Τζούντιθ Μπελούσι Πιζάνο – Η γυναίκα που στάθηκε δίπλα στον Τζον Μπελούσι (ακόμα και μετά θάνατον)

Η Judy Belushi Pisano (Τζούντιθ Μπελούσι Πιζάνο), η οποία μετά τον θάνατο του συζύγου της, του ηθοποιού και κωμικού John Belushi (Τζον Μπελούσι), από υπερβολική δόση ναρκωτικών, το 1982, έγινε σθεναρή υπερασπίστρια της μουσικής κληρονομιάς του, πέθανε στις 5 Ιουλίου στο σπίτι της στο νησί Martha’s Vineyard, στη Μασαχουσέτη. Ήταν 73 ετών.

Ο γιος της, Λουκ Πιζάνο, δήλωσε ότι η αιτία ήταν καρκίνος του ενδομητρίου.

Ο Τζον Μπελούσι, μέλος του αρχικού καστ του «Saturday Night Live» και πρωταγωνιστής επιτυχημένων ταινιών όπως το «National Lampoon’s Animal House» και το «The Blues Brothers», ήταν από τους πιο γνωστούς κωμικούς ηθοποιούς στον κόσμο όταν βρέθηκε νεκρός σε ξενοδοχείο του Χόλιγουντ.

Αν και χρειάστηκαν εβδομάδες για να προσδιοριστεί η αιτία – από ένα μείγμα ηρωίνης και κοκαΐνης – το κοινό εκμεταλλεύτηκε αμέσως το θάνατο του Μπελούσι ως μια προειδοποιητική ιστορία για την υπερβολή σε μια εποχή που την καθόρισε.

Δείτε το βίντεο 

«Το βιβλίο είναι και άδικο και ανακριβές»

Η φήμη του ως εθισμένου στα ναρκωτικά και στα πάρτι υπογραμμίστηκε περαιτέρω από τον Bob Woodward της Washington Post στο βιβλίο του «Wired: The Short Life and Fast Times of John Belushi» (1984), το οποίο η Τζούντιθ Πιζάνο είχε αρχικά εγκρίνει αλλά αργότερα μετάνιωσε.

«Το βιβλίο είναι και άδικο και ανακριβές», δήλωσε στην εφημερίδα Philadelphia Daily News το 1984. «Για μένα το μεγαλύτερο ψέμα είναι ότι ισχυρίζεται ότι είναι ένα πορτρέτο του Τζον, αλλά δεν είναι. Είναι μόνο για τα ναρκωτικά».

Σε βιβλία, συνεντεύξεις και ένα ντοκιμαντέρ, η ίδια αντέδρασε με μια διαφορετική ιστορία. Το πρώτο της βιβλίο, «Samurai Widow» -ο τίτλος είναι μια αναφορά σε έναν από τους πιο γνωστούς χαρακτήρες του Τζον Μπελούσι στο «Saturday Night Live»- εκδόθηκε το 1990- η ίδια και ο Τάνερ Κόλμπι συνεργάστηκαν αργότερα σε μια προφορική βιογραφία, «Belushi» (2005), και σε ένα ομώνυμο ντοκιμαντέρ του 2020, σε σκηνοθεσία R.J. Cutler.

Παρόλο που και τα τρία έτυχαν καλής υποδοχής, η Πιζάνο εξακολουθούσε να αισθάνεται ότι ο πραγματικός Τζον Μπελούσι είχε χαθεί.

Ο θάνατος του Μπελούσι προκάλεσε μια φρενίτιδα από τα ταμπλόιντ που τον παρουσίαζαν ως μανιακό ναρκομανή

«Ο Τζον είχε πάντα μια ανησυχία μέσα του»

«Θα ήταν αναζωογονητικό να είχαμε μια ιστορία που πραγματικά θα γιόρταζε την όμορφη ζωή του Τζον: το θάρρος του να σφυρηλατήσει τη ζωή που ονειρευόταν σε ένα άγνωστο τοπίο, την αφοσίωσή του στην τέχνη του, τις επικές φιλίες του και το αγαπησιάρικο ταμπεραμέντο του», δήλωσε στον Guardian το 2019.

