15 Ιουλίου 1974: Δεν είναι η Λευκωσία απόψε αυτή που ξέραμε ως εχτές

Λευκωσία, βράδυ 15.7.74

Δεν είναι η Λευκωσία απόψε
η πόλη του γλυκού καλοκαιριού,
του δειλινού π’ άναβε τ’ άστρα,
αυτή που ξέραμε ως εχτές
που πίναμε σ’ ένα ποτήρι τη δροσιά της.
Απόψε στα στενά παίζουν τον θάνατο
κάθε γωνιά φωτιά κι αγώνας.

Η Λευκωσία απόψε πολεμά
και πέφτει.

*Από την ποιητική συλλογή του Μιχάλη Πασιαρδή Ο δρόμος της ποίησης Β’ (1976).

Ο Μιχάλης Πασιαρδής

Ο βραβευμένος κύπριος λογοτέχνης Μιχάλης Πασιαρδής (Τσέρι Λευκωσίας 1941 – Λευκωσία 2021), ένας από τους πλέον καταξιωμένους εκπροσώπους της λεγόμενης Γενιάς της Ανεξαρτησίας, καταπιάστηκε κυρίως με την ποίηση και τη συγγραφή θεατρικών έργων, ενώ εργάστηκε ως παραγωγός προγραμμάτων στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ) επί σειράν δεκαετιών.

Με οδηγό του την πολύμορφη και ζωντανή παράδοση, τις αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου αξίες, ο Πασιαρδής εξέφρασε με το όλο έργο του τα συλλογικά οράματα, αλλά και τις διαψεύσεις των ελπίδων και των ονείρων του κυπριακού ελληνισμού.

Στις 15 Ιουλίου 1974, αποφράδα για τον ελληνισμό ημέρα, η χουντική κυβέρνηση των Αθηνών ανέτρεψε με πραξικόπημα τον τότε Προέδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ’.

Το εν λόγω πραξικόπημα έδωσε ως γνωστόν στην Τουρκία το πρόσχημα που εκείνη αναζητούσε διακαώς, ώστε να πραγματοποιήσει, ύστερα από πέντε μόλις ημέρες, την ολέθρια εισβολή της στη Μεγαλόνησο («Αττίλας Ι», 20-22 Ιουλίου 1974).

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε όλα όσα σχετίζονται με το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, που εκδηλώθηκε στις 8:15 π.μ. της Δευτέρας 15ης Ιουλίου 1974 και προκάλεσε μια σκληρή εμφύλια σύρραξη, με βαρύτατες ανθρώπινες απώλειες, βανδαλισμούς και λεηλασίες.