθαρρυντικούς μέντορες. (Φυσικά, αν ήταν πιο αιχμηρή στην εξέταση αυτής της συμπεριφοράς, πιθανώς δεν θα είχε καταφέρει να πείσει τόσους πολλούς από αυτούς τους διάσημους σεφ να εμφανιστούν στην οθόνη).

Ενδεικτικό είναι επίσης το πώς εξελίσσεται η σχέση του Carmy με τη φανταστική σεφ Andrea Terry (Olivia Colman). Η Terry είναι ένα είδος υποκατάστατης μητέρας για τον Carmy, παρόλο που εξακολουθεί να είναι ρητά προσηλωμένη στην ίδια επιδίωξη της αριστείας με κάθε κόστος. Σε κάποιο επίπεδο, η σειρά την απαλλάσσει από τον ρόλο της στη βιομηχανία και τις καταχρήσεις της, απλώς και μόνο επειδή ο Carmy δεν τη θεωρεί ως τη ρίζα όλων των προβλημάτων του.

Το «The Bear» απλά αποδέχεται ότι κάποια ποσότητα κακοποίησης πρέπει να είναι εγγενής στη δουλειά στο εστιατόριο

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Bear (@thebearfx)

Τελικά κερδίζει η κακή συμπεριφορά

Αν το σενάριο ήταν πιο βαθύ εδώ, θα μπορούσε να εξετάσει τους τρόπους με τους οποίους η δυναμική της κουζίνας λειτουργεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στην κόψη του ξυραφιού, την εγγενή πάλη μεταξύ του να ωθείς κάποιον να ανταποκριθεί σε μια κατάσταση υψηλού στρες και να το κάνεις με σεβασμό.

Αντ’ αυτού, το «The Bear» απλά αποδέχεται ότι κάποια ποσότητα κακοποίησης πρέπει να είναι εγγενής στη δουλειά στο εστιατόριο.

Η σειρά παλεύει αυτή τη σεζόν υπό το βάρος των πολλών, πολλών σεφ που εμφανίζονται. Υπάρχουν τόσες πολλές σκηνές στις οποίες βλέπουμε τον Carmy υπό την καθοδήγηση ανθρώπων όπως ο Keller και ο Daniel Boulud που αποσπούν εντελώς την προσοχή από τον πυρήνα της σειράς: την περίπλοκη δυναμική της οικογένειας Berzatto. Αλλά περισσότερο από αυτό, η σειρά δυσκολεύεται να καταδείξει την άποψή της σχετικά με τις καταχρήσεις και την τοξικότητα της βιομηχανίας εστιατορίων, επειδή είναι πρόθυμη να δώσει άφεση αμαρτιών στους σεφ της πραγματικής ζωής που έχουν πράγματι εμπλακεί σε τέτοιου είδους εξευτελιστικές συμπεριφορές.

*Με στοιχεία από eater.com