Πυρετώδεις είναι οι ετοιμασίες στο Παρίσι προκειμένου οι Ολυμπιακοί Αγώνες να διεξαχθούν με κάθε επισημότητα. Δισεκατομμύρια έχουν δαπανηθεί για «αναπλάσεις» γειτονιών που θα υποδεχθούν αθλητές και επισκέπτες από όλον τον κόσμο.

Η εικόνα του Παρισιού που χτίζεται ενόψει των Ολυμπιακών πρέπει να έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα αναδείξουν την Πόλη του Φωτός και το «μεγαλείο της χώρας», όπως έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ο Εμανουέλ Μακρόν.

Σε αυτή την εικόνα φαίνεται ωστόσο πως δεν ταιριάζουν χιλιάδες κάτοικοι του Παρισιού και συγκεκριμένα οι φτωχοί μετανάστες, οπότε η ανάπλαση περιλαμβάνει και την απομάκρυνσή τους.

Επιχείρηση «εξαφάνισης» αστέγων μεταναστών

Όπως αποκαλύπτει οδοιπορικό των New York Times η κυβέρνηση εδώ και μήνες υλοποιεί μία επιχείρηση εξαφάνισης αστέγων μεταναστών που ζουν σε φτωχά προάστια του Παρισιού.

Σε ένα τέτοιο φτωχό προάστιο εξάλλου χτίστηκε το Ολυμπιακό Χωριό, όπου χιλιάδες μετανάστες μένουν σε καταυλισμούς ή σε εγκαταλελειμμένα κτίρια προσπαθώντας να εξασφαλίσουν κάποιο μεροκάματο στη μεγαλούπολη.

Η αστυνομία αύξησε τις επιδρομές σε καταυλισμούς αστέγων και εγκαταλελειμμένα κτίρια πέρυσι

Η καρδιά των Ολυμπιακών Αγώνων είναι η Seine-Saint-Denis, όπου περίπου ένας στους τρεις ανθρώπους είναι μετανάστης – το υψηλότερο ποσοστό στη χώρα. Η κυβέρνηση έχει δαπανήσει δισεκατομμύρια για την «ανάπλαση» της περιοχής.

Στο τέλος της διαδρομής περιμένει η απέλαση

Σύμφωνα με την έρευνα του αμερικανικού μέσου, η γαλλική κυβέρνηση έβαλε χιλιάδες μετανάστες σε λεωφορεία και τους έστειλε μακριά από το Παρίσι.

Για την πλειοψηφία το τέλος του δρομολογίου ήταν η απέλαση, ενώ αυτό που τους είχαν υποσχεθεί είναι ότι θα τους παρασχεθεί στέγαση και πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες.

Σε όλη την πόλη τον τελευταίο χρόνο, η αστυνομία και τα δικαστήρια έχουν εκδιώξει περίπου 5.000 ανθρώπους, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι ανύπαντροι άνδρες, σύμφωνα με τον Christophe Noël du Payrat, ανώτερο κυβερνητικό αξιωματούχο στο Παρίσι.

Οι αξιωματούχοι της πόλης τους ενθαρρύνουν να επιβιβαστούν σε λεωφορεία για πόλεις όπως η Λυών ή η Μασσαλία.

Μας έδιωξαν λόγω των Ολυμπιακών

«Μας έδιωξαν λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων», δήλωσε ο Mohamed Ibrahim, από το Τσαντ, ο οποίος εκδιώχθηκε από ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο τσιμέντου κοντά στο Ολυμπιακό Χωριό.

Μετακόμισε σε ένα άδειο κτίριο νότια του Παρισιού, από το οποίο η αστυνομία έδιωξε τους κατοίκους τον Απρίλιο. Ένα λεωφορείο τους μετέφερε δύο ώρες νοτιοδυτικά σε μια πόλη έξω από την Ορλεάνη.

«Σου δίνουν ένα τυχαίο εισιτήριο», δήλωσε ο Oumar Alamine, ο οποίος βρισκόταν σε αυτό το λεωφορείο. «Αν είναι εισιτήριο για την Ορλεάνη, πηγαίνεις στην Ορλεάνη».

Αξιωματούχοι της κυβέρνησης του Μακρόν αρνήθηκαν να σχολιάσουν. Αλλά δήλωσαν ότι πρόκειται για ένα εθελοντικό πρόγραμμα που αποσκοπεί στην ανακούφιση της επείγουσας έλλειψης στέγης στο Παρίσι.

Καταστολή

Ωστόσο το εθελοντικό πρόγραμμα δεν υλοποιήθηκε εθελοντικά.

Η αστυνομία αύξησε τις επιδρομές σε καταυλισμούς αστέγων και εγκαταλελειμμένα κτίρια πέρυσι. Σε συνεργασία με αξιωματούχους της πόλης, έδιωξαν ανθρώπους και είπαν ότι θα βοηθήσουν στη μετεγκατάστασή τους.

«Μας υποσχέθηκαν στέγαση και κοινωνική βοήθεια», δήλωσε ο Yussuf Ahmed, από το Σουδάν, ο οποίος καθαρίζει αεροπλάνα στο αεροδρόμιο Charles de Gaulle.

