Το απίθανο θαλασσοπούλι που κυνηγά τις θύελλες

Σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα θαλασσοπούλια που αποφεύγουν τους ανέμους και τις θαλασσοταραχές, ο «θυελλοβάτης των Ντεζέρτας», ένα θαλάσσιο πτηνό σε μέγεθος περιστεριού, κυνηγά τους κυκλώνες για ολόκληρες ημέρες, αποκαλύπτει νέα μελέτη.

Το απίθανο πτηνό, με την επιστημονική ονομασία Pterodroma deserta, παίρνει το όνομά του από τα πορτογαλικά νησιά Ντεζέρτας, έξω από τις δυτικές ακτές της Αφρικής. Ωστόσο η μοναδική γνωστή αποικία του, στην οποία φωλιάζουν κάθε χρόνο λιγότερα από 200 ζευγάρια, είναι ένας γκρεμός στο γειτονικό πορτογαλικό νησί του Μπούγκιο.

«Προηγούμενες έρευνες υποδείκνυαν ότι αυτά τα θαλασσοπούλια είτε πετούν γύρω από τους κυκλώνες ή αναζητούν καταφύγιο στο μάτι του κυκλώνα» αναφέρει ο Φρανσέσκο Βεντούρα του Ωκεανογραφικού Ινστιτιτούτου του Γουντς Χολ στη Μασαχουσέτη, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Current Biology.

«Όμως τα θυελλοπούλια που παρακολουθήσαμε δεν έκαναν τίποτα από τα δύο. Αντίθετα, το ένα τρίτο από αυτά ακολουθούσαν τους κυκλώνες για μέρες, διανύοντας απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων».

«Όταν είδαμε τα δεδομένα, σχεδόν πέσαμε από τις καρέκλες μας. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται μια τέτοια συμπεριφορά».

Εύκολο γεύμα

Οι παράτολμες πτήσεις καταγράφηκαν στη διάρκεια των έξι μηνών της αναπαραγωγικής περιόδου, όταν τα θαλασσοπούλια των Ντεζέρτας αναζητούν τροφή για τα μικρά τους. Συχνά περνούν εβδομάδες πετώντας πάνω από τον Ατλαντικό και διανύουν αποστάσεις άνω των 12.000 χιλιομέτρων.

Τα δεδομένα έδειξαν ότι τα πουλιά εκμεταλλεύονται στα ταξίδια τους τον ούριο άνεμο των καταιγίδων και πετούν ακόμα και όταν ο άνεμος πνέει με 100 χιλιόμετρα την ώρα και σηκώνει κύματα οκτώ μέτρων.

«Το εντυπωσιακό είναι ότι οι καταιγίδες δεν έβλαψαν κανένα από τα πτηνά που παρακολουθήσαμε και δεν υπήρξε περιστατικό εγκατάλειψης της φωλιάς» λέει ο Βεντούρα.

Τα παράτολμα ταξίδια φαίνεται ότι βοηθούν τους θυελλοβάτες να βρίσκουν τροφή, εκτιμά η ερευνητική ομάδα. Το συγκεκριμένο είδος τρέφεται με μικρά ψάρια, καλαμάρια και καρκινοειδή που περνούν τη μέρα τους σε βάθη άνω των 200 μέτρων. Αναγκαστικά, τα πτηνά περιμένουν να βραδιάσει, οπότε η λεία τους ανεβαίνει πιο κοντά στην επιφάνεια.

Οι θύελλες βοηθούν στην ανάμειξη των επιφανειακών και βαθύτερων στρωμάτων νερού, κάτι που φέρνει προς την επιφάνεια θρεπτικά συστατικά και ευνοεί την ανάπτυξη φυτοπλαγκτού.  Αυτό με τη σειρά του προσελκύει περισσότερα ψάρια και καλαμάρια στην επιφάνεια, λένε οι ερευνητές.

Όπως εξηγεί ο Βεντούρα, «οι κυκλώνες δίνουν μια εξαιρετικά πολύτιμη ευκαιρία συλλογής τροφής ανεβάζουν τη τη μεσοπελαγική λεία από τα βάθη στην επιφάνεια της στήλης του νερού και προσφέρουν έτσι στα πουλιά ένα εύκολο γεύμα».

Μπορεί λοιπόν για τους περισσότερους οι κυκλώνες να θεωρούνται καταστροφή, για τους θυελλοβάτες όμως είναι ευκαιρία για τσιμπούσι.