Ντόναλντ Τραμπ: Σαρανταοχτώ χρόνια πριν την απόπειρα δολοφονίας του, υπήρξε ο πιστολέρο με την μοϊκάνα

Η είδηση για την απόπειρα δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ, με δράστη τον εικοσάχρονο Τόμας Μάθιου Κρουκς, η οποία προκάλεσε τον τραυματισμό του πρώην προέδρου σε συγκέντρωση για την εκστρατεία επανεκλογής του στην Πενσιλβάνια, και τον θάνατο ενός οπαδού του, κυκλοφορεί παντού. Όμως αυτό το περιστατικό δεν είναι κάτι νέο για την Αμερική -ούτε και για τον κινηματογράφο, όπως θα δούμε παρακάτω.

Οι ζοφεροί δρόμοι της Νέας Υόρκης, οι οποίοι συνεχώς αποσυντίθενται έχουν γίνει το σπίτι του. Αηδιάζει με το έγκλημα και την αστική παρακμή που αντρικρίζει στα στενά της πόλης και όνειρο του είναι να ξεφορτωθεί «τα αποβράσματα από τους δρόμους»

Τέσσερις Αμερικανοί πρόεδροι έχουν δολοφονηθεί, μαζί με υποψηφίους και κατόχους κατώτερων αξιωμάτων. Πολλοί ακόμη έχουν αντιμετωπίσει σοβαρές απειλές κατά της ζωής τους.

Μια μικρή αναδρομή

Στις 14 Απριλίου του 1865, ο πρώτος Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος, Αβραάμ Λίνκολν, δολοφονήθηκε καθώς βρίσκονταν στο θεωρείο του Θεάτρου Φορντ. Ο δράστης, ονόματι Τζον Γουίλκς Μπουθ, ο οποίος ήταν υποστηρικτής των Νότιων πυροβόλησε τον Λίνκολν στο κεφάλι ενώ φώναζε «Έτσι πάντα στους τυράννους».

Στις 2 Ιουλίου του 1881, έγινε απόπειρα δολοφονίας του προέδρου Τζέιμς Γκάρφιλντ σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό στη Βαλτιμόρη. Δυο μήνες αργότερα, πέθανε λόγω των τραυμάτων.

Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1901, ο πρόεδρος Ουίλλιαμ ΜακΚίνλεϊ δολοφονήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον αναρχικό Λ. Ζολκόζ.

Στις 15 Φεβρουαρίου του 1933, ο Τζουζέπε Ζανγκάρα πυροβόλησε πέντε φορές τον Θεόδωρο Ρούζβελτ από κοντινή απόσταση. Ένας παρευρισκόμενος απέκρουσε το χέρι του Ζανγκάρα και οι σφαίρες δεν πέτυχαν τον Ρούζβελτ.

Ο Φρανκ Σινάτρα, ο ένθερμος πρωταγωνιστής της ταινίας, τηλεφώνησε αυτοπροσώπως τότε στον Τζον Κένεντι, ο οποίος έδωσε το πράσινο φως

Στις 22 Νοεμβρίου 1963, ο πρόεδρος Τζον Κένεντι δολοφονήθηκε στο Τέξας. Οι αρχές θεώρησαν ότι ο Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ ήταν ο ένοχος. Εκείνος δήλωσε πώς δεν σκότωσε τον Κένεντι και ότι ήταν «ο αποδιοπομπαίος τράγος της υπόθεσης». Ο Τζέσε Κάρι, επικεφαλής του Αστυνομικού Τμήματος του Ντάλας, είχε επίσης αμφιβολίες πώς ο Όσβαλντ ήταν ο ένοχος: «Δεν είμαι σίγουρος γι’ αυτό», είπε χαρακτηριστικά τότε. 

Στις 30 Μαρτίου του 1981, καθώς ο Ρόναλντ Ρίγκαν επέστρεφε στη λιμουζίνα του μετά από ομιλία στο ξενοδοχείο Washington Hilton, ο επίδοξος δολοφόνος Τζον Χίνκλεϊ Τζούνιορ έριξε έξι φορές προς το μέρος του, πλήττοντας τον ίδιο και άλλους τρεις. Ο Ρίγκαν τραυματίστηκε σοβαρά από μια σφαίρα που εξοστρακίστηκε από το πλάι της προεδρικής λιμουζίνας και τον χτύπησε στην αριστερή μασχάλη, σπάζοντας ένα πλευρό, τρυπώντας έναν πνεύμονα και προκαλώντας σοβαρή εσωτερική αιμορραγία. Ωστόσο, κατάφερα να ζήσει.

Ας μιλήσουμε για τον «Ταξιτζή»

Πιθανότατα αναρωτιέστε, πώς σχετίζεται ο κινηματογράφος με τις απόπειρες δολοφονίας προέδρων από την Αμερική. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, από μια ιστορία, η οποία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.

Στις 8 Φεβρουαρίου του 1976 ο νεο – νουάρ «Ταξιτζής» του Μάρτιν Σκορσέζε κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους.

Η ταινία κινείται γύρω από την Νέα Υόρκη, όπου ο αντί-ήρωας Τράβις Μπικλ (τον οποίο υποδύεται με αριστουργηματική μαεστρία ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο) εργάζεται ως οδηγός ταξί τα βράδια, θέλωντας να καταπολεμήσει τη χρόνια αϋπνία και τη μοναξιά του. Μετά, πριν ή και ανάμεσα στις κούρσες που αναλαμβάνει, συχνάζει σε κινηματογράφους για ενήλικες και κρατάει ημερολόγιο στο οποίο φυλάει αποφθέγματα όπως «είσαι τόσο υγιής όσο αισθάνεσαι».

Οι ζοφεροί δρόμοι της Νέας Υόρκης, οι οποίοι συνεχώς αποσυντίθενται έχουν γίνει το σπίτι του. Αηδιάζει με το έγκλημα και την αστική παρακμή που αντρικρίζει στα στενά της πόλης και όνειρο του είναι να ξεφορτωθεί «τα αποβράσματα από τους δρόμους».

Ο Τράβις ερωτεύεται τότε την Μπέτσι, η οποία εργάζεται εθελοντικά στην προεκλογική εκστρατεία του υποψήφιου προέδρου Τσαρλς Παλάντιν. Το ειδύλλιο τους γκρεμίζεται ολοσχαιρώς όταν, ο Τράβις θεωρεί ότι ένας κινηματογράφος πορνό είναι η ιδανική τοποθεσία για ραντεβού.

Ο αντί – ήρωας

Οι σκοτεινές σκέψεις, τις οποίες μοιράζεται με τον συνάδελφο του «Wizard», κατακλύζουν κάθε ίντσα του σώματος του Τράβις. Αρχίζει έντονη γυμναστική και αναζητά όπλα ώστε να κάνει εξάσκηση. Ένα βράδυ, γνωρίζει την Ίρις, ένα δωδεκάχρονο κορίτσι, το οποίο είναι αναγκασμένο να δουλέυει σε οίκο ανοχής. Προσπαθεί να την πάρει μακρυά από τον άνδρα που την εκδίδει και από τον κακοποιητή σύντροφο της, ονόματι Σπορτ, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.

Λίγο αργότερα, ο Τράβις εμφανίζεται σε μια προεκλογική συγκέντρωση του Παλαντίν, με μοϊκάνα. Επιχειρεί τότε, το αδιανόητο. Με μεθοδευμένες κινήσεις, πάει να βγάλει το όπλο του από το σακάκι του και να δολοφονήσει τον γερουσιαστή και υποψήφιο πρόεδρο. Όμως οι Μυστικές Υπηρεσίες τον εντοπίζουν. Ο Τράβις, δεν το βάζει κάτω. Αφού καταφέρνει να γλυτώσει από την καταδίωξη, κατευθύνεται προς τον οίκο ανοχής που βρίσκεται η Ίρις, με σκοπό να σκοτώσει τον Σπόρτς. Ακολουθεί ανταλλαγή πυροβολισμών ανάμεσα στον αντι – ήρωα, τον Σπόρτ, και έναν μαφιόζο. Οι δυο τελευταίοι πεθαίνουν, ενώ ο Τράβις, βαριά τραυματισμένος, φιγουράρει στον Τύπο ως ήρωας που θέλησε να πάρει εκδίκηση.