Ο εθισμός του, είπε, δεν ήταν μια προσωπική αποτυχία, όπως πολλοί υπέθεσαν από την αφήγηση του Bob Woodward, αλλά μάλλον μια ασθένεια, που επιδεινώθηκε από την ξαφνική φήμη, την αβυσσαλέα αυτοαμφισβήτηση και μια κουλτούρα διασημοτήτων στην οποία η ακραία χρήση ναρκωτικών ήταν όχι μόνο συνηθισμένη αλλά και αναμενόμενη από ανθρώπους σαν κι αυτόν.

«Ο Τζον είχε πάντα μια ανησυχία μέσα του και προσπαθούσε να την γεμίσει με κάτι», δήλωσε στον Guardian. «Και τα ναρκωτικά ήταν ένα μέρος αυτού – ένα μεγάλο μέρος αυτού».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη MVYRADIO (@mvyradio)

Ο έρωτας του κολεγίου

Η Judith Victoria Jacklin γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1951 στο Oak Park, Ill., προάστιο του Σικάγο, και μεγάλωσε στο κοντινό Wheaton, Ill. Ο πατέρας της ήταν πωλητής σε εταιρεία εργαλείων και ανταλλακτικών και η μητέρα της, Jean (Buchanan) Jacklin, ήταν γραμματέας και νοικοκυρά.

Γνώρισε τον Μπελούσι κατά τη διάρκεια της τελευταίας χρονιάς τους στο Wheaton Central High School, και γρήγορα ερωτεύτηκαν. Εκείνη φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις- εκείνος φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν και στο College of DuPage στο Glen Ellyn, Ill. Και οι δύο εγκατέλειψαν το κολέγιο όταν η εκκολαπτόμενη καριέρα του Μπελούσι στην κωμωδία τους οδήγησε στη Νέα Υόρκη, όπου εμφανίστηκε σε θεατρικές και ραδιοφωνικές παραγωγές του National Lampoon, προτού πάρει μέρος στο «Saturday Night Live».

Η Πιζάνο εργάστηκε ως παραγωγός στο «The National Lampoon Radio Hour». Το πιο σημαντικό, ήταν η συναισθηματική άγκυρα για τον σύζυγό της, του οποίου η φρενήρης ενέργεια τον οδήγησε σε διεθνή σταρ αλλά και τον έσπρωξε στον εθισμό.

Eκείνος αναχώρησε για το Λος Άντζελες, όπου κρύφτηκε σε ένα μπανγκαλόου στο Chateau Marmont, ένα ξενοδοχείο όπου σύχναζαν οι αστέρες του Χόλιγουντ

Ή θα σταματούσε τη χρήση ναρκωτικών ή θα έφευγε

Και οι δύο αναγνώρισαν τα προβλήματά του με τα ναρκωτικά ως μια ασθένεια που επιδεινώθηκε από την πανταχού παρούσα κοκαΐνη στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1970. Αφού παντρεύτηκαν το 1976, πέρασαν μεγάλα χρονικά διαστήματα στο Martha’s Vineyard και για ένα διάστημα ο Τζον Μπελούσι ήταν νηφάλιος.

Αλλά το 1981 άρχισε πάλι να κάνει χρήση. Η Πιζάνο του έδωσε τελεσίγραφο -ή θα σταματούσε τη χρήση ναρκωτικών ή θα έφευγε- και εκείνος αναχώρησε για το Λος Άντζελες, όπου κρύφτηκε σε ένα μπανγκαλόου στο Chateau Marmont, ένα ξενοδοχείο όπου σύχναζαν οι αστέρες του Χόλιγουντ.

Το πρωί της 5ης Μαρτίου 1982, βρέθηκε νεκρός σε μια κρεβατοκάμαρα του μπανγκαλόου.

