Το βιομηχανικό συγκρότημα επί της οδού Πειραιώς 260 εμπίπτει στα όρια των Δήμων Ταύρου Μοσχάτου-Ρέντη. Στο οικόπεδο της οδού Πειραιώς 260, με εμβαδόν 28.286 τ.μ., υπάρχουν δέκα λειτουργικά αυτοτελή κτίσματα, συνολικής δόμησης 26.997 τ.μ.

Υφιστάμενη κατάσταση

Κάποια έχουν παραχωρηθεί προς χρήση στον ΟΔΑΠ και στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ, που χρησιμοποιεί τμήματα των χώρων ως θεατρικές σκηνές με τις απαραίτητες βοηθητικές εγκαταστάσεις τους. Το έργο της «Διαμόρφωσης και λειτουργίας Εργαστηρίου πιστών αντιγράφων, Μοντελοθήκης και Αποθηκών του ΟΔΑΠ», ενός κτηρίου, συνολικού προϋπολογισμού περίπου 10.000.000 χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και τον ΟΔΑΠ.

Αντικείμενο της στρατηγικής μελέτης αποτελεί ο σχεδιασμός της γενικής διάταξης των εξωτερικών χώρων του συγκροτήματος, της κίνησης του κοινού (είσοδοι, διαδρομές, προσβάσεις) και της κίνησης οχημάτων (βαρέως τύπου, υπηρεσιακά, Ι.Χ. εργαζομένων, Ι.Χ. επισκεπτών), προκειμένου να υπηρετούνται οι προτεινόμενες χρήσεις.

Διακριτό αντικείμενο της μελέτης αποτελεί η φύτευση του χώρου, η διαχείριση του νερού, τα υλικά της δαπεδόστρωσης σύμφωνα με τις αρχές της οικολογίας τοπίου, της βιοποικιλότητας, της ανθεκτικότητας και της δημιουργίας βιώσιμων οικοσυστημάτων.

Στόχος είναι η διατήρηση του βιομηχανικού ύφους του χώρου

Με παρεμβάσεις που μετατρέπουν την παλαιά βιομηχανική εγκατάσταση σε σύγχρονο χώρο συνάθροισης κοινού και πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Με κατεδαφίσεις δευτερευόντων κτισμάτων και διανοίξεις περασμάτων, σε υφιστάμενους κτιριακούς όγκους, δημιουργείται ένα δίκτυο κινήσεων και θεάσεων τόσο στο εσωτερικό του βιομηχανικού συγκροτήματος, αλλά και στη σχέση του με την πόλη.

Οι παρεμβάσεις

Ο ελεύθερος χώρος ανάμεσα στα κτίρια δίνει την εντύπωση ότι έχει καταληφθεί από τη φύση, καθώς προβλέπονται φυτεύσεις δένδρων, ενώ θάμνοι και πόες καλύπτουν συνολικά έκταση πάνω από 2000 τμ. Δημιουργείται ένα είδος πάρκου με τοπικές πυκνώσεις και αραιώσεις στη βλάστηση, ικανό να φιλοξενεί ποικίλες εκδηλώσεις.

Η παρέμβαση του πρασίνου ολοκληρώνεται με τη δημιουργία ενός τρισδιάστατου/κατακόρυφου κήπου με αναρριχητικά φυτά, που αξιοποιεί τον φέροντα οργανισμό του βιομηχανικού κελύφους.

Ο υπάρχων βιομηχανικός εξωτερικός χώρος διατηρεί τον χαρακτήρα του, ενώ παράλληλα, με την χρήση φυσικών, απλών υλικών, μεταλλάσσεται σε χώρο συνάντησης και εκδηλώσεων.

Στόχος είναι η ενεργειακή ανεξαρτησία του συγκροτήματος μέσα από την αξιοποίηση της ηλιακής και γεωθερμικής ενέργειας και η ενεργειακή του πιστοποίηση ως «πράσινο».