Η ακροδεξιά στην Γαλλία μπορεί να μην κέρδισε, αλλά έχασε πραγματικά;

Όπως λογικά σημειώνει η εφημερίδα Liberation – και φρόντισε να υπογραμμίσει στις πρώτες της δηλώσεις μετά την ήττα η Μαρίν Λεπέν –  μετά τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, το κόμμα των «Λεπενιστών» διαθέτει πλέον έναν ιστορικά υψηλό αριθμό βουλευτών και σημαντικούς οικονομικούς πόρους για να προετοιμαστεί για τις προεδρικές εκλογές του 2027. Έχει επίσης ενισχύσει την εκλογική του βάση.

Μπορεί το ακροδεξιό κόμμα «Εθνικός Συναγερμός» (RN) της Λεπέν να μην πέτυχε τα αποτελέσματα που ήλπιζε στις 7 Ιουλίου, εντούτοις σκοπεύει να επωφεληθεί από το διευρυμένο κονδύλι των βουλευτών του «Lepéniste» και των συμμάχων του «Ciottist» (του Ερίκ Σιοτί, πρώην ηγέτη των Ρεπουμπλικάνων, που συμμάχησε με το RN), καθώς και από τις διαιρέσεις μεταξύ των αντιπάλων του. Μια κατάσταση που θα μπορούσε να σπάσει το φράγμα που το χωρίζει από τα ανώτατα αξιώματα της χώρας.

Στον Εθνικό Συναγερμό, η ήττα είναι ένα γνώριμο συναίσθημα, το οποίο εξαγνίζεται με φόρμουλες που έχουν σχεδιαστεί για να επαναφέρουν την επιθυμία να προχωρήσουν μπροστά. «Το μέλλον αρχίζει πάντα αύριο», δήλωσε ο Ζαν-Μαρί Λεπέν, που δεν είναι άγνωστος στις εκλογικές απογοητεύσεις.

Εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες των δύο κομμάτων και την πολιτική κρίση, οι Λεπενιστές ελπίζουν να επωφεληθούν από την επόμενη διάλυση της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης ή, το αργότερο, από τις προεδρικές εκλογές του 2027

«Αφήστε τη σκόνη να καταλαγιάσει», διέταξε η κόρη του, μετά τις χαμηλές επιδόσεις του κόμματός της στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών της Γαλλίας στις 7 Ιουλίου. Το σχόλιο απευθυνόταν κυρίως στον πρώτο της υπαρχηγό, τον Ζορντάν Μπαρντελά, ο οποίος είναι λιγότερο συνηθισμένος στις αποτυχίες, λόγω της ηλικίας του των 28 ετών και της αστραπιαίας καριέρας του, και ο οποίος ισχυρίστηκε ότι αναλαμβάνει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί για την «ήττα» του κόμματός του. Μια λέξη που ενόχλησε το «νούμερο 1» – την Μαρίν Λεπέν.

Μόλις λοιπόν η σκόνη κατακαθίσει, πώς θα είναι το τοπίο; Δεν είναι τόσο ζοφερό για το ακροδεξιό κόμμα, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Ομολογουμένως, τα σκαλοπάτια ήταν ακόμα πολύ ψηλά για να ανέβουν στην κορυφή της σκάλας του Matignon (σ.σ. πρωθυπουργική κατοικία). Αλλά για τους επόμενους μήνες, το RN, με ένα επίπεδο παιχνιδιού κατά αρκετά εκατομμύρια ψήφους υψηλότερο από ό,τι στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, βρίσκεται στη θέση που του ταιριάζει καλύτερα: αυτή του παρατηρητή, και μερικές φορές του διαιτητή, στη μάχη μεταξύ της αριστεράς και της πρώην προεδρικής πλειοψηφίας.

Εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες των δύο κομμάτων και την πολιτική κρίση, οι Λεπενιστές ελπίζουν να επωφεληθούν από την επόμενη διάλυση της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης ή, το αργότερο, από τις προεδρικές εκλογές του 2027, ερχόμενοι πιο φρέσκοι από τους αντιπάλους τους, που έχουν φθαρεί από την εξουσία ή τις εσωτερικές διαμάχες.

«Παρηγοριά» στο ΕΚ για τον νεαρό Μπαρντελά

Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Ζορντάν Μπαρντελά θα μπορέσει να παρηγορηθεί για τις απογοητεύσεις του, αναλαμβάνοντας την προεδρία της τρίτης ομάδας του Κοινοβουλίου αυτή την εβδομάδα στο Στρασβούργο.

Είναι ένα μετάλλιο, για το οποίο ο νεαρός πολιτικός μπορεί να είναι υπερήφανος, αλλά δεν προοιωνίζεται κάτι καλό για τη συμμετοχή του στη «μηχανή».

«Έχουμε μια ομάδα, αλλά θα έχουμε πραγματικά τα κλειδιά της;», αναρωτιέται ένα από τα ευρωπαϊκά στελέχη του κόμματος, ο οποίος παρατήρησε ότι το μικρό φλαμανδικό κόμμα «Vlaams Belang», με τρεις ευρωβουλευτές, είχε λάβει τις θέσεις τού ταμία, καθώς και του γενικού γραμματέα της ομάδας.

Αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία για τον Μπαρντελά, ο οποίος επιδιώκει πάνω απ’ όλα να ελαχιστοποιήσει τα προβλήματα που προέρχονται από τις Βρυξέλλες, όπου η πολυπλοκότητα των θεμάτων και των ψηφοφοριών καθιστά συχνά τις πολιτικές αποφάσεις δυσανάγνωστες, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκει να αποκτήσει κύρος. Από αυτή την άποψη, η συμμαχία με το κόμμα του Βίκτορ Όρμπαν, το οποίο έχει θέση στο Συμβούλιο της ΕΕ – και για ένα εξάμηνο την προεδρία – θα αξιοποιηθεί δεόντως.

Headlines