Ο θάνατος του Μπελούσι προκάλεσε μια φρενίτιδα από τα ταμπλόιντ που τον παρουσίαζαν ως μανιακό ναρκομανή, με αποκορύφωμα ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα τον Ιούνιο στο National Enquirer, στο οποίο η μουσικός Κάθι Σμιθ, παραδέχτηκε ότι του είχε χορηγήσει μια θανατηφόρα δόση κοκαΐνης και ηρωίνης, σταματώντας την καρδιά του. Αργότερα καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. (Η Σμιθ πέθανε το 2020).

«Είναι σαν αστροναύτης του οποίου ο προορισμός είναι τόσο μακριά που δεν θα επιστρέψει στη ζωή μου», έγραψε στο «Samurai Widow»

Η προδοσία

Η Πιζάνο ευχήθηκε να διορθώσει κάποιος την αφήγηση. Όταν ο Bob Woodward της ζήτησε να γράψει την ιστορία του Μπελούσι, του πρόσφερε πρόσβαση στα προσωπικά της αρχεία και ενθάρρυνε τους διάσημους φίλους τους να μιλήσουν μαζί του.

Θεώρησε ότι το βιβλίο που προέκυψε, το «Wired», ήταν μια πικρή προδοσία, όπως και πολλοί φίλοι τους, συμπεριλαμβανομένων των συναδέλφων του Μπελούσι, ο Νταν Ακρόιντ και ο Στιβ Μάρτιν. Μήνυσε ανεπιτυχώς τον Woodward και τον εκδοτικό του οίκο, Simon & Schuster, σε μια προσπάθεια να σταματήσει τη δημοσίευση του βιβλίου.

Στη συνέχεια άρχισε να ηχογραφεί τις δικές της συνεντεύξεις, οι οποίες αποτέλεσαν τη βάση για τη βιογραφία του 2005. Έγραψε επίσης για τους δικούς της αγώνες μετά τον θάνατο του Μπελούσι στο βιβλίο «Samurai Widow».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Judy Pisano (@jbpisano)

Τον λάτρεψε βαθιά

«Είναι σαν αστροναύτης του οποίου ο προορισμός είναι τόσο μακριά που δεν θα επιστρέψει στη ζωή μου», έγραψε στο «Samurai Widow». «Θα κάνω το ταξίδι μια μέρα, και εκείνος θα έχει κάνει το ταξίδι μου λιγότερο τρομακτικό με την πρωτοπορία του».

Μετά τον θάνατο του Μπελούσι, εγκαταστάθηκε στο Martha’s Vineyard, όπου εργάστηκε για διάφορους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένου ενός τοπικού θεάτρου. Ήταν ιδρυτής του Ιδρύματος Δεύτερης Ευκαιρίας, το οποίο βοηθά ανθρώπους που παλεύουν με τον εθισμό.

Παντρεύτηκε τον Βίκτορ Πιζάνο, παραγωγό ταινιών, το 1990. Χώρισαν το 2010. Εκτός από τον γιο τους, αφήνει πίσω της τρεις κόρες, τη Τζέσικα, τη Ρεμπέκα και τη Βανέσα, καθώς και έξι εγγόνια.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Judy Pisano (@jbpisano)

Το γιουκαλίλι της

Ο Μπελούσι δεν ήταν μόνο ηθοποιός αλλά και καταξιωμένος μουσικός- τραγούδησε με τον Νταν Ακρόιντ ως Blues Brothers και αργότερα έπαιξε ντραμς με τους Dead Boys. Η Πιζάνο ήθελε πάντα να παίξει και η ίδια κάποιο όργανο, αλλά πίστευε ότι δεν είχε το ταλέντο.

Τότε, πριν από μερικά χρόνια, πήρε ένα γιουκαλίλι και το ερωτεύτηκε. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών της ζωής της, έγραψε και ηχογράφησε ένα άλμπουμ, το «Best Days». Θα κυκλοφορήσει φέτος.

*Με στοιχεία από nytimes.com