Ο Yussuf Ahmed, πρόσφυγας από το Σουδάν που έχει χαρτιά και εργάζεται ως καθαριστής αεροπλάνων στο αεροδρόμιο Charles de Gaulle, σε κατειλημμένο κτίριο στο Aubervilliers, έξω από το Παρίσι, στις 15 Ιουνίου. Πηγή: Dmitry Kostyukov για τους New York Times

Κάποιοι περιγράφουν βίαιες επιδρομές με τους αστυνομικούς να περικυκλώνουν το πλήθος.

Στο Παρίσι ζουν 100.000 άστεγοι – οι μισοί της χώρας- με τους χώρους καταφυγίων να μην επαρκούν ούτε στο ελάχιστο. Η γαλλική κυβέρνηση δημιούργησε πέρυσι 10 προσωρινά καταφύγια.

Το μέιλ που καίει την κυβέρνηση

Οι μεταφορές αστέγων δεν συνδέονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, υποστηρίζει η κυβέρνηση Μακρόν. Ωστόσο ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που πρώτη φορά αναφέρθηκε από την εφημερίδα L’Équipe, διαψεύδει τον ισχυρισμό.

Σε αυτό ένας κυβερνητικός αξιωματούχος για τη στέγαση δήλωσε ότι ο στόχος ήταν να «εντοπιστούν οι άνθρωποι που βρίσκονται στο δρόμο σε περιοχές κοντά στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις» και να μετακινηθούν πριν από τους Αγώνες

Πολλοί δεν γνώριζαν ότι έμπαιναν σε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που θα εξέταζε αιτήματα για πολιτικό άσυλο – και ενδεχομένως θα τα απέρριπτε.

Πού καταλήγουν οι άνθρωποι;

Μετά την άφιξή τους στις νέες τους πόλεις, οι άστεγοι ζουν σε καταφύγια για έως και τρεις εβδομάδες και ελέγχονται για το εάν είναι επιλέξιμοι για άσυλο.

Όσοι είναι επιλέξιμοι μπορούν να λάβουν μακροχρόνια στέγαση καθώς υποβάλλουν αίτηση για άσυλο. Αλλά περίπου το 60% των ανθρώπων στα προσωρινά καταφύγια δεν λαμβάνουν μακροπρόθεσμη στέγαση.

Σε αρκετούς έχουν δοθεί εντολές απέλασης, γι’ αυτό και ορισμένοι δικηγόροι προτρέπουν τους ανθρώπους να μην επιβιβαστούν στα λεωφορεία και να ρισκάρουν την παραμονή τους στους δρόμους.

«Είναι ένας προθάλαμος προς την απέλαση», δήλωσε ο Emmanuel Pereira, δικηγόρος που εργάζεται κοντά στο Παρίσι.

Αξιωματούχοι εκτός Παρισιού δήλωσαν στους NYT ότι δεν είχαν ερωτηθεί για το πρόγραμμα.

Για πολλοστή φορά άστεγοι

«Δεν υπάρχουν χρήματα για να βρούμε χώρους για τους άστεγους στη Μασσαλία, αλλά υπάρχουν χρήματα για να φέρουμε άστεγους από το Παρίσι;» δήλωσε η Audrey Garino, αντιδήμαρχος της Μασσαλίας.

Οι δημοσιογράφοι των NYT επισκέφτηκαν ένα από αυτά τα καταφύγια έξω από την Ορλεάνη.

«Βρήκαμε ένα γκρίζο τριώροφο ξενοδοχείο. Όταν φτάσαμε, δεν βρήκαμε κανένα μέλος του προσωπικού ή κοινωνικό λειτουργό. Τα δωμάτια είναι μικρά, με δύο μονά κρεβάτια το ένα δίπλα στο άλλο.

Οι άνδρες που συναντήσαμε είχαν αφήσει τις δουλειές τους στο Παρίσι και είχαν επιβιβαστεί σε ένα λεωφορείο ελπίζοντας σε μακροπρόθεσμη στέγαση και κοινωνικές υπηρεσίες.

«Φτάσαμε και δεν υπήρχε τίποτα», είπε ο κ. Ahmed. «Είπαν ψέματα για να μας βάλουν στο λεωφορείο».

Μετά από μερικές εβδομάδες, τους είπαν να φύγουν: Κανένα τοπικό καταφύγιο δεν μπορούσε να τους φιλοξενήσει.

Ο κ. Ahmed, απελπισμένος να διατηρήσει τη δουλειά του στο αεροδρόμιο, επέστρεψε στο Παρίσι. Το κτίριο στο οποίο είχε κάποτε ζήσει ήταν πλέον απαγορευμένο, προστατευόμενο από φρουρούς ασφαλείας. Βρήκε ένα άλλο εγκαταλελειμμένο κτίριο, προς το παρόν.

Ο κ. Alamine και ο κ. Ibrahim αποφάσισαν να μείνουν. Τις περισσότερες ημέρες, κάνουν μία πολύωρη διαδρομή με τα πόδια μέχρι την Ορλεάνη σε αναζήτηση εργασίας.

Τα κλειδιά για το δωμάτιό τους στο καταφύγιο δεν λειτουργούν πλέον και έτσι μπήκαν μέσα από τα παράθυρα.

Είναι και πάλι καταληψίες».