Η ρηξικέλευθη ταινία, η οποία με μια πιο σύγχρονη ματιά θα μπορούσε να θεωρηθεί προβληματική σε ορισμένα σημεία, επηρέασε σε εξωφρενικό βαθμό έναν επίδοξο μουσικό από την Οκλαχόμα, ονόματι Τζον Χίνκλεϊ Τζούνιορ.

Ο Χίνκλεϊ, άρχισε να γίνεται εμμονικός, όχι με τον χαρακτήρα του Μπικλ, αλλά με την Τζόντι Φόστερ, η οποία ενσάρκωσε την Ίρις. Θέλοντας να την εντυπωσιάσει, έστρεψε το βλέμμα του στον αντί – ήρωα «Ταξιτζή».

Μπερδεύοντας την μυθοπλασία με την πραγματική ζωή, άρπαξε ένα όπλο και στις 30 Μαρτίου του 1981, υιοθέτησε την εμφάνιση του Μπικλ στο συλλαλητήριο του Παλαντίν και επιχείρησε να δολοφονήσει -ανεπιτυχώς- τον πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν.

Η εμμονή του Χίνκλεϊ με την Φόστερ θα οδηγούσε τον συνήγορο υπεράσπισης του Χίνκλεϊ Τζούνιορ να πιέσει για «αθώωση λόγω παραφροσύνης».

Η έβδομη τέχνη παρούσα

Ο «Ταξιτζής» δεν αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα παντρέματος κινηματογράφου και (απόπειρών) δολοφονίας προέδρων. Αρκεί να θυμηθούμε την ταινία του 1962, «Ο υποψήφιος της Μαντζουρίας», σε σκηνοθεσία Τζον Φρανκενχάιμερ, η οποία παρουσιάζει μια συνωμοσία δολοφονίας ενός υποψήφιου προέδρου κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ανάδειξης υποψηφίων του κόμματός του στο Madison Square Garden.

Η πλοκή της ταινίας ήταν τόσο αμφιλεγόμενη που τα στελέχη του United Artists θεώρησαν ότι το σενάριο έπρεπε πρώτα να εγκριθεί από τον Λευκό Οίκο. Ο Φρανκ Σινάτρα, ο ένθερμος πρωταγωνιστής της ταινίας, τηλεφώνησε αυτοπροσώπως τότε στον Τζον Κένεντι, ο οποίος έδωσε το πράσινο φως.

Εκ των υστέρων, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ταινία του 1962 μοιάζει σχεδόν να έχει προβλέψει είτε τα συγκλονιστικά γεγονότα της 22ας Νοεμβρίου 1963 – η ημέρα που ο πρόεδρος Τζον Κένεντι δολοφονήθηκε στο Τέξας – είτε την ερμηνεία τους.

Φυσικά, σε αυτό το σημείο δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και το παρανοϊκό αριστούργημα του Άλαν Τζέι Πάκουλα «Υπόθεση Πάραλλαξ» που αξιοποίησε τις θεωρίες συνωμοσίας που σχετίζονται με τη δολοφονία του προέδρου των ΗΠΑ Τζον Κένεντι – οι οποίες όπως έλεγε ο Τζον Μακ Ανταμς «είναι οι μεγαλύτερες όλων»- για να δημιουργήσει ένα έπος.

Πιο συγκεκριμένα, το πολιτικό θρίλερ του 1974, παρουσιάζει την ιστορία ενός δημοσιογράφου -τον οποίο υποδύεται ο Γουόρεν Μπίτι- που αποκαλύπτει στοιχεία για μια ομάδα δολοφόνων που κυνηγούν πολιτικά πρόσωπα, έπειτα από την δολοφονία ενός γερουσιαστή.

Ο ερευνητικός δημοσιογράφος διεισδύει στην οργάνωσή τους, αλλά οι ραδιουργίες τους δεν αφήνουν περιθώρια σε κανέναν να πιστέψει πώς υπάρχουν στην πραγματικότητα, παρά τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό νεκρών μαρτύρων.