Γαλλία: Σε πρωτόγνωρη πολιτική αβεβαιότητα – Μένει μέχρι να φύγει ο Ατάλ

Σε πολιτικές ακροβασίες επιδίδεται η Γαλλία έχοντας εισέλθει εδώ και μέρες σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Οι επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου πυροδότησαν ντόμινο εξελίξεων με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, να κάνει δεκτή  -όπως αναμενόταν- την παραίτηση της κυβέρνησης του Γκαμπριέλ Ατάλ.

Ο αρχηγός του κράτους με αυτό τον τρόπο γύρισε το διακόπτη γνωρίζοντας πως η κούρσα για τη διαδοχή του βρίσκεται σε αδιέξοδο.

Ζυμώσεις για την επόμενη ημέρα στη Γαλλία με τον Μακρόν να επιθυμεί το κόμμα του να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα Βουλή

Ο Μακρόν που δεν συμβιβάστηκε ποτέ με την ήττα του στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση φιλοδοξεί στην επόμενη ημέρα της Γαλλίας το κόμμα του να συμμετέχει  σε μια κυβέρνηση διακομματικής συνεργασίας.

Ο ρόλος της υπηρεσιακής κυβέρνησης

Μέχρι τότε η Γαλλία θα πορευτεί με υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον παραιτηθέντα Ατάλ που θα διαχειρίζεται «τα τρέχοντα ζητήματα», μέχρι την ανάδειξη του αντικαταστάτη του.

Με τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι να είναι προ των πυλών (έναρξη 26 Ιουλίου – λήξη 11 Αυγούστου) η υπηρεσιακή κυβέρνηση θα έχει την ευθύνη να χειρίζεται θέματα καθημερινότητας και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Δεν θα είναι σε θέση να συγκαλεί συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, να καταθέσει νέα νομοσχέδια ή να εγκρίνει δημοσιονομικά μέτρα. Εάν κινηθεί προς θέσπιση νομοθεσίας, τα μέτρα θα μπορούσαν να ακυρωθούν από δικαστή διοικητικού δικαστηρίου — αλλά δεν είναι δεδομένο, καθώς δεν υπάρχει σαφής ορισμός της έννοιας.

Η «υπό παραίτηση» κυβέρνηση δεν κινδυνεύει να «πέσει» από πρόταση μομφής.

Το διχασμένο αριστερό στρατόπεδο

Η αντικατάσταση του Ατάλ, υπό κανονικές συνθήκες, θα έπρεπε να προέλθει από τους κόλπους του μεγαλύτερου σε έδρες κόμματος, του Νέου Λαϊκού Μετώπου της αριστεράς.

Όμως, μέχρι και σήμερα το τοπίο είναι νεφελώδες λόγω της αδυναμίας του συνασπισμού κομμάτων να καταλήξουν σε ένα κοινής -μεταξύ τους- αποδοχής πρόσωπο.

Το τελευταίο όνομα που έπεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ήταν αυτό της Γαλλίδας καθηγήτριας Οικονομικών Λοράνς Τουμπιανά.

Το Σοσιαλιστικό κόμμα, οι Οικολόγοι και το Κομμουνιστικό κόμμα έδωσαν τη συγκατάθεσή τους στην Τουμπιανά που δεν έχει κομματική ένταξη αλλά συνέταξε σε μεγάλο βαθμό τη συμφωνία του Παρισιού του 2015 για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Την υποψηφιότητά της απέρριψε ως «μη σοβαρή», η Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν Λικ Μελανσόν, θεωρώντας πως μόνο ένα πολιτικό στέλεχος από τις τάξεις της θα μπορούσε να εφαρμόσει κατά γράμμα το προεκλογικό πρόγραμμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου, το οποίο διαθέτει τη σχετική αλλά όχι την απόλυτη πλειοψηφία.

Σταδιακά η κατάσταση που διαμορφώνεται προσλαμβάνει διαστάσεις ρήξης, με τα αριστερά κόμματα να φιλονικούν δημοσίως για το αδιέξοδο και να επιρρίπτουν ευθύνες το ένα στο άλλο παρατείνοντας το κυβερνητικό αδιέξοδο.

«Σφήνα» Μακρόν

Σε αυτό το σημείο φαίνεται να μπαίνει «σφήνα» ο πρόεδρος Μακρόν που κάλεσε τα ηγετικά στελέχη της παράταξής του να εργαστούν με στόχο τη δημιουργία μίας ευρείας διακομματικής συνεργασίας που θα επέτρεπε στη Γαλλία να αποκτήσει μία αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Ορισμένα από αυτά τα στελέχη έχουν δημοσίως δηλώσει ότι θα επιθυμούσαν τη συνεργασία της παράταξης Μακρόν με το κόμμα της παραδοσιακής γαλλικής δεξιάς, τους Ρεπουμπλικάνους, ενώ άλλα στελέχη κλίνουν προς τη συνεργασία με την αριστερά. Η επικείμενη εκλογή του προέδρου της Εθνοσυνέλευσης (18/07) θα μπορούσε ενδεχομένως να δείξει προς τα πού πηγαίνουν τα πράγματα.

Και αυτό διότι αν δεν υπάρξει συνεργασία της παράταξης Μακρόν με τους Ρεπουμπλικάνους, τότε το Νέο Λαϊκό Μέτωπο της αριστεράς θα μπορούσε να κερδίσει την προεδρία του σώματος. Ήδη πιθανολογείται ότι υποψήφιά του θα είναι η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των οικολόγων Σιριέλ Σατλέν.

Βεβαίως τότε θα ξέρουμε και αν η πολιτική ντρίπλα Μακρόν με την υπηρεσιακή κυβέρνηση έχει διπλή στόχευση. Οι 17 υπουργοί της κυβέρνησης που έχουν εκλεγεί και βουλευτές λόγω του προσωρινού χαρακτήρα της κυβέρνησης δεν υποχρεούνται να παραδώσουν τη βουλευτική τους έδρα. Συνεπώς θα μπορέσουν να λάβουν μέρος στην κρίσιμη ψηφοφορία της Πέμπτης (18/07) που θα γίνει για την εκλογή του νέου προέδρου της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης.